«یک روز داغ» در عراق پس از حمله به «النجباء»... مطالبه دولتی و سیاسی برای «اخراج» آمریکایی‌ها

منابع به «الشرق الاوسط»: پهپاد، السعیدی را از مرز سوریه تا مقر او در بغداد تعقیب می‌کرد

TT

«یک روز داغ» در عراق پس از حمله به «النجباء»... مطالبه دولتی و سیاسی برای «اخراج» آمریکایی‌ها

یک روحانی در حال رفتن به مقر نیروهای الحشد الشعبی است که امروز پنجشنبه شاهد حمله چهار موشک آمریکایی بود (AFP)
یک روحانی در حال رفتن به مقر نیروهای الحشد الشعبی است که امروز پنجشنبه شاهد حمله چهار موشک آمریکایی بود (AFP)

پس از حمله ای که مقر «جنبش النجباء» در بغداد را هدف گرفت، عراق مواضع رسمی و سیاسی خود را در برابر ائتلاف بین‌المللی و نیروهای آمریکایی تشدید کرد. این حمله منجر به کشته شدن فرمانده عملیات ویژه این گروه شد که واشینگتن او را به انجام حملات علیه پایگاه‌های نظامی در عراق و سوریه متهم می‌کند.
سرلشکر یحیی رسول، سخنگوی نیروهای مسلح عراق در توصیفی بی‌سابقه گفت که این حمله «حمله ای شبیه به اقدامات تروریستی» بوده و ائتلاف بین‌المللی را مسئول این حمله دانست.
سرلشکر رسول در بیانیه ای مطبوعاتی گفت: «در یک حمله آشکار و نقض آشکار حاکمیت عراق، یک پهپاد اقدامی را انجام داد که هیچ تفاوتی با اقدامات تروریستی نداشت و یکی از مقرهای امنیتی در پایتخت بغداد را هدف قرار داد که منجر به تلفاتی در این حادثه کاملاً غیرقابل قبول شد».
به گفته بلندپایه‌ترین سخنگوی نظامی عراق، نیروهای مسلح عراق، ائتلاف بین‌المللی را «مسئول حمله غیرقانونی به یک نهاد امنیتی عراقی می‌دانند که بر اساس اختیارات اعطا شده به آن عمل می‌کند، و این اقدام همه تفاهمات بین نیروهای مسلح عراق و نیروهای ائتلاف بین‌المللی را تضعیف می‌کند».

یک آمبولانس متعلق به نیروهای الحشد افراد مسلحی را که در حمله به مقر نیروهای بسیج در بغداد مجروح شده بودند ، منتقل می‌کند (AFP)

الحشد الشعبی در بیانیه‌ای اعلام کرد که حمله آمریکایی‌ها منجر به کشته شدن ابوتقوی السعیدی سرکرده این گروه شد. الحشد گفت: «آنچه اتفاق افتاد یک تعرض وحشیانه بود».
از دو بیانیه صادر شده توسط سخنگوی ارتش و نیروهای الحشد الشعبی، به نظر می‌رسید که مقامات عراقی حتی قبل از اینکه ارتش ایالات متحده مسئولیت آن را بر عهده بگیرد، «می‌دانستند چه کسی این حمله را انجام داده‌است».
یک مقام آمریکایی روز (پنجشنبه) به رویترز گفت که ارتش آمریکا این حمله را انجام داده و «فردی را که مسئول حملات علیه پایگاه‌های نظامی در این کشور بود» هدف قرار داده‌است.
منابع آگاه به «الشرق الاوسط» نیز گفتند که یک پهپاد چهار موشک به سمت مقر النُجَباء در بغداد شلیک کرد.
این منابع بر اساس اطلاعات فرماندهان الحشد الشعبی گفتند: سه موشک اول به کاروان متشکل از سه خودروی مورد استفاده یاران ابوتقوی السعیدی یکی از فرماندهان جنبش النُجَباء اصابت کرد.
این منابع ادامه دادند: موشک چهارم، خودروی زرهی چهارمی را که السعیدی سوار آن بود و روی صندلی کنار راننده نشسته بود، هدف قرار داد و در کنار دفتر النُجَباء در داخل مقر قرار داشت.
نیروهای الحشد الشعبی در بیانیه ای اعلام کردند که این حمله منجر به کشته شدن دستیار فرمانده عملیات کمربند بغداد مشتاق طالب السعیدی (ابو تقوی) و همراهش و زخمی شدن هفت تن دیگر شد.

