ساکنان دمشق، پایتخت سوریه و حومه آن به دنبال افزایش بحران قطعی برق برای تامین آب آشامیدنی و یخ هزار و یک دردسر و مشکل دارند و این بحران جدید هم به مشکلات معیشتی متعدد مردم اضافه شده است.
سازمان دیده بان حقوق بشر سوریه گفت «مناطق تحت کنترل رژیم سوریه در استان های مختلف با بحران شدید خرید قالب های یخ روبرو هستند. صفف های خرید یخ این روزها طولانی تر شده است. هوا گرم شده و مردم با توجه به قطعی شبه کامل برق نمی توانند یخ در خانه درست کنند و به همین دلیل به خرید قالب های یخی روی آورده اند».
الشرق الاوسط در یکی از خیابان های محله ای در غرب دمشق در گرمای شدید با جوانی گفتگو کرد. او که گویا مریض است تشنه بوده و هنگامی که می خواست آب بخرد مغازه داران به او گفتند که «آب نداریم چون قطع است». برخی هم به او گفتند «ما دیگر مخازن را پر نمی کنیم چون برق نیست».
سازمان دولتی آب و فاضلاب در دمشق آب را جیره بندی کرده و برای همین آب محله ها طبق یک جدول قطع و وصل می شود.
اغلب محله های دمشق در دو هفته گذشته برای ساعات طولانی آب نداشتند و وقتی که برای مدت کوتاهی آب وصل می شود برق قطع می شود. به همین دلیل مردم اغلب محله های دمشق آب ندارند.
بسیاری از مردم به «الشرق الاوسط» گفتند «وقتی آب وصل می شود فشارش آنقدر کم است که به زور به طبقه های پایین می رسد». فشار آب بسیار کم است و مخازن آب در پشت بام ها هستند و برای اینکه آب به مخازن برسد پمپ های برقی خانگی می خواهد اما مشکل اینجاست که برق هم ساعات طولانی قطع است.
یک مقام محلی گفت «آب اکثر محله ها وقتی وصل می شود که برق نیست. برخی اوقات که برق و آب وصل هستند فشار آب خیلی ضعیف است و اصلا به مخازن نمی رسد».
او افزود «مردم گرفتار شده اند. آب کم شده و خیلی اوقات دیگر نیست. بشکه های آب خیلی زود به زود تمام می شوند کما اینکه خانه ها به دلیل قطعی آب و عدم تمیزکاری بوی بد گرفته اند».
در این شرایط کاسبی فروش آب با تانکر رونق پیدا کرده و مردم می گویند یک بشکه آب (حدود ۲۰۰ لیتر) از ۵۰۰ لیره به بیش از ۲ هزار لیره افزایش پیدا کرده است.
بسام ابو حرب مدیر برنامه ریزی وزارت منابع آبی وابسته به رژیم سوریه به رسانه های محلی گفت «بحران آب ناشی از بحران برق است. قطعی آب ربطی به کمبود منابع آبی نیست چون منابع آبی داریم بلکه به جیره بندی برق برمی گردد. جیره بندی آب شامل پروژه های بسیاری نمی شود».
قطعی برق در چند ماه گذشته در دمشق و اطراف شهر افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کرده و ساعات قطع برق بیشتر شده است. دولت می گویند برنامه خاموشی اجرا می کند که چندین ساعت برق قطع و چند ساعت وصل می شود.
ژنراتورهای برق و لوله های انتقال گاز و تاسیسات نفتی بسیاری به دلیل جنگی که از نیمه مارس ۲۰۱۱ آغاز شد از کار افتاده اند.
