نامزد فرماندهی «سنتکام» نسبت به «عواقب تروریستی» لغو تحریم‌های ایران هشدار داد

انتقاد شدید از راب مالی در کنگره



ژنرال مایکل کوریلا نامزد فرماندهی سنتکام، در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح روز گذشته (AP)
ژنرال مایکل کوریلا نامزد فرماندهی سنتکام، در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح روز گذشته (AP)
TT

نامزد فرماندهی «سنتکام» نسبت به «عواقب تروریستی» لغو تحریم‌های ایران هشدار داد



ژنرال مایکل کوریلا نامزد فرماندهی سنتکام، در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح روز گذشته (AP)
ژنرال مایکل کوریلا نامزد فرماندهی سنتکام، در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح روز گذشته (AP)

در حالی که کاخ سفید همچنان در حال انجام تلاش‌های شدید برای احیای توافق هسته ای با ایران است، ژنرال مایکل کوریلا، نامزد جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده برای سمت فرماندهی مرکزی (سنتکام)، هشدار داد که تهران «ممکن است از پول حاصل از معافیت‌های تحریمی برای حمایت از نیروهای نیابتی خود و تروریسم در منطقه استفاده کند».
کوریلا در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح برای تأیید آن در شامگاه سه‌شنبه، گفت: «این خطر وجود دارد که معافیت‌ها از تحریم‌ها منجر به استفاده ایران از برخی منابع مالی برای حمایت از نیروهای نیابتی خود و تروریسم در منطقه شود و اگر این کار را انجام دهید، تهدیدات پیش روی نیروهای ما در منطقه را افزایش خواهد داد».
مقامات دولت آمریکا اعلام کردند که احتمالاً «تا پایان ماه جاری مهلت دارند تا توافق هسته ای با ایران را نجات دهند».
سی ان ان به نقل از منابع رسمی در دولت گفت: «این فرایند مهم است و ما در آخرین مرحله هستیم».
این در زمانی صورت گرفت که هشدارهای کوریلا نشان دهنده نگرانی فرماندهان نظامی در مورد نفوذ فزاینده ایران در منطقه است.
این فرمانده آمریکایی تهران را «عامل شماره یک بی‌ثبات کننده در منطقه» توصیف کرد.
وی از آمریکا خواست تا روابط مستحکم خود با کشورهای جهان را حفظ و توانایی‌های خود را برای مقابله با تهدید ایران تقویت کند.
 وی گفت: ایران با رفتار بدخواهانه خود عامل بی‌ثبات کننده شماره یک در خاورمیانه است. بهترین راه برای مقابله با آن گفت و گو با شرکا و متحدانمان و تقویت یک جبهه متحد در همکاری با آنهاست.
کوریلا بر اهمیت هوش مصنوعی در مقابله با ایران تأکید کرد و افزود: در صورت تأیید جهت تصدی این سمت، خود این استراتژی را تقویت خواهد کرد.
 وی گفت: ما باید به سرمایه‌گذاری در فناوری از جمله هوش مصنوعی ادامه دهیم تا توانایی‌های خود را برای راستی آزمایی و پاسخگویی به توانمندی‌های نظامی ایران افزایش دهیم.
این ژنرال آمریکایی با اشاره به حملات موشکی بالستیک اخیر حوثی‌ها به سعودی و امارات، بر اهمیت متهم کردن علنی ایران به این حملات تأکید کرد.
وی گفت: ما باید مراقب باشیم که رفتار بد ایران را افشا کنیم. مفید است که هر بار نقش ایران را فاش کنم».
کوریلا همچنین بر اهمیت حیاتی «کمک به متحدان در منطقه برای بهبود دفاع سایبری که می‌تواند آنها را در برابر قابلیت‌های سایبری تهاجمی مؤثر ایران محافظت کند» اشاره کرد.
