ایران از هر ابتکار عملی برای پایان دادن به جنگ یمن استقبال می‌کند

مسکو امیدوار است «اصطکاک» بین باکو و تهران حل و فصل شود

ایران از هر ابتکار عملی برای پایان دادن به جنگ یمن استقبال می‌کند
TT

ایران از هر ابتکار عملی برای پایان دادن به جنگ یمن استقبال می‌کند

ایران از هر ابتکار عملی برای پایان دادن به جنگ یمن استقبال می‌کند

حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران در خصوص جنگ اظهار کرد «ما از هرگونه ابتکار که باعث آتش‌بس این جنگ شود، استقبال می‌کنیم». وی بر علاقه ایران به بهبود روابط با همسایگان تأکید و از سرگیری روابط ایران و پادشاهی عربی سعودی را «گامی رو به جلو در مسیر درست» توصیف کرد.
وزیر خارجه ایران در نشست خبری مشترک با سرگی لاوروف وزیر خارجه روسیه در پاسخ به سؤالی در مورد احیای روابط تهران و ریاض گفت: «پیشبرد روابط بین سعودی و ایران به زمان نیاز دارد. برخی تفاوت دیدگاه‌ها طبیعی است اما مانع بازگشت روابط دوجانبه و بازگشایی سفارت‌ها نمی‌شود». وی افزود: تهران از مذاکرات جاری در رابطه با بحران یمن استقبال می‌کند.
عبداللهیان به اهمیت پیشبرد هر گونه تلاش برای «ارائه صلح» اشاره کرد و تأکید کرد به زودی برای تسریع در تقویت روابط بین دو کشور، با شاهزاده فیصل بن فرحان وزیر خارجه پادشاهی عربی سعودی دیدار می‌کنم.
لاوروف نیز به نوبه خود از نقش چین در میانجیگری میان سعودی و ایران قدردانی کرد و معتقد است که این گام به راه اندازی راه حل سیاسی در یمن، سالم سازی فضای منطقه و جستجوی راهکارها برای مسائل باقی مانده کمک می‌کند.
دو وزیر به چندین پرونده منطقه‌ای و همکاری‌های اقتصادی پرداختند، اما برجسته‌ترین پرونده به بن‌بست مذاکرات هسته‌ای تهران و واشینگتن با هدف احیای توافق هسته‌ای از اسفند سال گذشته و تعهدات آن بود.
لاوروف با اشاره به تنش بین جمهوری آذربایجان و ایران ابراز امیدواری کرد که به زودی به حل و فصلی برای آنچه «اصطکاک» بین دو کشور همسایه نامید، دست یابد.
عبداللهیان گفت که ادامه تنش‌ها در قفقاز جنوبی «به نفع هیچ‌یک از طرفین نیست».
ایران از نزدیکی اسرائیل و آذربایجان نگران است. دیروز جیحون بایراموف وزیر امور خارجه آذربایجان و الی کوهن همتای اسرائیلی خود سفارت آذربایجان در اسرائیل را افتتاح کردند. کوهن گفت که او و بایراموف «برای تشکیل یک جبهه متحد علیه ایران» توافق کردند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»