«آتش‌بس غزه»: توافق در مرحله‌ای حساس

تلاش‌های فشرده مصر و قطر برای دستیابی به توافق

واکنش یک جوان فلسطینی پس از حمله هوایی اسرائیل به مدرسه‌ای که پناهجویان در آن در خان‌یونس در جنوب غزه پناه گرفته بودند (رویترز)
واکنش یک جوان فلسطینی پس از حمله هوایی اسرائیل به مدرسه‌ای که پناهجویان در آن در خان‌یونس در جنوب غزه پناه گرفته بودند (رویترز)
TT

«آتش‌بس غزه»: توافق در مرحله‌ای حساس

واکنش یک جوان فلسطینی پس از حمله هوایی اسرائیل به مدرسه‌ای که پناهجویان در آن در خان‌یونس در جنوب غزه پناه گرفته بودند (رویترز)
واکنش یک جوان فلسطینی پس از حمله هوایی اسرائیل به مدرسه‌ای که پناهجویان در آن در خان‌یونس در جنوب غزه پناه گرفته بودند (رویترز)

در میانه مذاکرات، تماس‌ها و نشست‌های واسطه‌ها، مذاکرات مربوط به آتش‌بس در نوار غزه وارد مرحله‌ای حساس شده است. این مذاکرات در قالب نشست‌های فنی دنبال می‌شود. مقامات مصری از تلاش‌های فشرده مصر و قطر با همه طرف‌ها برای دستیابی به توافق آتش‌بس در غزه خبر داده‌اند.

این نشست‌ها در دوحه و با حضور نمایندگان اسرائیل برگزار می‌شود. منابعی به «الشرق الأوسط» اعلام کردند که توافق نهایی پس از بررسی جزئیات نهایی، از جمله نام گروگان‌های زنده و زندانیان فلسطینی، نزدیک است. این منابع احتمال دادند که این توافق هفته آینده نهایی و پیش از یکی از اعیاد یهودی (25 دسامبر)، مشروط بر پیشرفت فعلی در مذاکرات اعلام شود.

شبکه «القاهره الإخباریة» نیز تأیید کرده که تلاش‌های مشترک مصر و قطر برای دستیابی به آتش‌بس ادامه دارد.

یک منبع فلسطینی به «الشرق الأوسط» گفت که اطلاعات موجود، هرچند محدود و محرمانه، نشان‌دهنده پیشرفت در توافق است. این توافق بر اساس پیشنهاد مصر درباره توافق جزئی تدوین شده و اکنون بحث‌ها بر سر جزئیات فنی به‌ویژه تعداد گروگان‌ها متمرکز است.

وی افزود: «در ابتدا صحبت از 30 گروگان بود، اما حماس اعلام کرده که مرحله اول شامل 18 گروگان خواهد بود که شامل زنان و سالمندان هستند. تخمین زده می‌شود که جهاد اسلامی نیز 4 گروگان در اختیار داشته باشد. بر این اساس، برای هر گروگان، دو روز آتش‌بس برقرار خواهد شد و اگر تعداد گروگان‌ها افزایش یابد، مدت آتش‌بس نیز بیشتر خواهد شد.»

این منبع همچنین گفت: «در مورد زندانیان فلسطینی، صحبت از آزادی 40 تا 50 نفر به‌ازای هر گروگان است که 4 نفر از آن‌ها جزو زندانیان قدیمی با احکام سنگین خواهند بود. در مجموع، بحث بر سر آزادی 1200 زندانی فلسطینی است، هرچند ممکن است اسرائیل در مورد برخی اسامی مخالفت کند.»

وی تأکید کرد که حماس تاکنون انعطاف نشان داده و از درخواست برای عقب‌نشینی کامل اسرائیل به پذیرش عقب‌نشینی‌های جزئی در محورها اصلی، از جمله محورهای فیلادلفیا، نتساریم و مناطق شمالی غزه، عقب‌نشینی کرده است. همچنین توافقی بر سر آزادی حرکت از جنوب به شمال و ورود حجم زیادی از کمک‌ها، از جمله سوخت، حاصل شده است.

پیش‌بینی می‌شود توافق و زمان اجرای آن پیش از عید «حانوکا» (25 دسامبر) مشروط بر نهایی شدن جزئیات اعلام شود.

یک منبع مصری نیز به «الشرق الأوسط» گفت که توافق بسیار نزدیک است و احتمالاً هفته آینده اعلام خواهد شد. وی افزود: «اختلافات کنونی بیشتر بر سر نام زندانیان فلسطینی است. حماس خواستار آزادی مروان البرغوثی است، اما اسرائیل مخالف است. با این حال، حماس به پذیرش توافق جزئی رضایت داده که اجازه ورود حجم بیشتری از کمک‌ها را می‌دهد. همچنین، مذاکرات در طول آتش‌بس به نحوه عقب‌نشینی کامل نیروهای اسرائیلی اختصاص خواهد یافت.»

