ترس در لبنان از واگذاری مأموریت حمله به حزب‌الله از سوی ایران

در واکنش به هدف قرار دادن کنسولگری تهران در دمشق

 (رويترز)
(رويترز)
TT

ترس در لبنان از واگذاری مأموریت حمله به حزب‌الله از سوی ایران

 (رويترز)
(رويترز)

برخی در لبنان بیم آن را دارند که ایران، فرایند پاسخگویی به حمله اسرائیل به کنسولگری تهران در دمشق را به حزب‌الله واگذار کند؛ حمله ای احتمالاً منجر به گسترش جنگ علیه لبنان شود.
حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق در روز دوشنبه منجر به کشته شدن ۱۳ نفر از جمله هفت نیروی سپاه پاسداران ایران شد.
پس از تصمیم تهران مبنی بر عدم دخالت مستقیم در رویارویی‌های جاری در منطقه در پس زمینه عملیات «طوفان الاقصی» و سپردن مأموریت «حمایت از غزه» به متحدان خود،
بسیاری امروز معتقدند که بعید است تهران تصمیم بگیرد که مستقیماً وارد نبرد شوند و احتمالاً تهران اگر تصمیم دارد به ضربه اخیر دمشق پاسخ دهد، عمداً این مأموریت را به یکی از متحدان خود محول کند، در راس آنها حزب‌الله است که حدود ۶ ماه پیش تصمیم گرفت جبهه جنوب لبنان را به «جبهه حمایت و پشتیبانی از غزه» تبدیل کند.
مازن مطر (۳۶ ساله)، کارمند بانک، می‌گوید که اکنون بیش از هر زمان دیگری از یک جنگ گسترده می‌ترسد، به خصوص اگر ایران از حزب‌الله بخواهد تا به ضربه دردناکی که در دمشق خورده پاسخ دهد.
وی به «الشرق الاوسط» گفت: لبنانی‌ها وارد جنگی شده‌اند که در آن هیچ سود و نفعی ندارند و ترس از گسترش جنگ واقعی است و منجر به ویرانی کشور می‌شود.

صبر استراتژیک... دوباره

دکتر هلال خشان، استاد علوم سیاسی دانشگاه آمریکایی، احتمال پاسخ ایران به هدف قرار دادن کنسولگری در دمشق را رد می‌کند.
وی به «الشرق الاوسط» گفت: «تهران و متحدانش در هر ضربه‌ای از صبر راهبردی صحبت می‌کنند و به ابزارهای پاسخگویی در مکان و زمان مناسب متوسل می‌شوند، اما این پاسخ داده نمی‌شود».
خشان بر این باور است که احتمالاً «بی خیالی» (یعنی طفره رفتن از پاسخ) یا «اجازه به حزب‌الله برای انجام یک بمباران نمادین است که عملاً کاری از پیش نمی‌برد. این عملیات‌ها دیگر پایگاه‌های مردمی محور مقاومت را فریب نمی‌دهد، چرا که نارضایتی از اتفاقات به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است».
وی افزود: «در سال‌های گذشته به پاسخ‌های تند اسرائیل به هرگونه عملیات همپیمانان تهران عادت کرده‌ایم، بنابراین پاسخ موشکی از سوریه به ایلات، هدف قرار دادن کنسولگری بود».
خشان معتقد است که «جنگ در لبنان به ناچار پس از اتمام عملیات رفح رخ خواهد داد».
او پیش‌بینی کرد «با توجه به اینکه حزب‌الله باید از جنوب لیتانی عقب‌نشینی کند، تهاجم زمینی اسرائیل به جنوب لبنان عملی می‌شود».

ضربه ای به داخل ایران؟

ریاض قهوجی، رئیس مرکز تحلیل نظامی خاورمیانه و خلیج (انیگما) به نوبه خود معتقد است که «تعیین شکل واکنش ایران به عملیات دمشق دشوار است. عوامل زیادی وجود دارد که تهران به آنها توجه می‌کند. از ابتدا به دنبال دور ماندن از هر جنگی بود، و زمانی که به واشینگتن اطلاع داد که در جریان ملاقات ادعایی آنها در مسقط در ژانویه، جنگ گسترش نخواهد یافت، این بدان معناست که وارد جنگ نمی‌شود و به این معنا نیست که از گسترش جنگ در منطقه جلوگیری می‌کند.
قهوجی به «الشرق الاوسط» اظهار کرد: حمله روز دوشنبه اسرائیل پیامی به ایران است که در صورت ادامه تشدید جنگ از طریق متحدانش، از مصونیت از جنگ در امان نخواهد ماند.
وی افزود: اگر پاسخ قوی از سوی ایران نرسد، گام بعدی اسرائیل حمله به داخل ایران خواهد بود. تهران امروز بر سر دوراهی قرار دارد، آیا تصمیم می‌گیرد مستقیماً وارد جنگ شود که منجر به گسترش گسترده اقدامات نظامی در منطقه می‌شود یا با واکنش ضعیف یکی از عوامل خود اوضاع را آرام می‌کند؟

پاسخ «متفق علیه»؟

از سوی دیگر ریاض طباره، سفیر سابق لبنان در واشینگتن، این احتمال را می‌دهد که پاسخ «مستقیم از طرف ایران باشد و مرزهای آن به‌طور ضمنی مورد توافق قرار گیرد تا منجر به جنگ منطقه‌ای همه‌جانبه نشود».
وی به «الشرق الاوسط» گفت: «با وجود تنش شدید در منطقه، هیچ‌یک از بازیگران اصلی (آمریکا، ایران، اروپا) خواهان جنگ گسترده نیستند و اسرائیل بدون چراغ سبز آمریکا نمی‌تواند هیچ جنگی را به راه بیندازد. همچنین هرگونه پاسخی از طریق نیابتی، یعنی از طریق شبه نظامیان متحد با ایران، به دلیل عدم پاسخگویی به نیاز منتفی است و ممکن است از کنترل خارج شود و به یک جنگ منطقه ای تبدیل شود که هیچ‌کس آن را نمی‌خواهد».
شارل جبور، رئیس سرویس رسانه و ارتباطات نیروهای لبنانی در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: «ایران مستقیماً به اسرائیل حمله نمی‌کند، زیرا می‌داند که توازن قوا به نفعش نیست و در صورت انجام چنین اقدامی شکست خواهد خورد».
وی گفت که اسرائیل در حال تحریک محور مقاومت و کشاندن ایران به رویارویی است و من مطمئن هستم که هیچ پاسخ کلاسیکی از سوی ایران نخواهد بود، بلکه پاسخ از طریق بازوهای آن خواهد بود.



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.