سرنوشت یکی از نزدیکان صدام در دست مدیرکل امنیت لبنان

نوه برادر صدام قبل از درخواست بغداد برای دستگیری اش، 4 سال در بیروت زندگی کرد

سرنوشت یکی از نزدیکان صدام در دست مدیرکل امنیت لبنان
TT

سرنوشت یکی از نزدیکان صدام در دست مدیرکل امنیت لبنان

سرنوشت یکی از نزدیکان صدام در دست مدیرکل امنیت لبنان

عبدالله یاسر سبعاوی الحسن نوه برادر نانتی صدام حسین رئیس جمهور اسبق عراق بر اساس حکم صادره از جانب اینترپل و به درخواست مقامات عراق توسط دستگاه امنیتی لبنان بازداشت شد. 
سعد سبعاوی ابراهیم الحسن با پخش کلیپی در شبکه های اجتماعی از دستگیری برادرزاده خود عبدالله خبر داد و از سازمان های عربی و بین المللی حقوق بشر خواست تا «برای اطلاع از سرنوشت او مداخله کنند». وی گفت که مقامات امنیتی لبنان او را از ژوئیه گذشته بازداشت کرده اند.
سرلشکر عباس ابراهیم رئیس سازمان امنیت لبنان در گفت و گو با یک شبکه ماهواره ای عراقی از بازداشت نوه برادر نانتی صدام حسین خبر داد و گفت: «اداره امنیت عمومی عبدالله یاسر سبعاوی را به دلیل اتهاماتش درباره انجام اقدامات مجرمانه که به کشته شدن هزاران بیگناه منجر شده و بر اساس اعلامیه اینترپل بازداشت کرد».
به نظر می رسد تصمیم به دستگیری توسط امنیت کل یک طرفه نبوده بلکه در اجرای دستور قضایی بوده است.
 یک منبع آگاه در دادسرای عمومی تمییز لبنان به «الشرق الاوسط» گفت که قاضی غسان عویدات دادستان لبنان، حکم بازداشت از سوی عراق را از طریق پلیس بین‌الملل دریافت کرده بود که به محض پیدا شدن این فرد خواستار دستگیری این فرد شده بود.
این فرد دستگیر شد و اجرای حکم به اطلاع مقامات عراقی رسانده شد. این فرد مدت معینی را در بازداشت به سر برد، سپس قاضی عویدات دستور داد تا با قرار وثیقه اقامت آزاد و به امنیت عمومی لبنان تحویل داده شد.
این منبع با اعتراف به اینکه این جوان «در انتظار دیپورت از کشور از سوی امنیت عمومی بازداشت است»، اظهار کرد: تصمیم «در اختیار مدیرکل امنیت عمومی برای انجام اقدامات مقتضی است».



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.