از بالا که نگاه می کنی ریاض حرف ندارد: شهر نور و رنگ، نبض زندگی و نشاط. شهری که بر خلاف شهرهای افسرده دیر می خوابد. مناظر جادویی بر فراز سالن ابو بکر سالم در پایتخت سعودی نشان می دهد که یک اراده آهنین دارد این شهر را از فضای بیابانی به یک اعجوبه معماری تبدیل می کند. ساخت «قلعه» بزرگ تفریحی صد روز طول کشید و به لطف همت سعودی ها این پروژه در مدت خیلی کوتاه انجام شد.
همه منتظر دو خواننده بزرگ بودند: جورج وسوف که برای اولین بار به موسم ریاض آمده و وائل جسار که برای دومین بار برای مخاطبان این رویداد خلاقانه آواز می خواند. صفحه های نمایش بسیار بزرگ خیره کننده بودند و پهپادهای مخصوص تصویربرداری که فضا و مکان را ثبت کردند.
کنسرت های موسم ریاض از شبکه «ام بی سی» پخش می شود و دیگر فاصله معنا ندارد و همه می توانند در این شادی شرکت کنند. در خانه هم می شود از این جشن سرگرمی باشکوه لذت برد. تلاش دست اندرکاران سعودی مثال زدنی است. این حرف مبالغه نیست بلکه همه دنیا از سعودی تعریف می کنند. مردم در برخی شهرهای غم بار با کوله باری از اندوه سربه بالش می گذارند. شهرها و خانه هایشان سوت و کور و تاریک و مردمانشان هر یک به یک گوشه و کنجی پناه گرفته اند. در مقابل شهرهایی هستند که اراده مثال زدنی و محکم دارند و به دولت هایشان اعتبار می دهند و به آینده سلام می کنند.
آینده درخشان اینجا پیدا است. همین جا نشسته. از صندلی جلو در تالار ابوبکر سالم سرک می کشد و دوباره پر می کشد تا نظاره گر عظمت مکان و زمان باشد. آینده دست در دست «پهپادهای تصویر برداری» با ستاره های شب می رقصد. شب، مهمان عزیز و افتخاری و ستاره این محفل است. از دریچه دوربین کمیل طانیوس کارگردان این شب نشینی آرزو و امید دسته دسته اوج می گیرد و پر می کشد. امید به آینده بهتر. آینده ای که بدبینی و دیوانگی جمعی در آن جایی ندارد و با پروژه های متنوع و آرزوهای رنگارنگ و جایگاه و اعتبار بین المللی رقم می خورد.
در ابتدا نوبت وائل جسار و سپس جورج وسوف است. هر دو ست مشکی پوشیده بودند. شرکت سعودی Benchmark کنسرت های موسم ریاض را تنظیم می کند و سازمان کل گردشگری هم تمام ریزه کاری ها را انجام می دهد. مردم مشغول آواز و عکس گرفتن از لحظات شاد هستند. وائل جسار پرشور وارد صحنه می شود و عشق و محبت بین وائل و دوستدارانش متقابل است. او به ریاض و مردمانش سلام می کند و می گوید «دست ها بالا». حاضران هم جواب او را بلندتر می دهند.
وائل ترانه های محبوب و به یاد ماندنی اش را اجرا می کند و قبل از اجرای هر ترانه اسم آن را می گوید و حاضران چه شوری دارند. آهنگ های قشنگ و خاطره انگیز وائل جسار زیاد است اما ترانه «غریبه الناس» محبوبیت صد چندان دارد. وائل جسار واژه های ترانه را تکرار می کند و نفس ها در سینه حبس می شود. آهنگ های قشنگش را یکی پس از دیگری اجرا می کند.
آهنگ های قدیمی همیشه طعم دیگری دارد و وائل جسار از این لحاظ کم نمی گذارد و تمام ترانه های قدیمی اش مثل «جرح الماضی» و «مشیت خلاص» را برای مخاطبان در موسم ریاض اجرا می کند.
این شب به یاد ماندنی هنوز تمام نشده و کنسرت وائل با اجرای ترانه ودیع الصافی «علی رمش عیونها» پرشور تر می شود. او می گوید «شما بی نظیرید»!
خوش به حال شهرهای آواز که جایی در آنها برای آتش سوزی و دسیسه وجود ندارد. در میان استراحت خوانندگان نوبت به خودنمایی چهره های با استعداد خوانندگی می رسد که در «بولیوارد استعدادها» پیش از آمدن خوانندگان روی صحنه هنرنمایی کنند. همه سرگرم سوت زدن و کف زدن هستند و جورج وسوف با علایم پیدای بیماری وارد می شود اما قلبش پرشور و خندان است. او با الهام از شعار جشنواره تفریحی امسال ریاض «بیشتر تصور کن» خوش آمد می گوید «فکر کردم من خیلی تصور کرده ام اما آنچه می بینم بیش از تمام تصور و خیال است».
جمعیت دست می زند و فریاد می کشد «ابو ودیع». او ترانه های قدیمی اش را اجرا کرد «صابر و راضی» و «سبت کل الناس عشانه» و «روحی یا نسمه» و «حنبقی یا قلبی علی طول عاشقین».
جورج وسوف از خستگی به صندلی تکیه می کند. سن که بالا می رود گاهی دست از کار می افتد یا سیستم های بدن مثل سابق نمی شوند. اما او همچنان پرشور است. وقتی بدن سرکش می شود روح به دادش می رسد و با هم بدون خستگی قله ها را در می نوردند.
جورج وسوف دستچینی از ترانه های قدیمی و به یاد ماندنی مثل «نسیت اللیل» و «حلف لقمر» و «قلب العاشق دلیله» را اجرا کرد. موسم ریاض نظیر ندارد.