عکسی که رسانه‌های ایرانی نزدیک به «سپاه پاسداران» منتشر کرده و اکرم الکعبی رهبر «النجباء» را در کنار السعیدی نشان می‌دهد (تلگرام)

به گفته برخی منابع به «الشرق الاوسط»، این پهپاد ساعت‌ها منتظر بود تا خودروی السعیدی وارد مقر فرماندهی در بغداد شود، در حالی که این منابع مدعی شدند که پهپاد، وی را در سفر زمینی بازگشت از خاک سوریه به بغداد تحت نظر داشته‌است.
رویترز به نقل از یکی از فرماندهان محلی جنبش النجباء گفت که «انتقام از آمریکایی‌ها خواهد گرفت و آنها را از انجام این حمله پشیمان خواهد کرد».
همزمان با چهارمین سالگرد کشته شدن قاسم سلیمانی، مسئول عملیات برون مرزی سپاه پاسداران و معاون الحشد الشعبی ابومهدی المهندس، جناح‌های تحت عنوان «مقاومت اسلامی» در عراق» حملات خود را با سرعت بیشتری علیه نیروهای آمریکایی تشدید کردند و در روز «یادبود»، چهار حمله همزمان در عراق و سوریه انجام شد.
ماه گذشته، نیروهای آمریکایی سرعت حملات خود را علیه گروه‌های عراقی افزایش دادند و گفتند که تحت عنوان «حق دفاع از خود» به «حملات خشونت‌آمیز» پاسخ می‌دهند.
گزارش ماه گذشته «الشرق الاوسط» نشان داد که نیروهای آمریکایی به مرحله «پاسخ مستقیم و سریع» به حملات گروه‌های عراقی رفته‌اند.

دستگیری «عابر»

به گفته منابعی که پس از این حمله با الشرق الاوسط صحبت کردند، افراد مسلح جنبش النُجَباء «یک رهگذر را که در خیابان نزدیک مقر در حال قدم زدن بود، به ظن اینکه اطلاعات و مختصاتی دربارهٔ جنبش النجبا در نزدیک و داخل مقر به یک طرف خارجی داده‌است، دستگیر کردند».
انتظار می‌رود که جناح‌های مسلح عراق «احتیاط شدید و اقدامات احتیاطی امنیتی بیشتری پس از حمله از خود نشان دهند»، در حالی که منابع می‌گویند «النجباء یکی از برجسته‌ترین اعضای خود را که مسئول آماده‌سازی موشک‌ها و وسایل انفجاری بود، از دست داد».

عکسی که توسط رسانه‌های نزدیک به نیروهای الحشد الشعبی منتشر شده‌است، یکی از خودروهای سوخته را در محل حمله نشان می‌دهد (تلگرام)

