خیابان حمرا؛ مرگ خاموش ستاره درخشان لبنان

خیابان حمرا در پایتخت لبنان (آسوشیتد پرس)

میشل عید ۸۸ ساله صاحب مرکز کوچک فروش سازهای موسیقی روایتگر فراز و فرودهای لبنان و پیامدهای دوران تلاطم بر خیابان معروف حمرا در بیش از ۶۰ سال گذشته است.
به گزارش آسوشیتد پرس خیابان حمرا، قطب جادویی بیروت در دهه شصت و هفتاد میلادی سالن های سینما و تئاتر شناخته شده و قهوه خانه های معروف و پاتوق های فرهنگی روشنفکران و هنرمندان و فروشگاه های شیک با برندهای جهانی را در خود جای می داد.
اما حال و روز این خیابان مثل همه چیزهایی که بر اثر بحران های پشت سر هم و فروپاشی اقتصادی بزرگ لبنان از سال ۲۰۱۹ به بعد از بین رفتند تغییر کرده است.

فروشگاه های بسیاری بر اثر پیامدهای این وضعیت دشوار و فروپاشی بی سابقه تعطیل شده و پناهجویان سوریه و گروه های تنگدست جامعه در پیاده روهای خیابان حمرا گدایی می کنند. خیابان حمرا برق ندارد و مثل بقیه خیابان های بیروت زباله در پیاده روهایش تلنبار شده است.
میشل عید به یاد روزهای دشوار این خیابان قدیمی در دوره جنگ داخلی لبنان از ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ افتاد. خیابان حمرا آن زمان صحنه رویارویی گروه های شبه نظامی و ترور در قهوه خانه هایش و حمله اسراییل بود.
او افزود «به نهایت فقر و فلاکت رسیدیم. شرایط کنونی بدتر از دوره های قبلی است».

مرکز فروش سی دی و ساعت های دیجیتال و ماشین حساب میشل عید هم به علت بحران اقتصادی لبنان کاهش فروش ۷۵ درصدی داشته است.
خبرنگار آسوشیتد پرس می گوید خیابان حمرا که شب ها خواب نداشت حالا قبل از نیمه شب متروکه می شود. این خیابان که در تعطیلات سال نوی میلادی در دهه های شصت و هفتاد میلادی پرجنب و جوش بود و بابا نوئل میان عابران شیرینی پخش می کرد در تعطیلات سال نوی میلادی ۲۰۲۱ سوت و کور بود.
گردشگران عرب و اروپایی و آمریکایی در آن دوره از فروشگاه های تجاری و رستوران ها و بارهای شیک و باکلاس خیابان حمرا بازدید می کردند و ستارگان آواز و سینمای جهان مثل لویی آرمسترانگ و پل آنکا آنجا کنسرت می دادند.

محمد رییس که از اوایل دهه هفتاد میلادی در خیابان حمرا بوده و آنجا سه فروشگاه لباس و لباس زیر دارد گفت «خیابان حمرا از نظر جهانی شناخته شده است».
او که در کافی شاپی که در دهه هفتاد به آن «حذاء الحصان» می گفتند نشسته به گوشه دنجی اشاره می کند که عبد الحلیم حافظ و فرید الاطرش، دو تن از بزرگان آواز عرب آن زمان آنجا می نشستند و مشتریان ثابت این کافی شاپ بودند و البته به این جمع باید نزار قبانی شاعر عاشقانه ها هم افزود.
خیابان حمرا در منطقه راس بیروت غربی در پایتخت قرار دارد و مسلمانان و مسیحیان در کنار هم در این خیابان سکونت می کردند. کافی شاپ های حمرا به استراحتگاه سلبریتی ها و روشنفکرین و فعالان سیاسی تبدیل شده است.
نعیم صالح که به چهره ثابت خیابان حمرا تبدیل شده و در ۵۲ سال گذشته در کیوسکی در یکی از پیاده روهای حمرا کتاب و روزنامه می فروشد از دست اوضاع و بحران اقتصادی کنونی شاکی و گلایه مند است. او که قبلا ۵۰ کتاب در روز فروش داشت حالا کل فروش ماهانه اش حداکثر یکی دو تا کتاب بیش نیست.

او گفت «هر روز بیشتر از قبل غصه می خورم چون گرفتاری و نداری مردم بیشتر می شود».
میشل عید که مرکز فروش سی دی و ساعت های دیجیتال و ماشین حساب خود را در سال ۱۹۵۸ در حمرا افتتاح کرد می گوید که این مغازه تعطیل شدنی است.
نعیم صالح با وجود همه مشکلات معیشتی و اقتصادی حاضر به ترک خیابان حمرا نشد و شاهدی بر فراز و فرودهای خیابان و کشورش شده است.
او خاطر نشان کرد «من از طریق خیابان حمرا نفس می کشم و همین جا بزرگ شدم و خواهم مرد».