سرانجام «جبهه‌های» بغداد بعد از آرامش کنونی چه می‌شود؟

رفت و آمد در یکی از خیابان های بغداد (AFP)

ناظران عراقی خروج حامیان مقتدی صدر از منطقه سبز پس از درگیری های دوشنبه گذشته را دیگر پایان دادن به احتمال درگیری مسلحانه با «چارچوب هماهنگی» که به ایران وفادار است، نمی دانند. نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد آرامش نسبی که در «جبهه های» بغداد رخ داده است، فضایی برای سازماندهی صفوف به منظور آمادگی برای درگیری های متناوب است.
در حالی که بغداد شاهد آرامش حساب شده بین دو طرف بود، چهارشنبه شب درگیری های مسلحانه بین افراد مسلح وابسته به جریان صدر و افراد دیگر از شبه نظامیان «عصائب اهل الحق» وابسته به قیس الخزعلی یکی از رهبران چارچوب هماهنگی، در گرفت. منابع امنیتی گفتند که «صدری ها به مقر (عصائب) حمله کردند و آن را به آتش کشیدند».
وب‌سایت‌های رسانه‌ای حامی «جریان صدر» تأکید کردند که افراد مسلح وابسته به «عصائب اهل الحق» یک مسئول میدانی در شبه‌نظامیان «سرایا السلام» را در بصره ترور کردند، در همین حال کلیپ های ویدئویی منتشر شده توسط فعالان شهر بصره، درگیری شدید بین دو طرف را نشان می داد که در آن از سلاح های سبک و متوسط ​​استفاده شده بود.
یک افسر پلیس محلی فاش کرد که درگیری ها پس از ترور فعالان جریان صدر در شهر الحیانیه در بصره که از عاملان تحصن در منطقه سبز بغداد بودند، آغاز شد. وی اظهار کرد که «ستیزه جویان شبه نظامی سرایا السلام حملات غافلگیرانه ای را به مقر (عصائب) در مناطق مختلف انجام دادند». این افسر در گفت و گو با «الشرق الاوسط»، دخالت نیروهای رسمی امنیتی و کنترل اوضاع در شهر را مانند درگیری های منطقه سبز رد کرد.
درگیری‌های مسلحانه در بصره تاکتیک قابل‌توجهی از نیروهای وفادار به «چارچوب هماهنگی» را نشان داد که به هدایت ضربات دقیق، از طریق ترور چهره‌های فعال و سپس عقب‌نشینی و خروج از مقر متکی است. این منبع گفته است که «(عصائب اهل الحق) به (سرایا السلام) اجازه داد که مقر خود را بدون هیچ مقاومتی به آتش بکشد».
رهبران «چارچوب هماهنگی» تلاش می کنند تا طغیان صدری ها را با صدور فراخوان‌های عمومی برای آرامش، که ممکن است با هدف پوشاندن «اخگر زیر خاکستر» باشد، خنثی کنند.
در حالی که محافل نزدیک به نوری المالکی و قیس الخزعلی از این واقعیت صحبت می کنند که جناح های مسلح در مقاومت در برابر فعالیت های صدر به ویژه آنچه اخیراً در منطقه سبز رخ داده است، با مشکل مواجه هستند، المالکی و الخزعلی در دو بیانیه جداگانه از نیروهای سیاسی شیعه خواستند تا صفوف خود را متحد کنند، از اختلاف نظر چشم پوشی کنند و برای گسترش «روحیه محبت» تلاش کنند. همزمان، کتائب حزب الله از سه تن از فعالان تندرو که به انتقاد شدید از مقتدی صدر شهرت داشتند، اعلام برائت کرد.
سیاستمداران عراقی بر این باورند که این تاکتیک دوگانه جناح های شیعه مقدمه ای برای حمله احتمالی به صدر است. این جناح ها دستوراتی از سوی ایران «خشمگین از قیام صدر» مبنی بر لزوم آرامش، و واگذاری مسئله به تهران برای اتخاذ راه مناسبی جهت رفع «نقص ناشی از طوفان منطقه سبز» دریافت کرده بودند. 
منابع آگاه می گویند که «چارچوب هماهنگی» با احتیاط فراوان تحرکات صدر را زیر نظر دارد، به خصوص که رهبران آن انتظار دارند که خروج او از منطقه سبز و از دست دادن پوشش شرعی که توسط روحانی مقیم ایران، کاظم الحائری، نمایندگی می شد، اقدامی پیشگیرانه برای یک اقدام اعتراضی بزرگتر باشد که در آن صدر به عنوان یک «رهبر مردمی» ظاهر می شود، نه یک روحانی.