روز دوشنبه، مقامات اسرائیلی در دوحه برای گفت‌وگوهای فنی درباره آتش‌بس میان اسرائیل و حماس حضور یافتند. به گفته یک منبع آگاه، این نشست‌ها میان گروه‌های فنی از اسرائیل و قطر برگزار شده است. منابع دیگر نیز تأیید کردند که مذاکرات بر پر کردن شکاف‌های موجود متمرکز است.

یک منبع مصری به شبکه «القاهره الإخباریة» گفت که خبر سفر بنیامین نتانیاهو به قاهره، که توسط رویترز و فرانس‌پرس منتشر شده بود، صحت ندارد.

تحلیلگران معتقدند اسرائیل با تبلیغ این توافق و صحبت از دوران پس از جنگ، در تلاش است تا پیروزی خود را نشان دهد. از سوی دیگر، حماس نیز به نظر می‌رسد که انعطاف لازم را برای پذیرش توافق جزئی نشان داده است.

تحلیلگران همچنین بر این باورند که نتانیاهو نیز برای جلوگیری از هرگونه تنش داخلی مجبور به پذیرش این توافق شده است. این توافق همچنین به او امکان خواهد داد که با اجرای این توافق، فشار مربوط به موضوع گروگان‌ها را به‌طور موقت کاهش دهد.

عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر، نیز روز سه‌شنبه در گفت‌وگویی تلفنی با نیکوس خریستودولیدس، رئیس‌جمهور قبرس، بر اهمیت دستیابی سریع به توافق آتش‌بس در غزه تأکید کرد. وی همچنین خواستار مبادله گروگان‌ها و تضمین ارسال کمک‌های انسانی بدون مانع به ساکنان غزه شد.

 



«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
TT

«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)

تیم ملی مغرب با پیروزی ۳–۰ برابر تیم ملی امارات، شامگاه دوشنبه، به دیدار نهایی رقابت‌های جام عرب فوتبال که در قطر برگزار می‌شود، راه یافت.

کریم البرکاوی در دقیقه ۲۸ گل نخست مغرب را به ثمر رساند. اشرف المهدیوی در دقیقه ۸۳ گل دوم را افزود و عبدالرزاق حمدالله در دقیقه دوم وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، گل سوم مغرب را به نام خود ثبت کرد.

تیم ملی مغرب در دیدار پایانی با اردن روبه‌رو خواهد شد.

تیم ملی مغرب در دوره پیشین این رقابت‌ها که سال ۲۰۲۱ و در قطر برگزار شد، تا مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرده بود و سپس برابر تیم ملی الجزایر، که در نهایت قهرمان شد، شکست خورد.

در دوره کنونی رقابت‌ها، تیم ملی مغرب در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه ۱–۰ تیم ملی سوریه را شکست داد، در حالی که تیم ملی امارات با پیروزی ۷–۶ در ضربات پنالتی برابر الجزایر، مدافع عنوان قهرمانی، پس از تساوی ۱–۱، به مرحله نیمه‌نهایی راه یافته بود.


جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
TT

جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی با شکست یک بر صفر برابر اردن در دیدار نیمه‌نهایی جام عرب ۲۰۲۵ قطر، از صعود به فینال بازماند و وداعی زودهنگام با این رقابت‌ها داشت.

اردن با این پیروزی تاریخی، برای نخستین بار جواز حضور در دیدار پایانی جام عرب را به دست آورد و در فینال به مصاف تیم ملی مغرب خواهد رفت؛ تیمی که پیش‌تر با برتری ۳ بر صفر مقابل امارات راهی فینال شده بود.

در این دیدار، شاگردان هروه رنار، سرمربی فرانسوی سعودی، با وجود برتری نسبی در مالکیت توپ و ایجاد فشار از ابتدای مسابقه، نتوانستند دفاع منسجم اردن را از پیش رو بردارند؛ مسئله‌ای که بار دیگر ضعف این تیم در گلزنی را آشکار کرد و نگرانی‌ها را پیش از حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش داد.

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی در ورزشگاه البیت هواداران خود را ناامید کرد (عکس: بشیر صالح)

تک‌گل مسابقه در دقیقه ۶۶ رقم خورد؛ جایی که ارسال دقیق محمود مرضی با ضربه سر نزار رشدان به گل تبدیل شد.
در دقیقه پنجم وقت‌های تلف‌شده نیز ولید الاحمد، مدافع سعودی، پس از خطا روی علی علوان که در موقعیت تک‌به‌تک قرار داشت، با کارت قرمز از زمین اخراج شد.

