لیلی خالد به «الشرق الاوسط»: رفیق الحریری برای ودیع حداد اسلحه جابه‌جا می‌کرد

«رباینده دو هواپیما» تاکید می‌کند که جلال طالبانی ماموریت شناسایی را برعهده گرفته‌بود.. او از «موشک‌های موساد» می‌گوید

در دهه هفتاد قرن گذشته، دکتر ودیع حداد، مسئول «بخش خارجی» در «جبهه مردمی آزادیبخش فلسطین»، عملیاتی را آغاز کرد که محافل سیاسی، امنیتی و رسانه ای را با دو ستاره به خود مشغول کرد: نخست کارلوس ونزوئلایی است که ستاره اش پس از ربودن وزرای «اوپک» در وین درخشید و دومی زن جوان فلسطینی به نام لیلی خالد است که در ربودن دو هواپیما در سال های 1969 و 1970 شرکت داشته است.
در تابستان 2001 تحقیقی طولانی درباره حداد منتشر کردم. رفیق الحریری، نخست وزیر فقید لبنان در آن زمان از من پرسید که چرا به داستان حداد علاقه مند هستی و من پاسخ دادم که این کنجکاوی روزنامه نگاری است.
بعداً از یکی از افراد مطلع شنیدم که در بازدید از خانه حداد در بیروت، فردای آن روز که در تابستان 1970 توسط گلوله های اسرائیلی هدف قرار گرفت، متوجه شده که یک جوان لبنانی مشغول جمع کردن خرده شیشه است. کنجکاوی بر من مسلط شد و پس از تلاش های مکرر متوجه شدم که آن مرد جوان الحریری است.
خالد ناخواسته در نجات حداد از مرگ به دلیل حضور او در آپارتمانش که در سال 1970 هدف موشک های موساد قرار گرفت، کمک کرد.
وقتی این را به من گفت، یاد مرد جوانی افتادم که گفته می شد شیشه های فروریخته را جمع کرده است.
لیلی خالد آشنایی با الحریری را تایید کرد و گفت: «او در دوران تحصیل در دانشگاه عربی بیروت با برادرم خالد زندگی می کرد. یک سال قبل از فارغ التحصیلی به خانه خواهرم در مزرعه بیروت آمد. او گفت که تصمیم گرفته برای کار به پادشاهی عربی سعودی برود».
او افزود: «او بعداً در لبنان با ما دیدار کرد و با ودیع ملاقات کرد و ما وظیفه انتقال سلاح به اروپا را به او واگذار کردیم» و او این کار را چندین بار بین سال‌های 1970 و 1971 انجام داد.
متوجه شدم حداد در استفاده از برخی دوستی‌ها مهارت دارد و در همین زمینه او یک روز یک جوان چپ کرد را مأمور انجام مأموریت‌های شناسایی در اروپا کرد.
  من سال ها پیش شنیده بودم که این جوان کرد بعداً مقام بالایی را به دست گرفت، بنابراین احتمالات من به رئیس جمهور فقید عراق جلال طالبانی منتهی شد.
من فرصت را غنیمت شمردم و در سفرش به دمشق با او ملاقات کردم و از او پرسیدم، و او ماجرا را تأیید کرد، اما دوستانه درخواست کرد که زیاد روی این موضوع تمرکز نکنم، «تا دوستان آمریکایی ما نگویند رئیس جمهور عراق یک تروریست سابق است». شاید برای اجتناب از گفتن این که سفر او بخشی از برنامه ترور شیمون پرز بوده است.