«سفیر را اخراج کنید»
پس از این حمله، وزارت امور خارجه عراق «حمله آشکاری که مقر امنیتی الحشد الشعبی را در بغداد هدف قرار داد» به شدت محکوم کرد و تأکید کرد که «عراق این حق را برای خود محفوظ می‌دارد به کسانی که تلاش می‌کنند به خاک و نیروهایش آسیب بزنند پاسخ دهد».
این وزارتخانه با بیان این که حمله به یک تشکیلات امنیتی وابسته به فرماندهی کل نیروهای مسلح و تابع اقتدار دولت، تشدید خطرناکی است، تأکید کرد: عراق این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که موضع قاطعانه داشته باشد. هر کسی را که بخواهد به قلمرو و نیروهای امنیتی آن آسیب برساند بازمی‌دارد.
جریان «الصادقون» وابسته به جریان «عصائب اهل الحق» خواستار تشکیل جلسه اضطراری پارلمان برای بررسی پیامدهای حملات آمریکا به مقرهای الحشد الشعبی شد.
حسن سالم، رئیس این جریان در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: تکرار این حملات مستلزم فعال‌سازی فوری اجرای تصمیم پارلمان عراق برای خروج نیروهای آمریکایی از خاک عراق است.
قیس الخزعلی، رئیس جنبش عصائب اهل الحق، از دولت عراق خواست تا نیروهای آمریکایی را «با نهایت سرعت» خارج کند.
وی گفت: محکوم کردن این حملات در مقابل حملات مکرر آمریکا دیگر فایده ای ندارد.
عمار الحکیم، رئیس «جنبش الحکمه»، ضمن محکومیت بمب‌گذاری که مقر حزب دموکرات در بغداد را هدف قرار داد، نسبت به آنچه «نقض» حاکمیت عراق توصیف کرد، هشدار داد.
هادی العامری، رئیس «سازمان بدر» وابسته به «چارچوب هماهنگی» نیز به دولت عراق نسبت به «سستی یا نادیده گرفتن تقاضای خروج نیروهای آمریکایی از کشور» هشدار داده‌است.
العامری در بیانیه ای کوتاه گفت: حضور آمریکایی‌ها امنیت عراق و امنیت شهروندان آن را تهدید می‌کند.

آیا آمریکایی‌ها را می‌توان بیرون کرد؟

حضور نیروهای آمریکایی در عراق بر اساس مجوز دولتی است که به آنها اجازه می‌دهد در چارچوب مأموریت «ائتلاف بین‌المللی» برای از بین بردن داعش فعالیت کنند، اما دولت عراق می‌گوید که نیروهایش «توانمند شده‌اند» و می‌توانند از عراق محافظت کنند.
ماه گذشته، نخست‌وزیر عراق اعلام کرد که بغداد در حال «تنظیم مجدد روابط با ائتلاف بین‌المللی و پایان دادن به حضور آنها در عراق» است.
علی التمیمی، کارشناس حقوقی عراق به «الشرق الاوسط» گفت: عراق با ایالات متحده آمریکا قراردادهایی دارد که اولین آن در سال ۲۰۰۸ به امضا رسید و بر همکاری در زمینه‌های اقتصادی و امنیتی بدون اشاره به موضوع حضور نظامی تأکید می‌کند، اما پس از یک سال اجازه لغو آن را داد.
التمیمی ادامه داد: دومین قرارداد در سال ۲۰۱۱ امضا شد و خروج نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۱۱ را شرط کرد که در واقع همان اتفاق افتاد.
به گفته این کارشناس حقوقی، عراق پس از لغو قطعنامه ای که اجازه ورود به این نیروها را داده بود، اکنون می‌تواند رسماً از شورای امنیت درخواست کند که نیروهای ائتلاف را خارج کند.


مقالات مرتبط

انتخابات عراق: الحلبوسی، المالکی را در بغداد غافلگیر کرد

جهان عرب یک کارمند انتخاباتی نوار نتایج اولیه را از صندوق رای در بغداد، ۱۸ نوامبر بیرون می‌کشد (AFP)

انتخابات عراق: الحلبوسی، المالکی را در بغداد غافلگیر کرد

تمكّن حزب رئيس البرلمان العراقي المقال، محمد الحلبوسي، من قلب الطاولة على ائتلاف «دولة القانون» بزعامة رئيس الوزراء الأسبق نوري المالكي،

«الشرق الأوسط» ( لندن)

اردوگاه‌های افغانستانی نگرانی‌هایی را درباره «بازگشت القاعده» برانگیخته‌اند  

مبارزان گروه «طالبان» در ولایت بدخشان شمال کشور، ۱ سپتامبر ۲۰۲۴ (فرانس پرس)
مبارزان گروه «طالبان» در ولایت بدخشان شمال کشور، ۱ سپتامبر ۲۰۲۴ (فرانس پرس)
TT

