نوآوری با سکه های جهان در موسم جده

 
تابلوی پادشاهان و شاهزادگان با پوشش سکه (الشرق الاوسط)
  تابلوی پادشاهان و شاهزادگان با پوشش سکه (الشرق الاوسط)
TT

نوآوری با سکه های جهان در موسم جده

 
تابلوی پادشاهان و شاهزادگان با پوشش سکه (الشرق الاوسط)
  تابلوی پادشاهان و شاهزادگان با پوشش سکه (الشرق الاوسط)

تحول هنری در سعودی با تمام جنبه هایش ادامه دارد و این بار هنرمندان سعودی برای بیان ایده ها و چالش طلبی از سکه استفاده کردند. هشام النجار هنرمند سعودی تابلوهای متعددی از شخصیت های موثر سعودی و خلیجی با پوشش سکه خلق کرده که در خیابان نقاشان محله تاریخی جده، از مکان های موسم جده ۲۰۲۲ به نمایش گذاشته شده است. 
کلکسیون داران سکه های قدیمی و جدید در دنیا به دنبال فروش یا حفظ مجموعه های خود هستند اما هشام نجار با سکه هایی که بیش از ۲۵ سال پیش شروع به جمع کردنشان کرده تابلوهای هنری آفریده است. او کارش را هفت سال پیش با کشیدن تابلوی پرتره ملک سلمان بن عبد العزیز خادم حرمین شریفین شروع کرد و این اثر بزرگ ترین تابلوهایش است.
النجار در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «بیش از صد هزار سکه دنیا را در ۲۵ سال گذشته جمع کردم و دوست داشتم که کلکسیونم سکه های تمام کشورها را داشته باشد. هفت سال پیش تصمیم گرفتم تابلوی ملک سلمان بن عبد العزیز در دوره حکمرانی اش را با پوشش سکه خلق کنم که یک ماه طول کشید و در این تابلو از بیش از ۹ هزار سکه از اقصی نقاط دنیا استفاده کردم».     
              
او افزود «هنر به معنای نوآوری و خلاقیت است. عده بسیاری از هنرمندان تابلوهایشان را با ابزارهای متعارف خلق می کنند اما برخی هم به دنبال استفاده از ابزارهای غیر متعارف مثل موزاییک در آثارشان هستند. دوست داشتم یک کار خلاقانه انجام دهم و به همین دلیل از سکه استفاده کردم. کار با سکه چندان آسان نیست چون سکه را نمی توانید به شکلی که دوست دارید در بیاورید و شکل دایره ای خاصی دارد اما با این حال به دلیل علاقه شدیدم به سکه مهارت کسب کردم».
النجار در ادامه گفت «اولین تابلو که تمام شد تابلوهای بعدی از جمله اثر شاهزاده محمد بن سلمان ولیعهد و چهره های شاخص خلیجی و سعودی را یکی پشت سر دیگری خلق کردم. دو تابلو از مسجد الحرام و مسجد قبه الصخره دارم».
النجار با خلق این شاهکارهای هنری به دنبال ثبت و مستند سازی سکه ها و انواع سکه در دوران مختلف به خصوص در دوره انقلاب فناوری است که گویا سکه ها و اسکناس ها را در آینده نه چندان دور از گود خارج می کند. این آثار همچنین جنبه زیباشناختی و منحصر به فرد و خاص دارند چون شبیه بقیه حوزه های هنرهای تجسمی نیستند.
این هنرمند سعودی می گوید «دوست دارم بزرگ ترین دیوارنگاره با تابلوهایم که با پوشش سکه درست کردم خلق کنم تا در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود».



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.