سعودی بازی را هجومی آغاز کرد، اما حملات این تیم راه به جایی نبرد و اردن نیز با سازمان‌دهی دفاعی مناسب و ضدحملات هدفمند، جریان مسابقه را کنترل کرد.

در نیمه نخست، بازیکنان سعودی در دقیقه ۳۹ به‌دلیل برخورد توپ با دست مدافع اردن خواستار اعلام ضربه پنالتی شدند، اما داور پس از بازبینی صحنه توسط کمک‌داور ویدئویی، این صحنه را خطا تشخیص نداد.

در نیمه دوم، اردن با جسارت بیشتری ظاهر شد و به گل رسید. پس از آن، سعودی فرصت‌هایی برای جبران داشت که مهم‌ترین آن در دقیقه ۷۰ با شوت فراس البریکان رقم خورد، اما یزید ابولیلی، دروازه‌بان اردن، با واکنشی دیدنی مانع گل شد.

ولید الاحمد در دقایق پایانی مسابقه کارت قرمز دریافت کرد(عکس: بشیر صالح)

همچنین صالح الشهری در دقیقه ۸۷، در موقعیتی تک‌به‌تک، بهترین فرصت سعودی را از دست داد.

پیش از آغاز مسابقه، بازیکنان اردن با در دست داشتن پیراهن یزن النعیمات، مهاجم مصدوم خود که به‌دلیل پارگی رباط صلیبی ادامه رقابت‌ها را از دست داده است، همبستگی‌شان را با او نشان دادند.


اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
TT

اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)

پس از کارنامه‌ای سینمایی که نزدیک به شش دهه را در برگرفته است، اسطورهٔ بازیگری جهان، آنتونی هاپکینز، چهارشنبه‌شب در جشنوارهٔ فیلم دریای سرخ در جدّه روی صحنه رفت؛ تا گفت‌وگویی طولانی ارائه کند که آمیزه‌ای از طنز، فلسفه و خاطرات حرفه‌ای نادر بود. در طول یک ساعت کامل، هاپکینز—که وارد دههٔ نهم زندگی شده—با ذهنی هوشیار و آمادگی برای مرور مسیر حرفه‌ای خود ظاهر شد و از نگاهش به بازیگری، نوشتن، موسیقی و جزئیات شخصیت‌های ماندگاری که حافظهٔ سینما را ساخته‌اند، سخن گفت.
هاپکینز، برندهٔ دو اسکار بهترین بازیگر برای نقش‌هایش در «سکوت بره‌ها» (۱۹۹۱) و «پدر» (۲۰۲۰)، خطوط اصلی مسیر هنری خود را چنین ترسیم کرد: «زندگی‌ام بسیار فراتر از آن چیزی پیش رفت که انتظارش را داشتم. هنوز هم احساس می‌کنم شخص دیگری این مسیر را برایم نوشته است». این زبان شگفتی‌زدگی کلید فهم رابطهٔ او با هنر، انتخاب‌های بازیگری‌اش و حتی زندگی شخصی‌اش است.

هانیبال لکتر... نبوغ شر

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از برجسته‌ترین نقش‌های هاپکینز است. او در این گفت‌وگو به تفصیل دربارهٔ این شخصیت در «سکوت بره‌ها» صحبت کرد و خوانشی متفاوت از شیوهٔ ساخت نقش ارائه داد. هاپکینز توضیح داد که: «من تلاش نکردم شرّ را بفهمم؛ فقط سعی کردم یک ماشین بدون احساس را بازی کنم.»

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از قوی‌ترین شخصیت‌هایی است که هاپکینز در طول مسیر حرفه‌ای خود ارائه کرده است (IMDb)

او باور دارد جذابیت لکتر از آن‌جاست که همچون «مفیستوفیلس» (نامی برای شیطان)، نقاط ضعف انسان و عمق شکنندگی‌اش را می‌داند. او همچنین راز یکی از مشهورترین مؤلفه‌های نقش را فاش کرد: «اگر بدون پلک‌زدن به یک سگ یا گربه نگاه کنید... می‌ترسد. این قدرت چشم است». همان چیزی که پایهٔ «نگاه ثابت» ترسناک لکتر شد.