اردوگاه‌های افغانستانی نگرانی‌هایی را درباره «بازگشت القاعده» برانگیخته‌اند  

مبارزان گروه «طالبان» در ولایت بدخشان شمال کشور، ۱ سپتامبر ۲۰۲۴ (فرانس پرس)
مبارزان گروه «طالبان» در ولایت بدخشان شمال کشور، ۱ سپتامبر ۲۰۲۴ (فرانس پرس)

در سال‌های اخیر، به نظر می‌رسد که بدن نحیف و فرسوده‌ی «القاعده» زنگ زده است. آمریکایی‌ها با کمک ائتلافی بین‌المللی موفق به کشتن رهبران برجسته این گروه، از جمله اسامه بن لادن و جانشین او، ایمن الظواهری شدند. صدها نفر دیگر از رهبران و اعضای آن‌ها دستگیرشدند و هسته‌های مخفی آن در سراسر جهان نابود گردید. و اگر این‌ها کافی نباشد، رقیبی سرسخت به نام «داعش» از میان خودشان ظهور کرد که با انجام عملیات‌های گسترده در سراسر جهان، «درخشش تروریسم» را از القاعده ربود.
اما این تصویر ممکن است گمراه‌کننده باشد. درست است که «القاعده» به نظر از انجام حملات بزرگ مانند حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ علیه ایالات متحده ناتوان است و همچنین نمی‌تواند حتی پس از گذشت بیش از دو سال از مرگ الظواهری نام رهبر جدید خود را اعلام کند. با این حال، گزارش‌های جدید سازمان ملل نشان می‌دهد که این گروه در حال حاضر در حال بازسازی صفوف خود است و در افغانستان اردوگاه‌های آموزشی و مدارس دینی ایجاد کرده است.
اگر این گزارش‌ها صحت داشته باشند، ممکن است این نگرانی را ایجاد کنند که تاریخ تکرار شود؛ زیرا حملات القاعده در ۱۱ سپتامبر از اردوگاه‌های افغانستانی این گروه آغاز شد. آیا این ممکن است بار دیگر تحت حکومت طالبان در نسخه دوم خود تکرار شود؟

برج‌های مرکز تجارت جهانی در نیویورک پیش از سقوطشان (گتی)