حکومت سوریه در چند سال گذشته زمان بندی خاموشی برق در محله های پایتخت را دنبال می کند. برق با توجه به این برنامه سه ساعت قطع و دو سه ساعت وصل می شود. برق برخی محله های بالاشهر دمشق همیشه وصل بوده یا قطعی برق بسیار محدودتر از مناطق دیگر اتفاق می افتاد. اما حالا این محله های دمشقی که محل سکونت مقام های رسمی و بازرگانان سرشناس است به جدول خاموشی ها پیوستند و برق در اکثر محله های پایتخت از جمله بالاشهر شش ساعت و احیانا هشت ساعت و حتی ۱۰ ساعت پشت سر هم قطع و دوباره برای نیم ساعت یا حداکثر یک ساعت وصل می شود اما در همین نیم ساعت یا یک ساعت هم برق ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قطع می شود.
«میم. نون» ساکن محله ای در شمال شهر با الشرق الاوسط درباره دردسرهای فراوان برای دسترسی به یک لیوان آب خنگ گفتگو می کند و می گوید «یخچال ها کار نمی کنند تا یخ داشته باشیم چون برق نیست. مردم گرفتار شده اند و باید برای خرید یخ به بازار بروند».
او گفت «وقتی ون های فروش یخ وارد بازار می شوند مردم برای خرید یخ به جان هم می افتند».
بحران حاد دسترسی به آب آشامیدنی سازمان دولتی آب و فاضلاب با نایاب شدن ناگهانی بطری های آب معدنی «فیجه» و «بقین» همزمان شده است. قیمت ها در محله های مختلف فرق می کند و روزانه بسته به کمبود یا وجود آب بالا و پایین می رود.
قیمت بطری های آب سرسام آور شده و هر بطری یک و نیم لیتری ۱۵۰۰ لیر و بطری نیم لیتری ۸۰۰ لیر سوریه است. بطری های نیم لیتری معمولا خریدار بیشتری دارند. بطری یک و نیم لیتری چند ماه پیش ۵۲۵ لیر و بطری نیم لیتری ۳۵۰ لیر بود.
سازمان ملل می گوید سوریه قبل از آغاز انقلاب در این کشور و پس از به قدرت رسیدن حزب بعث در ۱۹۶۳ با مشکل کم آبی مواجه بود. سهم سرانه آبی هر فرد ۲ هزار و ۵۰۰ متر مکعب بود که به تدریج کاهش پیدا کرد تا اینکه این رقم حالا به ۷۰۰ متر مکعب رسیده است. با این اوصاف سوریه با توجه به تعاریف بین المللی زیر خط فقر آبی هزار متر مکعبی است.
بحران کم آبی به مشکلات گوناگون اکثر بخش های تحت کنترل رژیم سوریه مثل کمبود سوخت (بنزین و گازوئیل و گاز خانگی) و نان و دارو و وسایل حمل و نقل عمومی اضافه شده است.
«مرکز سیاست ها و پژوهش های میدانی» سوریه در ماه ژوئیه گزارش تحقیقی درباره زندگی روزمره ساکنان ۳ محله دمشق منتشر کرد و گفت
«۹۴ درصد خانواده هایی که در این پژوهش شرکت کردند زیر خط فقر بین المللی هستند. این خط فقر بر پایه درآمد ۱.۹ دلار روزانه برای فرد تعریف شده است. مشکل گرسنگی در بخش های تحت کنترل رژیم سوریه متوقف نشده است چون حقوق ماهانه مردم با توجه به کاهش بی سابقه نرخ لیره در برابر دلار بی ارزش شده است. دلار اینک حدود ۳ هزار و ۲۰۰ لیر شده که در ۲۰۱۰ ما بین ۴۵ و ۵۰ لیر بود».
اکثر مردم در بخش های تحت کنترل رژیم سوریه وضعیت معیشتی ناگواری دارند. گرانی بیدار می کند و افزایش سرسام آور قیمت ها به ویژه نرخ محصولات غذایی ادامه دارد و بیش از ۴۰ برابر شده است. میانگین حقوق ماهیانه کارمند دولتی حداکثر ۲۰ دلار و کارمند بخش خصوصی ۵۰ دلار است. حقوق کارمندان دولتی قبل از جنگ حدود ۶۰۰ دلار بود.
