کدام کشورها کمتر در معرض «فروپاشی اجتماعی» هستند؟

شهر کویینزتاون در نیوزلند (آرشیو- رویترز)
شهر کویینزتاون در نیوزلند (آرشیو- رویترز)
TT

کدام کشورها کمتر در معرض «فروپاشی اجتماعی» هستند؟

شهر کویینزتاون در نیوزلند (آرشیو- رویترز)
شهر کویینزتاون در نیوزلند (آرشیو- رویترز)

طبق یک پژوهش جدید نیوزلند و ایسلند و بریتانیا و تاسمانی و ایرلند کمتر در معرض آشفتگی یا فروپاشی اجتماعی هستند.

به گزارش روزنامه گاردین پژوهشگران می گویند جوامع عمدتا بر اثر بحران های حاد نقدی و مشکلات آب و هوا و تخریب محیط زیست و همه گیری ها از جمله کرونا دچار فروپاشی می شوند.

پژوهشگران در این تحقیق عوامل گوناگونی مثل توانایی دولت ها برای تامین غذای مردم از طریق کشاورزی و تولید بومی کالاهای اولیه و دفاع از مرزها در برابر موج مهاجرت های گروهی گسترده و بی رویه و حفظ شبکه برقی محکم و توانمند را مد نظر گرفتند.

نتایج تحقیق نشان داد «نیوزلند و ایسلند و بریتانیا و تاسمانی و ایرلند کمتر از بقیه کشورها در معرض آشفتگی اجتماعی قرار دارند».

پرفسور آلید جونز از موسسه پایداری جهانی دانشگاه آنگلیا راسکین بریتانیا گفت «نیوزلند در صدر کشورهایی است که کمتر در معرض آشفتگی اجتماعی هستند و این جای تعجب ندارد اما اینکه بریتانیا در این فهرست قرار بگیرد بسیار غافلگیر کننده بود».

او افزود «نیوزلند انرژی زمین گرمایی و هیدروالکتریک و زمین های کشاورزی وسیع و جمعیت بسیار کم دارد. بریتانیا جمعیت فراوانی دارد و از منابع خارجی در حوزه صنعتی استفاده می کند. بریتانیا در صدر کشورهای پرشتاب در توسعه انرژی های تجدید پذیر نیست و تنها ۵۰ درصد محصولات غذایی مصرفی در این کشور تولید داخل هستند. اما با این حال این کشور توان شگرفی برای ایستادگی در برابر بحران ها و فروپاشی ها دارد».

جونز افزود «ما پس از تجربه و رویکرد بریتانیا درباره شیوع کرونا به این نتیجه رسیدیم چون دولت بریتانیا برای کنترل شیوع ویروس زود دست به کار شد و اقدامات بی نظیر و بزرگی انجام داد که جلوی فروپاشی را گرفت».

پژوهشگران گفتند که این تحقیق به منظور تشویق دولت ها برای توجه به عواملی صورت گرفت که باید برای جلوگیری از فروپاشی اجتماعی محتمل در آینده در نظر بگیرند.



شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»
TT

شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»

شروع سریال‌های سوری در ماه رمضان امسال جذاب به نظر می‌رسید.
با نام‌های درخشان، بیننده می‌تواند در بخشی که پر از فراوانی است، آنچه را که دوست دارد انتخاب کند. بسته غنی است و اولین برداشت میل به ادامه تماشا را افزایش می‌دهد.
سریال «تاج» شروع موفقی داشت و به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین سریال باشد. اگر قهرمان او، تیم حسن، محدود به «مأموریت ملی» بود، مخاطب از شخصیت قهرمان فاتح خسته می‌شد.
سناریوی عمر ابوسعده و فیلمبرداری سامر البرقاوی او را به سمت بعد «انسانی خطاکار» برد.
یکی از آثاری که دنبال کردن را تشویق می‌کند، سریال «ولد بدیه» با نویسندگی علی وجیه و یامن الحجلی است.
حتی اگر در موضوع گسترده آن (دعوای برادران بر سر میراث) چیز جدیدی وجود نداشته باشد، پس زیرکی دست‌اندرکاران در کشاندن مخاطب با این «جدید نبودن» به گوشه‌های جدید و ایجاد یک محیط یکپارچه برای تولد خلاقیت است.
سریال «العربجی ۲» متوجه شده که حفظ سطح سری اول «واجب» است. سری دوم آن با صدای بلند شروع می‌شود.
حقایقی در چشم مردم محله ای که بین دو طرف درگیری تقسیم شده آشکار می‌شود: «النشواتیه» به رهبری «ابوحمزه» (سلوم حداد) و «دریه» (نادین خوری) در مواجهه با «عبدو العربجی» (باسم یاخور) و قیام کنندگان بر ظلم.
همچنین «مال القبان» اثری از علی وجیه و یامن الحجلی است که بازیگر نقش شخصیت اول یعنی «خیر» تمایل به انجام بدی دارد.
کارگردانی این اثر بر عهده سیف السبیعی است و بسام کوسا و خالد القیش دو شخصیت متضاد در آن ایفای نقش می‌کنند. شروع «از گذشته» امکان درک حال و پس زمینه روانشناختی شخصیت‌ها را فراهم می‌کند.
ورود سلاف فواخرجی احتمالاً روند را به سمت روند صعودی سوق می‌دهد. شخصیت قهرمان نیز متعلق به مرحوم محمد قنوع است که اثر تقدیم به روح او شده‌است.
در نهایت سریال «کسر عظم - السرادیب»؛ جایی که رشید عساف در مقابل شخصیت «حکم الصیاد ابوریان» با اجرای فایز قزق ظاهر می‌شود که آن را به خوبی اجرا کرد.
در قسمت‌های بعدی احتمال بدتر شدن اوضاع وجود دارد و عبدالمنعم عمایری با ورود به صف بازیگران با آتش وارد می‌شود.