این روزها سالگرد حملات «القاعده» به نیویورک و واشنگتن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ فرا رسیده است. آن حملات با هواپیماهای ربوده‌شده غیرنظامی، بزرگترین حمله تروریستی روی خاک آمریکا از زمان حمله ژاپنی‌ها به پرل هاربر در هاوایی در سال ۱۹۴۱ بود که منجر به ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم شد. اگرچه حملات ۱۱ سپتامبر به جنگ جهانی سوم منجر نشد، اما جنگی طولانی علیه تروریسم را آغاز کرد که در سراسر قاره‌های جهان گسترش یافت.
این جنگ با حمله به افغانستان در اواخر سال ۲۰۰۱ آغاز شد، زمانی که آمریکایی‌ها توانستند حکومت طالبان را که به عوامل حملات «القاعده» پناه داده بود، سرنگون کنند. در تابستان ۲۰۲۱، آمریکایی‌ها چمدان‌های خود را بستند و از افغانستان خارج شدند، و این کشور دوباره تحت حاکمیت طالبان قرار گرفت، این بار در نسخه دوم آن. خروج آن‌ها شکستی برای طرح آمریکا در ایجاد یک دولت متحد در کابل بود؛ زیرا دولت اشرف غنی و ارتش آن که میلیاردها دلار برای تجهیز آن‌ها هزینه شده بود، به سرعت در برابر نیروهای طالبان فروپاشید.
طالبان به تازگی سومین سالگرد بازگشت خود به قدرت را جشن گرفت و ارتشی مجهز به تجهیزات و تسلیحات مختلف از جمله وسایل نقلیه و هواپیماهایی که آمریکایی‌های در حال خروج بر جا گذاشتند یا از پادگان‌های ارتش فروپاشیده افغانستان به دست آوردند، به نمایش گذاشت.
بازگشت طالبان به قدرت در واقع برای بسیاری از کشورهای غربی مشکلی ایجاد نکرد. باوجود انتقادات مرتبط با اجرای سختگیرانه شریعت اسلامی، از جمله منع آموزش دختران پس از رسیدن به سنی مشخص، این گروه در ایجاد سطح بالایی از امنیت در کشور موفق بوده است. طالبان زمین‌های کشت خشخاش، ماده مخدری که بازارهای غربی را پر کرده بود، را به‌ طور قابل توجهی کاهش داده و همچنین با هسته‌های مخفی «داعش - خراسان» که در شرق افغانستان رشد کرده و تهدید خارجی نیز محسوب می‌شد، مبارزه کرده است.
اما مزایای طالبان با نگرانی فزاینده غربی همراه است؛ نگرانی از اینکه افغانستان تحت حکومت جدید آن‌ها همانند گذشته به پناهگاهی برای گروه‌های تروریستی و تندرو تبدیل شود.
افشای حضور ایمن الظواهری در کابل در تابستان ۲۰۲۲ یکی از نشانه‌های علنی نگرانی غربی‌ها از بازگشت «القاعده» به افغانستان بود. جانشین اسامه بن لادن در رأس «القاعده» در منطقه شیرپور، یکی از مناطق اعیان نشین کابل، تحت حفاظت عناصر طالبان زندگی می‌کرد. منطقی بود که این سئوال مطرح شود که چگونه فردی به اندازه الظواهری می‌تواند به دون اطلاع رهبر طالبان، ملا هبت‌الله آخوندزاده، در کابل زندگی کند، درست مانند زمانی که اسامه بن لادن و رهبران «القاعده» تحت حکومت ملا عمر، رهبر سابق طالبان، زندگی می‌کردند. با این حال، هیچ چیزی تأیید نمی‌کند که آخوندزاده از میزبانی الظواهری آگاه بوده باشد.
به هر حال، موضوع الظواهری به سرعت حل شد. یک حمله توسط پهپاد آمریکایی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲ او را در بالکن آپارتمانش در کابل به قتل رساند. طالبان که در این ماجرا خجالت‌زده شده بود، هرگز مرگ الظواهری را تأیید نکرد و تحقیقی را آغاز کرد که نتایج آن هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده است.

«القاعده» اما سکوت اختیار کرد، برای اجتنااب از به درد سرانداختن میزبان افغانستانی‌اش و شاید هم به توصیه آنها.

دود ناشى از حمله هوایی آمریکا در كابل ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲... آمریکایی‌ها اعلام کردند که ایمن الظواهری را کشته‌اند (آ.ف.پ)

الظواهری تنها نیست

الظواهری به طور قطع تنها رهبر «القاعده» نیست که تحت حاکمیت جدید «طالبان» زندگی می‌کند. گزارش‌های متعدد از کارشناسان سازمان ملل که متخصص در امور افغانستان هستند، نشان می‌دهد که این کشور به مرکز جذب گروه‌های افراطی از جمله «القاعده» تبدیل شده است، هرچند که «طالبان» تلاش می‌کند مهمانان خود را از دید عموم دور نگه دارد، اقدامی که به وضوح به هدف اجتناب از خجالت در برابر طرف‌های خارجی که قادر به مختل کردن تلاش‌های آنها برای کسب شناسایی بین‌المللی از حکومتشان هستند، انجام می‌شود.
گزارش اخیر تیم نظارت بر تحریم‌های افغانستان سازمان ملل، که در ژوئیه 2024 منتشر شد، فاش می‌کند که «طالبان» به تحمیل «محدودیت‌هایی بر حرکت اعضای (القاعده) و گروه‌های وابسته به آن و مجبور کردن آنها به کاهش حضورشان در افغانستان» پرداخته است، اگرچه «رابطه بین طرفین همچنان نزدیک است». این گزارش به اطلاعاتی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد «(القاعده) تلاش‌های مداوم برای سازماندهی مجدد، جذب (عناصر) و آموزش در افغانستان انجام می‌دهد» و به «حرکت انتقالی خفیف به سوی افغانستان» برای افرادی با ارتباط با «القاعده» اشاره دارد.
گزارش می‌افزاید که «هدف این فعالیت‌ها نامشخص است و پیامدهای آن بر توانایی‌های (تشکیلات) نیز مشخص نیست. اما این فعالیت‌ها باعث نگرانی بزرگی شده است. تعداد گروه‌های تروریستی که در افغانستان فعال هستند کاهش نیافته است» و اشاره می‌کند که «القاعده و گروه‌های وابسته به آن افغانستان را به عنوان سرزمین دوست می‌شمارند».

