تندیس ساز سعودی به صخره های ساحلی الشرقیه زیبایی می بخشد

بیش از ۱۲۰ تندیس در یک گالری خاص    

عصام جمیل تندیس ساز سعودی (الشرق الاوسط)
عصام جمیل تندیس ساز سعودی (الشرق الاوسط)
TT

تندیس ساز سعودی به صخره های ساحلی الشرقیه زیبایی می بخشد

عصام جمیل تندیس ساز سعودی (الشرق الاوسط)
عصام جمیل تندیس ساز سعودی (الشرق الاوسط)

عصام جمیل تندیس ساز سعودی در ۲۵ سال گذشته از صخره و چوب شاهکار هنری می سازد. او تا حالا ۱۲۰ اثر هنری در کارنامه خود دارد و می خواهد که در یک گالری دائم در شهر الدمام آثارش را به نمایش بگذارد و در جهت پرورش ذوق هنری مخاطبان درباره هنر مجسمه سازی و معرفی آثارش تلاش می کند. آثار او جوایز متعدد داخلی و خارجی دریافت کرده اند.
عصام جمیل در ۱۹۹۷ در شهر الخبر فعالیتش را با تندیس های شنی و تندیس های گلی آغاز کرد و بعد سراغ سنگ های صنعتی و صخره های طبیعی و کنده کاری روی چوب رفت. در فعالیت های هنری عصام جمیل چند بار وقفه افتاد اما با این حال او داستان شکل گیری هر تندیس را ثبت کرده و برای هر تندیس اسم جالب توجه گذاشته است.
جمیل در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «من به خاطر علاقمندی به هنر تندیس سازی و دسترسی مخاطبان به آثارم این گالری را برگزار می کنم که در حقیقت یک کارگاه و یک گالری است و چشم اندازهای نوینی در اختیار مخاطبان برای تامل این آثار قرار می دهد. عصام جمیل برای ساخت هر تندیس هم وقت زیادی گذاشته و هم بسیار زحمت کشیده است.

اکثر آثار عصام جمیل ایده عمیقی دارند؛ مثل تندیس (المتعبده) (زن نیایشگر) که زنی را در حال نیایش و مناجات ترسیم کرده است. ایده این اثر درباره تجلی لحظه معنوی مناجات است که نیایشگر به زاری و تضرع می افتد. این ایده با کنده کاری سنگ به سمت داخل به تصویر کشیده شده است.
آثار عصام جمیل در اماکن عمومی نصب شده مثل تندیس (العلم) (پرچم) واقع در پارک السلام در استان الجبیل در شرق سعودی. ایده این اثر این است که علم و آموزش آدم ها را به قله می رساند. ردپای عصام جمیل در تندیس هایش مشخص است چون تمامی آثارش یک ایده یا هدف معینی را بازگو می کنند. مانگرو تندیس دیگر عصام جمیل درباره محیط زیست و لزوم حمایت از درختان آب های شور است.
جمیل درباره اینکه از چه صخره هایی برای ساخت تندیس استفاده می کند گفت «سعودی سرشار از منابع طبیعی است و من از سنگ های موجود در مناطق مختلف کشور استفاده می کنم. مثل شکارچی دنبال سنگ می گردم و بعد بررسی می کنم که آیا این سنگ به درد ساخت تندیس می خورد یا نه. اگر مناسب بود از آن استفاده می کنم».



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.