میان تاریخ و خیال

وقتی از او پرسیدند ترجیح می‌دهد شخصیت‌های تاریخی را بازی کند یا شخصیت‌های خیالی، پاسخی داد که توجه سالن را جلب کرد: «همهٔ شخصیت‌ها خیالی‌اند... ما هم خیالی هستیم!»
او توضیح داد که هنگام آماده‌سازی نقش‌ها، حتی در مورد شخصیتی پیچیده مثل ریچارد نیکسون، خود را در پژوهش‌های طولانی‌مدت غرق نمی‌کند: «کمی تحقیق می‌کنم، اما اطلاعات زیاد ذهن را شلوغ می‌کند. مغز باید از آشوب خالی باشد.»
از نظر او بازی در نقش یک شخصیت تاریخی، بازآفرینی است، نه بازتولید واقعیت: «نیکسون من، نیکسون واقعی نیست... او نسخهٔ الیور استون است.»
او سپس خاطره‌ای طنزآمیز از روز تست گریم نقش نیکسون تعریف کرد؛ روزی که تیم گریم برایش بینی مصنوعی گذاشت، اما پس از برداشتن آن، ناگهان خطوط چهره نیکسون را در آینه دید و گفت: «یک کلاه، یک کفش، یک ضربهٔ کوچک گریم... کافی است تا ناگهان وارد روح شخصیت شوی.»

آنتونی هاپکینز در نمایی از «سکوت بره‌ها»

ترس... سایهٔ بازیگر و سوخت او

محور قوی‌تر سخنان هوبکنز دربارهٔ «ترس» بود؛ جایی که بی‌درنگ توجه‌ها را جلب کرد که چگونه این اسطورهٔ سینما و دارندهٔ نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) می‌گوید: «ترس از شکست تمام زندگی‌ام همراهم بوده است، اما روبه‌رو شدن با آن در نتیجهٔ سلسله‌ای از حمایت‌ها و هل‌دادن‌هایی بود که از سوی کارگردانان و بازیگرانی که کنارم بودند دریافت کردم.» او داستانی تأثیرگذار دربارهٔ یکی از بازیگران آمریکایی تعریف کرد که هنگام تمرین‌های فیلم «نیکسون» تلاش کرده بود او را خرد کند. هابکینز می‌گوید به اولیور استون مراجعه کرد و خواست که از فیلم کنار گذاشته شود، زیرا احساس نمی‌کرد که توانایی ایفای نقش را دارد. پاسخ قاطع استون این بود: «تو هیچ جا نخواهی رفت. این نقش را بازی می‌کنی... چه تبدیل به موفقیت شود، چه یک شکست تمام‌عیار.»
هاپکینز ، یکی از مشهورترین و پربارترین بازیگران بریتانیایی در پاسخ به پرسشی از یکی از حاضران دربارهٔ راه رهایی از ترس در فرهنگ‌های محافظه‌کار، یکی از صریح‌ترین پاسخ‌هایش را داد: «وقتی بچه هستیم همیشه احمق به نظر می‌رسیم... بعد بزرگ می‌شویم و تجربه‌های احمقانه و خطرناک می‌کنیم... این زندگی است!» و ادامه داد: «نمی‌توانید از کودک بخواهید حرکت نکند یا حرف نزند... باید جرئت کنید کارها را انجام دهید... حتی اگر مردم به شما بخندند.»

آنتونی هوبکنز (جشنواره)

 

موسیقی... عشق نخست

در محور دیگری، هاپکینز دربارهٔ شیفتگی‌اش به موسیقی سخن گفت؛ هنری که به روح او نزدیک‌تر است. او توضیح داد که همسرش نخستین مشوق ورودش به این حوزه بوده و برای مخاطبان تعریف کرد که همسرش او را به نوشتن، آهنگ‌سازی و نقاشی تشویق کرده، با اینکه خود او به توانایی‌اش در هیچ‌یک از این مهارت‌ها باور نداشت. تا اینکه ارکسترهای جهانی، آثار او را در ریاض در سال ۲۰۲۳ نواختند. او با اشاره به شوپنهاور گفت: «موسیقی فراتر از تجربهٔ انسانی است... نمی‌توان آن را با کلمات بیان کرد.»
تماشاگران پس از پایان نشست با تصویر تازه‌ای از هاپکینز سالن را ترک کردند: فقط بازیگر نابغه‌ای نیست که «هانیبال لکتر»، «نیکسون» و «اودین» را آفریده؛ بلکه حکیمی است که زندگی، هنر و موسیقی را با شفافیتی شگفت‌آور تأمل می‌کند؛ نشستی که ترکیبی از طنز، فلسفه و سرکشی بود و با تشویق طولانی برای مردی به پایان رسید که از مرز شهرت عبور کرده و به مرحله‌ای آرام‌تر و عمیق‌تر رسیده؛ مرحله‌ای که خود او آن را «معجزهٔ بودن» می‌نامد.