پارلمان لبنان ژوزف عون را به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کرد

الرئيس اللبناني المنتخب جوزاف عون يسير بعد انتخابه نحو مبنى البرلمان في بيروت، 9 يناير 2025 (رويترز)
الرئيس اللبناني المنتخب جوزاف عون يسير بعد انتخابه نحو مبنى البرلمان في بيروت، 9 يناير 2025 (رويترز)
TT

پارلمان لبنان ژوزف عون را به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کرد

الرئيس اللبناني المنتخب جوزاف عون يسير بعد انتخابه نحو مبنى البرلمان في بيروت، 9 يناير 2025 (رويترز)
الرئيس اللبناني المنتخب جوزاف عون يسير بعد انتخابه نحو مبنى البرلمان في بيروت، 9 يناير 2025 (رويترز)

پارلمان لبنان امروز (پنجشنبه) ژوزف عون، فرمانده ارتش، را با ۹۹ رأی به عنوان رئیس‌جمهور جدید انتخاب کرد. این انتخاب در دور دوم رأی‌گیری صورت گرفت، چرا که در دور اول آرای لازم برای پیروزی او به دست نیامد.

عون به عنوان چهاردهمین رئیس‌جمهور لبنان و پنجمین فرمانده ارتش در تاریخ این کشور که به مقام ریاست‌جمهوری رسیده است، شناخته می‌شود.

او همچنین چهارمین فرمانده ارتش متوالی است که به این سمت دست می‌یابد.

عون که فردا (جمعه) شصت و یکمین سالگرد تولد خود را جشن می‌گیرد، از حمایت چندین کشور، به ویژه ایالات متحده آمریکا، برخوردار است.

محبوبیت او به عنوان فرمانده ارتش پس از توافق آتش‌بس بین اسرائیل و حزب‌الله پس از یک سال درگیری افزایش یافت.

عون که ۶۰ سال دارد، قرار بود در ژانویه ۲۰۲۴ بازنشسته شود.

او از سال ۲۰۱۷ فرماندهی ارتش را بر عهده داشته است، اما به دلیل بحران‌های سیاسی و امنیتی لبنان در سال‌های اخیر، دو بار دوره خدمت او تمدید شد تا از خلأ قدرت در رهبری نظامی جلوگیری شود.

این جلسه پارلمان پس از یک جنگ ویرانگر که حزب‌الله، یکی از بازیگران اصلی منطقه را تضعیف کرد، و همچنین پس از سقوط حکومت بشار اسد در سوریه همسایه برگزار شد.

فرمانده ارتش، ژنرال جوزف عون ( AFP)

رؤسای جمهور پیشین لبنان

بشاره الخوری (وکیل): اولین رئیس‌جمهور لبنان پس از استقلال بود که از ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۳ تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۲ در این سمت خدمت کرد. او در سال ۱۹۴۸ قانون اساسی را اصلاح کرد و برای یک دوره دوم انتخاب شد، اما به دلیل فشارهای مردمی و اتهامات فساد، در ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۲ استعفا داد.

کمیل شمعون (وکیل): از ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۲ تا ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸

رئیس‌جمهور بود. او به دلیل پیوستن به «پیمان بغداد» محبوبیت خود را از دست داد و دوره ریاست‌جمهوری او با انقلاب ۱۹۵۸ به پایان رسید.

ژنرال فؤاد شهاب (افسر): اولین فرمانده ارتش لبنان در اوت ۱۹۴۵ بود و پس از شمعون به ریاست‌جمهوری رسید. او اولین نظامی بود که به این مقام دست یافت و نقش مهمی در ساخت نهادهای دولتی داشت. دوره ریاست او از ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۸ تا ۲۲ سپتامبر ۱۹۶۴ بود.

شارل حلو (وکیل و نویسنده): چهارمین رئیس‌جمهور لبنان بود و پیش از ریاست‌جمهوری، سفیر لبنان در واتیکان (۱۹۴۶–۱۹۴۹) بود.

