جشنواره فیلم طرابلس لبنان با وجود مشکلات بازمی گردد

رقابت فیلم ها در سه گروه در هفتمین دوره    

جشنواره فیلم طرابلس لبنان با وجود مشکلات بازمی گردد
TT

جشنواره فیلم طرابلس لبنان با وجود مشکلات بازمی گردد

جشنواره فیلم طرابلس لبنان با وجود مشکلات بازمی گردد

جشنواره فیلم طرابلس لبنان که سه شنبه (۵ اکتبر) افتتاح شد مثل بقیه جشنواره های سینمایی نیست. گویی ایستادگی تقدیر این جشنواره است. این جشنواره در دوره ای تاسیس شد که طرابلس عرصه درگیری های سنگین و جانانه بود. طرابلس چند صباحی روی آرامش و امنیت به خود دید تا اینکه ورق دوباره بر اثر قیام ۱۷ اکتبر و فروپاشی اقتصادی و همه گیری کرونا برگشت و دوره قبلی جشنواره فیلم طرابلس از سر اجبار به صورت مجازی برگزار شد که البته این حال و روز همه جشنواره ها بود.  الیاس خلاط سینماگر لبنانی و بنیانگذار این جشنواره بر برگزاری این جشنواره به صورت معمولی و نه مجازی اصرار داشت که البته نوعی ماجرا جویی بود. هفتمین دوره این جشنواره در «خانه هنر» بندر طرابلس افتتاح شد.
الیاس خلاط از اینکه لحظه برگزاری جشنواره با وجود تمام موانع فرا رسیده ابراز خوشحالی کرد. 
خلاط ضمن تشکر از تمام حامیان جشنواره افزود «جشنواره هم به حمایت مالی و هم به حمایت معنوی نیاز داشت».
او اظهار کرد «حمایت نهادهای جامعه مدنی برای رسیدن به مرحله کنونی و برگزاری جشنواره ۸ روزه کلیدی و مهم بود. موسسه آفاق و موسسه فرهنگی المورد و جشنواره فیلم عربی مالمو در سوئد ما را ساپورت مالی کردند تا بتوانیم دوره ای نه فقط در خور شهر طرابلس بلکه برازنده کل لبنان برگزار کنیم».
خلاط یادآور شد «جشنواره فیلم طرابلس کمک های دیگری از مرکز سینمای عربی در قاهره و MAD Solutions و جشنواره کن دریافت کرده است».
او با اشاره به برگزار کنندگان و مسئولان این رویداد گفت «دست اندرکاران در اتاق کنترل و فناوری و پشت صحنه کار فوق العاده ای انجام دادند و بخش اعظم آنها داوطلبانه اینجا کار می کنند».
جایزه «life time achievement» (موفقیت در طول زندگی) این دوره به منیر معاصری بازیگر پیشکسوت و کارگردان تئاتر و تولید کننده و نویسنده و فیلم نامه نویس لبنانی رسید. صفی الدین محمود تولید کننده صاحب نام مصری نیز مورد قدردانی قرار گرفت.
ژان کلود قدسی از لبنان رییس هیات داوری فیلم های بلند است و صفی الدین محمود از مصر و کارول عبود از لبنان اعضای دیگر هیات داوری هستند.
هیات داوری فیلم های مستند بلند به ریاست خانم زینه دکاش از لبنان از سینتیا شقیر از لبنان و شریف فتحی از مصر تشکیل شده است. خانم دیامان عبود از لبنان (رییس) و نیکولا خباز از لبنان و مارک لطفی از مصر در هیات داوری فیلم های کوتاه حضور دارند.
این جشنواره پارسال در دوره شیوع کرونا برگزار شد و فیلم ها در شهر طرابلس و بخش های شمالی لبنان به نمایش در آمد.
جشنواره فیلم طرابلس از دو بخش مسابقه رسمی و برنامه های ویژه برای جوانان تشکیل شده است. فیلم ها در مسابقه رسمی رقابت می کنند و برنامه های ویژه همچون کارگاه و مستر کلاس و فیلمبرداری برای دانش پژوهان برگزار می شود. ضمنا «سمینار» تخصصی سه روزه در خانه هنر درباره مشکلات و چالش های تولید محصولات سینمایی در لبنان و زمینه های فاینانس کنونی تشکیل می شود. یکی دیگر از برنامه های این جشنواره برنامه «اضواء شمالیه» است که در آن فیلم های کارگردانان جوان شمال لبنان پخش می شود و این آثار با مشارکت خود آنان مورد بررسی قرار می گیرد.
مراسم امضای «کتاب نمایش آخر- مروری بر سینمای طرابلس» نوشته هادی زکاک کارگردان لبنانی در حاشیه این جشنواره برگزار می شود. 
دوره کنونی جشنواره فیلم طرابلس همچنین از «جشنواره فیلم عربی قدس» حمایت می کند. «جشنواره فیلم عربی قدس» توسط خانم نیوین شاهین فعال در اردوگاه های فلسطینی در لبنان تاسیس شده که در آن فیلم های عربی ممنوعه در قدس به نمایش درآمدند. رژیم اشغالگر اجازه پخش این محصولات سینمایی را در قدس نداده است. 
نیوین شاهین در جشنواره فیلم طرابلس شرکت می کند و طی مراسمی جایزه فیلم «تحت التحت» ساخته ساره قصقص کارگردان لبنانی که برنده فیلم بلند مستند برتر در جشنواره سینمای عربی قدس شد اهدا و این فیلم پخش می شود.  جایزه فیلم «ستاشر: می ترسم چهره ات را فراموش کنم» در جشنواره فیلم طرابلس اهدا خواهد شد. این فیلم ساخته سامح علاء‌ از مصر است و برنده نخل طلای جشنواره کن شد. 
دکتر علی الصمد مدیر کل وزارت فرهنگ لبنان گفت «چاره دیگری به جز امید نداریم. تاریکی و سیاهی ما را احاطه کرده اما امیدواریم که آن روزهای خوب دوباره بازگردد و فرهنگ نقش کلیدی در آسایش مردم ایفا کند و مردم را از بند تحجر تحمیلی رها کند تا قدری از مشکلات و غم و غصه هایشان را فراموش کنند».
فیلم «حظر تجول» ساخته امیر رامسیس با نقش آفرینی الهام شاهین و امینه خلیل در پایان افتتاحیه پخش شد. رویدادهای این فیلم در ۲۰۱۳ پس از منع آمد و شد در مصر اتفاق می افتد. (فاتن) بعد از ۲۰ سال زندان به اتهام کشتن شوهرش آزاد می شود و مجبور است شب را پیش دخترش (لیلی) سپری کند اما (لیلی) هنوز مادرش را نبخشیده و (فاتن) هم قبول نمی کند انگیزه خود برای ارتکاب این جرم را فاش کنند. دختر درگیر است. از طرفی عقلش مادر را پس می زند و از طرف دیگر دلش او را بخشیده است.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.