راه اندازی «اس آر ام جی ونچرز» توسط گروه پژوهش و رسانه سعودی؛ سرمایه گذاری در محتوا و فضای مجازی

الراشد: هدف ما دسترسی و حمایت و مهارت آموزی استعدادهای جدید است

گروه پژوهش و رسانه سعودی موسسه سرمایه گذاری خطر پذیر را راه اندازی کرد. جمانا الراشد مدیر عامل اس آر ام جی (الشرق الاوسط)
گروه پژوهش و رسانه سعودی موسسه سرمایه گذاری خطر پذیر را راه اندازی کرد. جمانا الراشد مدیر عامل اس آر ام جی (الشرق الاوسط)
TT

راه اندازی «اس آر ام جی ونچرز» توسط گروه پژوهش و رسانه سعودی؛ سرمایه گذاری در محتوا و فضای مجازی

گروه پژوهش و رسانه سعودی موسسه سرمایه گذاری خطر پذیر را راه اندازی کرد. جمانا الراشد مدیر عامل اس آر ام جی (الشرق الاوسط)
گروه پژوهش و رسانه سعودی موسسه سرمایه گذاری خطر پذیر را راه اندازی کرد. جمانا الراشد مدیر عامل اس آر ام جی (الشرق الاوسط)

گروه پژوهش و رسانه سعودی SRMG از راه اندازی موسسه «اس آر ام جی ونچرز» SRMG Ventures خبر داد که در حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر فعالیت می کند. تاسیس این موسسه با استراتژی تحول و رشد اس آر ام جی به عنوان گروه رسانه ای یکپارچه جهانی انطباق دارد. 
«اس آر ام جی ونچرز» هدف توانمند سازی و توان افزایی استارت آپ ها و فناوری های نوین در اوایل فعالیتشان را دنبال می کند. این موسسه بر ۴ حوزه اصلی تولید محتوای رسانه ای و پلتفرم های رسانه ای دیجیتال و توانمندسازی فناوری در بخش رسانه (از جمله فناوری های هوش مصنوعی) و محتوای سرگرمی تعاملی تمرکز دارد.
این موسسه نوپای سرمایه گذاری «اس آر ام جی» در استارت آپ ها عمدتا به حمایت از شرکت های نوپا از همان بدو تاسیس تا سوددهی می پردازد. «اس آر ام جی ونچرز» با توانمند سازی و حمایت از کارآفرینان و چهره های با استعداد راهکارهایی برای رشد و توسعه سریع تر در صنعت رسانه در منطقه ایجاد می کند.
«اس آر ام جی ونچرز» بستر مناسبی برای تمام بخش های «اس آر ام جی» فراهم می کند تا مستقیما به فناوری های خلاقانه و استعدادهای برجسته در بخش رسانه و محتوا سازی دسترسی پیدا کند. هدف اصلی تقویت پلتفرم های رسانه ای «اس آر ام جی» و ساخت آینده رسانه است. علاوه بر این، «اس آر ام جی ونچرز» نقش مهم در گسترش «اس آر ام جی» و ورود این گروه به بازارهای جدید و تنوع کسب و کارها ایفا می کند که باعث درآمد زایی می شود.
«اس آر ام جی ونچرز» اعلام کرد که اولین همکاری و سرمایه گذاری خود را با شرکت «تلفاز ۱۱» انجام می دهد. این شرکت یک «استدیوی تولید تخصصی سعودی در حوزه تولید نوآور و محتوای سرگرمی بومی» است که دستاوردهای فراوانی از جمله فیلم «سطار» داشته. این فیلم سعودی از جمله پرفروش ترین ها در گیشه بوده. فیلم «الخلاط+»‌ یکی از ده فیلم پربیننده در سعودی در نتفلیکس نیز محصول «تلفاز ۱۱» است.
از سوی دیگر، جمانا راشد الراشد مدیر عامل گروه پژوهش و رسانه سعودی گفت «ما با موسسه اس آر ام جی ونچرز در حوزه سرمایه گذاری به نقش پیشروی این گروه در حوزه رسانه و تولید محتوا ادامه می دهیم. صنعت رسانه و محتوا سازی در سعودی و کشورهای جهان رشد فزاینده و پرشتاب دارد».  

جمانا الراشد خاطر نشان کرد «ما با این موسسه جدید به محتواسازان نسل جدید دسترسی پیدا کرده و از آنها حمایت می کنیم و مهارت هایشان را افزایش می دهیم. این موسسه این امکان را برای ما ایجاد می کند تا به فناوری های نوین فضای مجازی یا هوش مصنوعی دسترسی پیدا کرده و از آنها استفاده کنیم که بی گمان تاثیر سازنده در روند محتوا سازی این گروه خواهد داشت و منجر به رونق هر چه بیشتر تولیدات و خدمات این گروه در سعودی و کشورهای جهان می شود».
الراشد افزود «ما اولین پروژه های سرمایه گذاری این موسسه را از طریق همکاری با دو شرکت پیشروی سعودی و منطقه زیر نظر تیم متشکل از نوآوران جهان عرب کلید زدیم».
«اس آر ام جی ونچرز» در حالی راه اندازی شده که دارایی های سرمایه ای و رسانه در منطقه دستخوش تحول شده است. پی دبلیو سی در گزارشی گفت که بازار بخش رسانه و تفریحی در خاورمیانه و شمال آفریقا با رشد ۹ درصدی تا سال ۲۰۲۶ بیش از ۲۰ میلیارد دلار خواهد شد و بیشتر از نرخ رشد جهانی است. 
بنا به گزارش آژانس تبلیغات مگنت بازار سرمایه گذاری خطر پذیر در خاورمیانه و شمال آفریقا و به خصوص سعودی در سال ۲۰۲۲ رونق گرفت و با افزایش سالانه ۸.۳ درصدی از ۳ میلیارد دلار عبور کرد. سهم استارت آپ ها در سعودی در این میان ۹۸۷ میلیون دلار در ۲۰۲۲ بوده که نسبت به سال ۲۰۲۱ افزایش ۷۲ درصدی داشته است.
 



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.