شکیبایی استراتژیک

گزارش 26 صفحه‌ای کارشناسان سازمان ملل اطلاعاتی درباره تعاملات «القاعده» با میزبانان افغانش ارائه می‌دهد. گزارش می‌گوید: «القاعده به طور استراتژیک صبور است و با گروه‌هایت روریستی دیگر در افغانستان همکاری می‌کند و به رابطه مداوم خود با (طالبان) اولویت می‌دهد. این گروه به طور مخفیانه فعالیت می‌کند تا تصویری از این‌که (طالبان) به توافق‌نامه دوحه در مورد عدم استفاده از سرزمین‌های افغانستان برای اهداف تروریستی پایبند است، ارائه دهد». اما گزارش اضافه می‌کند: «علیرغم کم بودن نمایش عمومی،(القاعده) تبلیغاتی منتشر می‌کند که هدف آن افزایش جذب (در صفوفش) است، در حالی که تلاش می‌کند توانایی‌های عملیاتی خود را بازسازی کند. توانایی (القاعده) برای انجام حملات بزرگ محدود است، اما قصد آن قوی باقی مانده و توانایی‌های گروه‌های وابسته به آن برای اجرای عملیات‌های خارجی را تقویت می‌کند. تغییراتی از زمان گزارش قبلی تیم سازمان ملل در وضعیت یا مکان حضور امیر(القاعده) وجود ندارد، و همچنین تغییراتی در توانایی‌های گروه در افغانستان مشاهده نشده است». معلوم است که گزارش قبلی به اطلاعاتی اشاره کرد که نشان می‌دهد «امیر واقعی (القاعده)، سيف العدل (مصری محمد صلاح‌الدین عبد الحلیم زیدان)، در ایران حضور دارد، در حالی که دیگر رهبران، از جمله عبد الرحمن الغامدی، در افغانستان هستند».
گزارش جدید، که در ژوئیه گذشته منتشر شد، اطلاعاتی درباره نقش‌هایی که رهبران «القاعده» در افغانستان ایفا می‌کنند، ارائه می‌دهد. گزارش می‌گوید که «شخصیات (القاعده) در افغانستان با امیران جنگ، تبلیغ‌کنندگان، جذب‌کنندگان و تأمین‌کنندگان ارتباط برقرار می‌کنند»، و اضافه می‌کند که «مدرسان با تجربه به افغانستان سفر کرده‌اند تا امنیت هسته‌های مخفی پراکنده در آنجا را تقویت کنند. (القاعده) به ارتباطات و عملیات‌های جذب، به ویژه در میان کسانی که قبلاً در کنار آن فعالیت می‌کردند یا اعضای عملیاتی بودند، قبل از آگوست 2021»، که تاریخ بازگشت «طالبان» به قدرت در کابل است، اولویت می‌دهد. گزارش همچنین اطلاعاتی درباره تلاش «القاعده» برای«ایجاد همکاری با جنبش اسلامی ترکستان شرقی که به نام حزب اسلامی ترکستانی نیز شناخته می‌شود، و با گروه انصار الله، به منظور تقویت فعالیت‌ها و تقویت موقعیت آن در ساختار نظامی (طالبان) در شمال، (برای) اجرای عملیات‌های مشترک و انتقال مرکز فعالیت‌های تروریستی به آسیای میانه» ارائه می‌دهد. «گروه انصار الله» در اینجا گروهی تاجیکی است که به نام «طالبان تاجیکی» نیز شناخته می‌شود و مقر آن در ولایت بدخشان در شمال افغانستان است.

