عدم خوش‌بینی لاوروف به احیای برجام در بحبوحه انتقادهای ایران از مسکو

خامنه ای آمریکا را مسئول جنگ اوکراین دانست.. ظریف دشمنی با روسیه را رد کرد

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه در حال گفت و گو با خبرنگاران در جاکارتا (آسوشیتدپرس)
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه در حال گفت و گو با خبرنگاران در جاکارتا (آسوشیتدپرس)
TT

عدم خوش‌بینی لاوروف به احیای برجام در بحبوحه انتقادهای ایران از مسکو

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه در حال گفت و گو با خبرنگاران در جاکارتا (آسوشیتدپرس)
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه در حال گفت و گو با خبرنگاران در جاکارتا (آسوشیتدپرس)

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه گفت: انتظار توافق تازه برای احیای برجام در شرایط فعلی غیر واقع بینانه است.

این در حالی است که مسکو پس از حمایت از طرح اماراتی مبنی بر حل و فصل موضوع جزایر سه‌گانه در خلیج، با انتقادات خشمگینانه از سوی متحدان و مخالفان خود در تهران مواجه شده‌است.

وزیر امور خارجه روسیه، در گفت و گو با خبرنگاران، آمریکا را مسئول «شکست» توافق هسته ای دانست.وی گفت که انتظارات از هرگونه تفاهم اضافی برای احیای توافق هسته ای «در شرایط فعلی غیرواقعی است، زیرا کمی بیش از یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۴ باقی مانده‌است».

به گزارش خبرگزاری تاس روسیه، لاوروف در حاشیه اجلاس وزرای امور خارجه کشورهای عضو اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا «آسه آن» در جاکارتا پایتخت اندونزی گفت: «تردید دارم با روی کار آمدن یک دولت جدید در ایالات متحده در یک سال آینده، انتظار احیای برجام بسیار واقع بینانه باشد».

لاوروف دربارهٔ انسجام توافق ابراز تردید کرد و افزود: «چه کسی می‌داند که آیا آن دولت دموکرات خواهد بود یا جمهوری‌خواه؛ و هیچ‌کس نمی‌تواند تضمین کند که این دولت جدید از استفاده مجدد از ترفند خروج از توافقنامه خودداری کند».به گفته او، «واشینگتن از اجرای قطعنامه تصویب شده با اجماع خودداری کرد».

او با ابراز تاسف گفت: «زمانی که دولت جدید رئیس‌جمهور آمریکا جو بایدن روی کار آمد، آن‌ها گفتند که آماده احیای توافق هستند، اما به جای تصمیم‌گیری برای احیای کامل قطعنامه و خود برجام، برای به دست آورد چیز بیشتری چانه زنی کرده‌اند».

مقامات غربی و ایرانی در اوایل این ماه گفتند که ایالات متحده پس از ناکامی در احیای توافق، در تلاش برای کاهش تنش‌ها با ایران گفت و گو کرده‌است؛ این گفت و گوها با از طریق اقداماتی است که می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را محدود کند، منجر به آزادی اتباع آمریکایی می‌شود و برخی از دارایی‌های ایران در خارج از کشور را آزاد می‌کند.

وی گفت: «ما فقط از سناریویی استقبال می‌کنیم که در آن این روابط عادی شود، اما همان‌طور که گفتم این ارتباط چندانی با برجام ندارد».

اظهارات لاوروف کمتر از ۲۴ ساعت پس از اظهارات علی خامنه‌ای، رهبر ایران منتشر شد که ایالات متحده و صنعت تسلیحات آن را مسئول جنگ در اوکراین دانست، بدون اینکه دوباره به روسیه اشاره کند.

تصویری که سایت خامنه ای از دیدار روز گذشته وی با جمعی از روحانیون در تهران منتشر کرده‌است

خامنه‌ای ملت اوکراین را «بیچاره، بی‌پناه و قربانی» توصیف کرد و گفت: «اینها (آمریکایی‌ها) آماده اند تا ملت بدبخت و منزوی اوکراین را به جلو برانند تا جیب سازندگان اسلحه آمریکایی را پر کنند.

انتقاد لاوروف و خامنه ای از آمریکا با آخرین موج انتقادات داخلی در ایران به دلیل نزدیک شدن به روسیه، همزمان شده‌است.

این انتقادات پس از آن مطرح شده‌است که وزرای خارجه روسیه و شورای همکاری خلیج با صدور بیانیه ای مشترک از ابتکار امارات و تلاش‌های آن برای دستیابی به راه حلی مسالمت آمیز برای موضوع جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکرات دوجانبه یا دیوان بین‌المللی دادگستری حمایت کردند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»