تجارت اسلحه در قندهار رونق گرفت

تجارت اسلحه در قندهار رونق گرفت
TT

تجارت اسلحه در قندهار رونق گرفت

تجارت اسلحه در قندهار رونق گرفت

تسلط طالبان، افغانستان را در وضعیت مه آلود و افول اقتصادی قرار داده‌است، اما خان محمد فروشنده اسلحه، بیشترین استفاده را از این اوضاع می‌کند.
فروشگاه محمد بین یک داروخانه و یک فروشگاه مواد غذایی در شهرستان پنجوایی در ولایت قندهار در جنوب کشور، مهد جنبش طالبان، واقع شده‌است، این مغازه انبارهای جدیدی را اضافه کرده‌است.
جلیقه‌های جنگی استتاری و کمربندهای مهمات بر دیوارهای آن آویزان شدند و محمد کالاهای موجود از جمله تپانچه‌های اسمیت اند وسون ساخت آمریکا را بررسی می‌کند. تپانچه، نارنجک، واکی تاکی و جعبه‌های پر از گلوله در ویترین مغازه به چشم می‌خورند.
خان محمد توضیح می‌دهد که پایان درگیری باعث شد بسیاری از صاحبان اسلحه فکر کنند که دیگر به آنها احتیاج ندارند. او با اشاره به جنگجویان طالبان می‌گوید: «افرادی که سال‌ها اسلحه در خانه‌های خود داشته‌اند آنها را نزد ما می‌آورند (...) ما با مجاهدین خرید و فروش می‌کنیم». وی توضیح داد که این جنبش «به هیچ‌کس اجازه حمل سلاح نمی‌دهد».
فعالیت محمد تنها به فروش سلاح محدود نمی‌شود، بلکه به تجارت لوازم جانبی آن نیز می‌پردازد.
یک زرادخانه بزرگ‌تر نیز در یک فروشگاه دیگر در بازار پنجوایی که با پرچم طالبان و عکس رهبران برجسته آن تزئین شده‌است به فروش می‌رسد. این نمایشگاه شامل اسلحه‌های تهاجمی از جمله انواع مختلف کلاشینکف و همچنین تفنگ‌های M4 و M16 ساخت آمریکا، علاوه بر تفنگ‌های سبک اتوماتیک است.
به گفته سازمان ملل متحد و ناظران غربی، سال هاست که «طالبان» سلاح و مهمات را در بازار سیاه خریداری می‌کردند و سلاح و تجهیزات را از میدان جنگ و از اماکن نظامی تخلیه شده توسط ارتش به غنیمت می‌بردند. علاوه بر این، سقوط اخیر ارتش افغانستان زرادخانه ای از سلاح برای این جنبش به جا گذاشت.
علاوه بر مقدار زیادی سلاح پیاده‌نظام ساخت آمریکا، حاکمان جدید افغانستان اکنون تجهیزات و وسایل نقلیه شامل خودروهای هاموی، نفربرهای زرهی و حداقل یک بالگرد بلک هاوک قابل استفاده دارند. شبه نظامیان همچنین از غنایم دیگر خود بیشترین استفاده را می‌کنند و اقلام مختلفی را که از پایگاه‌های متروکه افغان و غربی به دست آورده‌اند می‌فروشند.
در بازار محلی، از مصالح ساختمانی گرفته تا سینی‌های فلزی غارت شده از پایگاه نظامی افغانستان در آن منطقه عرضه می‌شود. مرتضی فروشنده در این بازار می‌گوید: «ما همه این چیزها را پس از اشغال پایگاه ارتش افغانستان از (طالبان) خریداری کردیم». وی افزود: «اکنون ما آن را برای فروش در بازار ارائه می‌دهیم».
جیک سالیوان مشاور امنیت ملی ریاست جمهوری آمریکا پیشتر در کاخ سفید گفته بود: «ما تصور روشنی در مورد اینکه هر قطعه از تجهیزات کجاست نداریم، اما مسلم است که تعداد قابل توجهی از آن به دست طالبان افتاد.. ما هیچ تصوری از این که آنها قصد دارند آن‌ها را به ما بازگردانند، نداریم».
سقوط تسلیحات غربی به دست جنبش افراطی باعث انتقادات داخلی در ایالات متحده از دولت جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا شده‌است. در این رابطه، لورن بوبرت نماینده کنگره آمریکا اظهار کرد: «بایدن از اعمال کنترل فروش سلاح حمایت می‌کند مگر اینکه مسئله به میلیاردها دلار تسلیحات جنگی (طالبان) متعلق باشد». رونا مک دانیل رئیس حزب جمهوری‌خواه نیز در توئیتر نوشت: «به لطف خروج شکست خورده بایدن، (طالبان) امروز بهتر از همیشه تجهیز شده‌است».



میرکل: از پذیرش پناهندگان پشیمان نیستم

کتاب مرکل «آزادی» برای فروش در کتابفروشی‌ای در برلین عرضه شد (رویترز)
کتاب مرکل «آزادی» برای فروش در کتابفروشی‌ای در برلین عرضه شد (رویترز)
TT

میرکل: از پذیرش پناهندگان پشیمان نیستم

کتاب مرکل «آزادی» برای فروش در کتابفروشی‌ای در برلین عرضه شد (رویترز)
کتاب مرکل «آزادی» برای فروش در کتابفروشی‌ای در برلین عرضه شد (رویترز)

صدر اعظم پیشین آلمان، آنگلا مرکل، تأکید کرد که از تصمیم خود برای باز کردن درهای آلمان به روی صدها هزار پناهنده سوری در سال 2015 پشیمان نیست، علی‌رغم آنکه اذعان داشت این تصمیم برای او «نقطه تحول» بود و عامل اصلی در بازنشستگی سیاسی‌اش به شمار می‌رود، و تقریباً او را مجبور کرده بود که زودتر از سیاست کنار برود.
در کتاب خاطراتش با عنوان «آزادی»، که دیروز منتشر شد و به 30 زبان ترجمه شده است، مرکل جزئیات تصمیم تاریخی خود را که بیش از یک میلیون سوری را به آلمان وارد کرد، شرح داد. این تصمیم باعث شد که حزب «بدیل برای آلمان» از راست‌گرایان افراطی برای اولین بار از زمان شکست نازی‌ها وارد پارلمان شود.

کتاب مرکل «آزادی» برای فروش در کتابفروشی‌ای در برلین عرضه شد (رویترز)

مرکل این تصمیم را توجیه کرد و آن را تنها تصمیم انسانی‌ای دانست که می‌توانست در مقابل تصاویر ده‌ها هزار پناهنده سوری که تلاش می‌کردند به اروپا از طریق دریا و خشکی وارد شوند، اتخاذ کند. وی گفت که از نظر قانونی، رد اجازه ورود به آلمان برای آنان «موجه» بود، بر اساس «کنوانسیون دوبلین» که پناهندگی در کشورهای اتحادیه اروپا را تنظیم می‌کند. وی نوشت: «تحولات بحران پناهندگان نقطه تحولی در دوران من بود.»
او همچنین پذیرفت که سیاست‌هایش در افزایش شانس حزب «بدیل برای آلمان» مؤثر بوده است.