گزارش سازمان ملل همچنین اطلاعاتی نشان می‌دهد که «هسته‌های مخفی(القاعده) در چندین ولایت افغان، به ویژه در جنوب شرق کشور، فعال هستند»، و اشاره می‌کند که دفاتر وابسته به این تشکیلات به ویژه«آموزش مبارزان محلی در کنار فعالان گروه (طالبان) پاکستانی» را بر عهده دارند، و به «رصد مکان‌های جدید برای پایگاه‌های آموزشی و خانه‌های امن در ولایت‌های مختلف افغانستان، از جمله اردوگاه‌های پیشین در جلال‌آباد، قندهار و در کنر، نورستان و تخار» اشاره می‌کند.

«درون» مسلح با موشک‌هایی مشابه به آن‌هایی که برای کشتن ایمن الظواهری، رهبر «القاعدة»، در کابل استفاده شد (ارتش آمریکا - آ.ب)

هرم «القاعده»

و در مورد هرم «القاعده» در افغانستان، گزارش می‌گوید: «گردان عمر الفاروق تحت فرماندهی ابو إخلاص مصری، با ورود یک گروه جدید از برخی مبارزان عرب، پیشرفت کرده است».
ابو إخلاص مصری به دلیل نگرانی «طالبان» از اینکه دستگاه‌های اطلاعاتی خارجی به دنبال او بودند، در اواخر نوامبر 2023 توسط مدیریت کل اطلاعات بازداشت حفاظتی (برای حفاظت) شد. همچنین گزارش می‌دهد که «دیگر اعضای (القاعده)، از جمله مهندسان تسلیحات، نیز به دلیل حفاظت بازداشت یا از سوی مقامات واقعی کابل پنهان شده‌اند».
بر اساس گزارش، «رسیدگی به ورود تعدادی از اعضای عرب (القاعده) به کنر و نورستان به منظور آموزش و تسهیل ارتباط میان محمد صلاح‌الدین عبدالحلیم زیدان (لقب سيف العدل) و شخصیت‌های اصلی (القاعده)، همچنین با شاخه (القاعده) در شبه‌جزیره هند و عناصر خاصی از (طالبان)» مورد توجه قرار گرفته است. همچنین«عبدالعظیم بن علی»، عضو لیبیایی (القاعده) که به شورای ابوسلیم در درنه تعلق دارد، در وزارت داخله (افغانستان) خدمت می‌کند بدون اینکه نقش مشخصی داشته باشد و برای او گذرنامه‌ای افغان به نام‌های (عبدالعظیم) و (علی موسى بن علی الدرسی) صادر شده است». گزارش قبلی تیم سازمان ملل، در ژانویه 2024، اشاره کرده بود که شش فعال جدید از اعضای «القاعده» به شرق افغانستان آمده‌اند تا به «گردان عمر الفاروق» تحت رهبری ابو إخلاص مصری بپیوندند و فاش کرده بود که این گروه هشت اردوگاه آموزشی جدید در افغانستان، از جمله در غزنی، لغمان، پروان و اوروزگان، به همراه یک پایگاه برای ذخیره سلاح در دره پنجشیر، تأسیس کرده است. همچنین گزارش می‌افزاید که حکیم مصری، مستقر در ولایت کنر، مسئول اردوگاه‌های آموزشی از جمله «آموزش انتحاری‌ها» برای گروه «طالبان» پاکستانی است. همچنین گزارش می‌دهد که «القاعده» پنج مدرسه (دینی) در لغمان، کنر، ننگرهار، نورستان و پروان دارد.
به نظر می‌رسد که افشای وجود این همه رهبران خارجی در افغانستان، نگرانی‌هایی برای مقامات «طالبان» ایجاد کرده است که اقدام به ساماندهی حضور آنها کرده‌اند. گزارش سازمان ملل، برای ماه ژوئیه گذشته، فاش می‌کند که مدیریت 31 در اطلاعات افغانستان، که مسئول هماهنگی با مبارزان خارجی است، «به تمام مبارزان عرب اطلاع داده است که از کابل دوری کنند وگرنه با بازداشت مواجه خواهند شد». همچنین اضافه می‌کند که «طالبان» علی‌رغم این دستور، از اعضای«القاعده» خواسته است که به پایتخت بیایند تا ثبت‌نام شده و اطلاعات آنها با استفاده از تکنولوژی (بیومتریک) گرفته شود، اما «شخصیت‌های بلندپایه (القاعده)» نیامده‌اند.
به نظر می‌رسد که مسئله انتقال اعضای «القاعده» به افغانستان، با وجود تلاش‌های «طالبان» برای حفظ آن از دید رسانه‌ها دیگر پنهان نیست. جالب توجه است که سيف العدل، که به عنوان «امیر واقعی»این گروه از زمان کشته شدن الظواهری توصیف می‌شود، مقاله‌ای منتشر کرد که در آن از طرفداران گروهش خواسته بود تا به افغانستان بپیوندند. در مقاله‌ای که عنوان آن «این غزه است: جنگ وجود و نه جنگ مرزها» بود، سيف العدل مسلمانان خواهان «تغییر» را تشویق کرد که به افغانستان بروند «تا از شرایط آن یاد بگیرند و از تجربه (طالبان) بهره‌مند شوند».
این دعوت به طور قطع دعوتی ساده نیست. سيف العدل، که سال‌ها در ایران اقامت داشته، بی‌تردید در فکر راهی است که به گروهش امکان دهد تا خود را بازسازی کرده و مبارزان بیشتری جذب کند، مشابه به آنچه که «القاعده» در دهه 1990 انجام داد، زمانی که افغانستان را به عنوان پایگاه پشتیبان برای جذب، آموزش و پنهان‌سازی استفاده کرد. و اگرچه گزارش کارشناسان سازمان ملل به این نکته اشاره می‌کند که «قصد (القاعده)» تغییر نکرده و آنها در حال آماده‌سازی برای حملات تروریستی بیشتر از افغانستان هستند، اما «طالبان» تاکنون متعهد به وعده خود برای عدم اجازه استفاده از افغانستان به عنوان پایگاه برای توطئه‌های تروریستی در خارج باقی مانده است. شایان ذکر است که آمادگی برای حملات «القاعده» در 11 سپتامبر 2001 درون خود گروه بحث‌هایی را در مورد جواز شرعی آن بدون اجازه «طالبان» برانگیخت. آیا تاریخ دوباره تکرار خواهد شد؟