سلیمان فرنجیه: از سال ۱۹۷۰ تا ۲۲ سپتامبر ۱۹۷۶ رئیس‌جمهور بود. او پیش از این وزیر در دولت‌های صائب سلام، عبدالله یافی و رشید کرامی بود.

الیاس سرکیس (وکیل و قاضی): از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۲ رئیس‌جمهور بود. او تلاش کرد تا ارتش را متحد کند، اما نتوانست جنگ داخلی را متوقف کند.

بشیر جمیل: فرمانده نظامی حزب کتائب و بنیان‌گذار حزب نیروهای لبنانی بود که در ۲۱ اوت ۱۹۸۲ به ریاست‌جمهوری انتخاب شد، اما در ۱۴ سپتامبر همان سال ترور شد.

امین جمیل (وکیل): از سپتامبر ۱۹۸۲ تا ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۸ رئیس‌جمهور بود. او نتوانست جنگ را متوقف کند و دوره ریاست او با تحویل قدرت به ژنرال میشل عون پایان یافت.

رنه معوض پس از توافق طائف در سال ۱۹۸۹ انتخاب شد (عکس متداول)

رنه معوض (وکیل): پس از توافق طائف در سال ۱۹۸۹ به ریاست‌جمهوری انتخاب شد، اما در ۲۲ نوامبر همان سال ترور شد.

الیاس الهراوی (تاجر و کشاورز): از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸ رئیس‌جمهور بود و دوره ریاست او تحت فشار سوریه تمدید شد.

امیل لحود (افسر): از ۲۴ اکتبر ۱۹۹۸ تا ۲۳ نوامبر ۲۰۰۷ رئیس‌جمهور بود. دوره ریاست او نیز تحت فشار سوریه تمدید شد.

میشل سلیمان: فرمانده سابق ارتش بود که در مه ۲۰۰۸ در نشست مصالحه در دوحه به ریاست‌جمهوری انتخاب شد.

میشل عون: فرمانده سابق ارتش بود که در سال ۲۰۱۳ پس از یک دوره طولانی خلأ ریاست‌جمهوری انتخاب شد. دوره ریاست او با اختلافات سیاسی شدید و بحران اقتصادی بی‌سابقه همراه بود.



پاریس از ثبات در سوریه حمایت می‌کند... هشدار نسبت به «تجزیه»

ژان-نوئل بارو و فؤاد حسین پس از نشست خبری مشترک در بغداد با یکدیگر دست دادند(أ.ف.ب)
ژان-نوئل بارو و فؤاد حسین پس از نشست خبری مشترک در بغداد با یکدیگر دست دادند(أ.ف.ب)
TT

پاریس از ثبات در سوریه حمایت می‌کند... هشدار نسبت به «تجزیه»

ژان-نوئل بارو و فؤاد حسین پس از نشست خبری مشترک در بغداد با یکدیگر دست دادند(أ.ف.ب)
ژان-نوئل بارو و فؤاد حسین پس از نشست خبری مشترک در بغداد با یکدیگر دست دادند(أ.ف.ب)

فرانسه بر ضرورت جلوگیری از «تجزیه خاک سوریه» تأکید کرد. در حالی که از توانایی بغداد در «دوری گزیدن از درگیری‌های منطقه‌ای» تمجید کرد، از این کشور خواست «برای تقویت ثبات در دمشق و بیروت، که (اولویت فرانسه) محسوب می‌شود، کمک لازم را ارائه دهد».

این موضع فرانسه در جریان سفر روز چهارشنبه وزیر خارجه فرانسه، ژان نوئل بارو، به بغداد اعلام شد. او با فؤاد حسین، همتای عراقی خود و محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر عراق دیدار کرد.

این سفر در حالی صورت گرفت که عراق در حال آماده‌سازی برای میزبانی «نشست سران عرب» در ماه مه آینده است و در سوی دیگر، فرانسه در حال تدارک برای برگزاری کنفرانس «راه‌حل دو کشوری» برای فلسطین است؛ کنفرانسی که قرار است با مشارکت پادشاهی عربی سعودی و به میزبانی فرانسه در مقر سازمان ملل در نیویورک در ژوئن آینده برگزار شود.

