افزایش مشکلات صادرات نفت ایران در پی تغییر معافیت‌های تحریمی

پترو لجیستیک: صادرات نفت ایران پس از کاهش شدید در دسامبر احتمالاً با مشکل مواجه می‌شود

افزایش مشکلات صادرات نفت ایران در پی تغییر معافیت‌های تحریمی
TT

افزایش مشکلات صادرات نفت ایران در پی تغییر معافیت‌های تحریمی

افزایش مشکلات صادرات نفت ایران در پی تغییر معافیت‌های تحریمی

x
شرکت پترو لجیستیک که ناظر بر عرضه صادرات نفت ایران است عنوان کرد صادرات نفت ایران بعد از کاهش فراوان در دسامبر ممکن است در سایهٔ احتمال فشار بیشتر واشنگتن بر معافیت‌های تحریمی برای بهبود شرایط خود با سختی‌هایی مواجه شود.
به گزارش الشرق الاوسط، این شرکت که مقر آن در ژنو است در پایگاه الکترونیکی خود نوشت که صادرات نفت خام ایران به دلیل تحریم‌های آمریکا در دسامبر نسبت به نوامبر به شدت کاهش پیدا کرد، به طوری که میزان آن به روزانه کم‌تر از یک میلیون بشکه رسید.
این در حالی است که برای تقویت صادرات به موجب معافیت‌ها برخی از مشتری‌ها فرصت‌های خرید دارند اما به اذعان پترو لجیستیک این معافیت‌ها در ماه می سال ۲۰۱۹ به پایان می‌رسد و آمریکا اعلام کرد که سیستمی دقیق‌تر برای معافیت‌ها پیاده خواهد کرد.
این شرکت افزود: شاید مشتری‌ها تمایل نداشته باشند در این مدت باقی مانده با اینکه مجاز هستند، با تکیه بر منابع ایرانی ریسک کنند.
این شرکت ادامه داد: بعد از تلاش‌های بسیار جهت پیدا کردن منابع جایگزین برای محموله های نفتی ایران شاید مشتری‌ها تمایل نداشته باشند از این اقدامات و تلاش‌ها کناره‌گیری کنند.
از زمان اجرای تحریم‌ها وضعیت محموله های نفتی ایران مبهم است به همین خاطر احتمالات زیادی در خصوص میزان نفتی که این کشور وارد بازار جهانی می‌کند، به وجود آمده‌است.
شرکت کپلر نیز که ناظر صادرات نفت ایران است میزان صادرات نفت خام و میعانات گازی را در دسامبر گذشته روزانه ۱٫۳۵ بشکه برآورد کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»