در حالی که ژنرال آمریکایی در برابر کنگره با لحن هشداردهنده ای پنهان از تلاش برای احیای توافق هسته ای صحبت می‌کرد، در قسمت مقابل ساختمان، اعضای مجلس نمایندگان نشسته بودند که به راب مالی فرستاده ویژه رئیس‌جمهور در مذاکرات با ایران گوش دادند، که از طریق لینک ویدیویی از وین شرکت کرد. جایی که او اوایل این هفته برای شرکت در دور هشتم مذاکرات هسته‌ای عازم شد.
به نظر واضح بود که صبر نمایندگان هر دو حزب در مورد مالی تمام شده‌است، اگرچه جلسه محرمانه و غیرعلنی بود، کلودیا تنی نماینده جمهوری خواهان، با عصبانیت از آن خارج شد و از اینکه مالی به سؤالات نمایندگان به وضوح پاسخ نداد، گلایه کرد.
او گفت: «قبل از امروز، راب مالی در کمیته روابط خارجی، نه علنی و نه خصوصی، برای پاسخ به سؤالات ما و توضیح اینکه چرا تحریم‌ها قاطعانه علیه ایران اعمال نشدند، حاضر نشد».
نماینده جمهوری‌خواه، خواستار برگزاری یک جلسه علنی با حضور مالی برای شفافیت بیشتر شد.
او گفت: «این یک شروع است، اما کافی نیست. راب مالی برای مردم آمریکا کار می‌کند و باید به سوالات آنها نیز پاسخ دهد؛ بنابراین من بر یک استماع عمومی پافشاری خواهم کرد. موضوع دستیابی ایران به سلاح هسته ای برای امنیت ملی ما بسیار مهم است و شفافیت کامل تنها راه پیش رو است».
تنی تنها کسی نیست که در خط انتقاد از مالی و تلاش‌ها برای احیای توافق هسته‌ای قرار دارد، زیرا سناتور دموکرات باب منندز نیز این نگرانی‌ها را دارد.
او نیز به نوبه خود در دومین نشستی که فرستاده آمریکا صبح چهارشنبه در مقابل کمیته روابط خارجی به ریاست منندز در سنا برگزار کرد، به شهادت مالی گوش داد.
همچنین برت مک گورک هماهنگ‌کننده امور خاورمیانه شورای امنیت ملی، به جلسه محرمانه و غیرعلنی پیوست که در آن اعضای آن مالی را تحت فشار قرار دادند تا تلاش‌های دولت برای بازگشت به توافق را روشن کند.
سی ان ان به نقل از منابعی اعلام کرد که مالی با کارکنان کنگره صحبت کرده‌است. وی با اشاره به اینکه چند هفته آینده در سرنوشت مذاکرات تعیین‌کننده خواهد بود، به آنها گفته‌است: یا موفق می‌شویم یا به پایان می‌رسد.
سناتور دموکرات باب منندز از دولت آمریکا انتقاد کرد و آن را متهم کرد که از وعده‌های خود برای انعقاد «توافق هسته ای طولانی‌تر و قوی تر» عمل نکرده‌است. وی گفت: «وزیر امور خارجه و سایر مقامات دولت در طول جلسات استماع در کمیته روابط خارجی تأکید کرده‌اند که آنها به دنبال توافق طولانی‌تر و قوی تر هستند: بدیهی است که توافق طولانی‌تر به این معنی است که مدت زمان بیشتری را شامل می‌شود و توافق قوی تر به این معنی است که با عناصری برخورد می‌کند که قبلاً با آنها برخورد نشده‌است. اما یک سال بعد، من هیچ نشانه ای از یک توافق طولانی‌تر یا قوی تر نمی‌بینم».
به نوبه خود، سناتور دموکرات کریس مورفی پس از خروج از جلسه غیرعلنی گفت که این وضعیت «تکان دهنده» است. او گفت که «ایران» «چند هفته» با دستیابی به سلاح هسته‌ای فاصله دارد و «تنها راه بازگشت به توافق است».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»