وزیر خارجه عراق، فؤاد حسین، در آغاز این سفر با همتای فرانسوی‌اش دیدار کرد، پیش از آن‌که او با نخست‌وزیر السودانی ملاقات کند. بر اساس بیانیه وزارت خارجه، دو طرف در این دیدار درباره «حمایت از ثبات سوریه و مذاکرات ایران و آمریکا» گفت‌وگو کردند.

حسین در یک کنفرانس خبری مشترک با ژان نوئل بارو گفت: «روابط ما با فرانسه گسترده است؛ این کشور نقش مهمی در ائتلاف بین‌المللی در نبرد ما با تروریست‌های داعش ایفا کرد.»

او افزود: «ما از ثبات سوریه برای ایجاد یک روند سیاسی فراگیر حمایت می‌کنیم و همچنین از مذاکرات ایران و آمریکا پشتیبانی می‌نماییم. من با وزیر خارجه فرانسه درباره این مذاکرات و لزوم دور نگه داشتن منطقه از جنگ صحبت کردم.»

بیانیه وزارت خارجه به نقل از وزیر فرانسوی آورده است: «عراق فصل تازه‌ای از تاریخ خود را آغاز کرده است و بار دیگر نقش منطقه‌ای خود را ایفا می‌کند؛ عراق یک موتور اصلی در ثبات منطقه محسوب می‌شود.» او تأکید کرد: «عراقی قدرتمند، منبع قدرتی برای کل منطقه است.»

بارو همچنین گفت: «نشست بغداد (نشست سران عرب) برای امنیت و ثبات منطقه مهم است.» و افزود: «نباید عراق وارد هیچ درگیری منطقه‌ای شود. ما در کنار مردم عراق با همه اقوام و طوایف آن ایستاده‌ایم و معتقدیم جوانان عراقی بزرگ‌ترین سرمایه کشور هستند.»

وزیر خارجه فرانسه تأکید کرد: «سوریه نباید تجزیه شود و باید به راه‌حل سیاسی در غزه دست یافت و کمک‌های انسانی نیز باید به آن‌جا ارسال شود.» او یادآور شد که کشورش «از طرح عربی برای بازسازی سوریه حمایت می‌کند.»

سفر مکرون به عراق

در ادامه، نخست‌وزیر محمد شیاع السودانی میزبان وزیر فرانسوی بود. طبق بیانیه‌ای دولتی، السودانی از سفر قریب‌الوقوع امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه به عراق، استقبال و تأکید کرد که دیدگاه‌های عراق و فرانسه در مورد منطقه به یکدیگر نزدیک است.

السودانی بر «اهمیت ثبات در منطقه، به‌ویژه در سوریه، و لزوم پذیرش اصل شهروندی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و مشارکت همه اقوام در اداره کشور» تأکید کرد.

در مقابل، وزیر فرانسوی طبق این بیانیه، «بر تعهد کشورش در همکاری نظامی و امنیتی و مبارزه با تروریسم تأکید کرد، آن‌هم در چارچوب توافق‌نامه‌های دوجانبه‌ای که شامل تجهیزات نظامی می‌شود.» او اظهار کرد که کشورش «با عراق در مواضعش نسبت به تحولات سوریه و منطقه اشتراک دارد.»

بر اساس بیانیه‌های صادره از دو طرف، مسئله ثبات در سوریه در صدر دستورکار وزیر خارجه فرانسه قرار داشت.
یک منبع نزدیک به دولت عراق تأیید کرد که «پرونده‌های سوریه و لبنان به‌طور جدی در نشست‌های مقامات فرانسوی با مسئولان عراقی مطرح شده است.»

این منبع به روزنامه الشرق الأوسط گفت: «اولویت فرانسه به دمشق و بیروت بازمی‌گردد، جایی که پاریس امید دارد بغداد به هر دو کشور که از بحران‌های پیچیده اقتصادی و سیاسی رنج می‌برند، کمک کند»؛ حتی پس از تغییرات عمده‌ای که این دو کشور تجربه کرده‌اند... هرچند هنوز مشخص نیست واکنش عراق به این درخواست‌ها چه خواهد بود.