دود ناشى از حمله هوایی آمریکا در كابل ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲... آمریکایی‌ها اعلام کردند که ایمن الظواهری را کشته‌اند (آ.ف.پ)

تهدید «القاعده» در پایین‌ترین سطح از 1996 است

با وجود نگرانی از خطرات بازگشت «القاعده» به افغانستان، به نظر می‌رسد که ایالات متحده مطمئن است که این گروه در حال حاضر در ضعیف‌ترین مرحله خود از زمان انتقال از سودان به افغانستان در سال 1996 است.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به سئوالات «الشرق الأوسط» گفت: «ما ارزیابی می‌کنیم که توانایی (القاعده) برای تهدید ایالات متحده از افغانستان یا پاکستان ممکن است در پایین‌ترین سطح از زمانی که گروه به افغانستان از سودان در سال 1996 منتقل شد، باشد».
او افزود که «نگرانی دائمی و مهم‌تر ایالات متحده در افغانستان مربوط به این است که این کشور دوباره نمی‌تواند به عنوان پایگاه برای حملات تروریستی علیه ایالات متحده عمل کند».
در مورد نشانه‌های بازگشت «القاعده» به افغانستان، گفت: «ما با استفاده از رویکردی که شامل تمامی دولت آمریکا می‌شود و با همکاری با شرکا و متحدان، در تلاش برای جلوگیری از ظهور مجدد تهدیدات خارجی از افغانستان هستیم»، و افزود: «ما به طور مداوم بر روی(حرکت) طالبان فشار می‌آوریم تا به تعهدات خود در زمینه مقابله با تروریسم پایبند باشد».
«الشرق الأوسط» سئوالاتی درباره ادعاهای بازگشت «القاعده» به افغانستان به وزارت خارجه دولت «طالبان» ارسال کرد، اما تا زمان انتشار این گزارش، پاسخی دریافت نکرد.