تغییرات اقلیمی در ایجاد نزاع‌ها و انقلاب‌ها نقش داشته‌اند

تغییرات اقلیمی در ایجاد نزاع‌ها و انقلاب‌ها نقش داشته‌اند
TT

تغییرات اقلیمی در ایجاد نزاع‌ها و انقلاب‌ها نقش داشته‌اند

تغییرات اقلیمی در ایجاد نزاع‌ها و انقلاب‌ها نقش داشته‌اند

یک گروه از پژوهشگران بین‌المللی گفتند، برای اولین بار به رابطه میان تغییرات اقلیمی و روی‌دادن نزاع‌ها و مهاجرت دست یافته‌اند.
در حالی که بسیاری از کارشناسان در دهه‌های اخیر ادعا می‌کردند شرایط اقلیمی که موجب روی‌دادن تنش‌ها و ناآرامی‌های سیاسی و جنگ‌های داخلی و در نتیجه مهاجرت و آوارگی ساکنان آن مناطق می‌شدند، اما دلایل علمی به اندازه کافی برای تقویت و اثبات این ادعاها وجود نداشت.
برجسته‌ترین نمونه‌ها ناآرامی‌های جنگ سوریه بود که در مارس ۲۰۱۱ آغاز شد و مهاجرت بزرگ پناهندگان گریخته از آفریقا به سمت سواحل دریای مدیترانه و اروپا.
این پژوهش زیر نظر گروهی از پژوهشگران مرکز بین‌المللی تحلیل سازمان‌های تطبیقی در اتریش و دانشکده توسعه بین‌المللی در امارات متحده عربی و دانشگاه «ایست انگلیا» بریتانیایی علاوه بر پژوهشگران دانشگاه شانگهای انجام شد.
این پژوهش باهدف دست یافتن به رابطه روی‌داده یا فوری میان تغییرات اقلیمی و مهاجرت و ماهیت این روابط صورت گرفت.
پژوهشگران در این تحقیق که در مجله «گلوبال انفایر چنج» ویژه محیط زیست جهانی منتشرشده، به این نتیجه رسیدند که درشرایطی معین تغییرات زیست‌محیطی به افزایش مهاجرت منجر می‌شود، اما به شکل غیر مستقیم آن هم به دلیل منازعات که در نتیجه آن تغییرات روی می‌دهند.
پژوهشگران می‌افزایند که تغییرات اقلیمی نقش ملموسی در موج مهاجرت میان سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ داشتند که به سبب خشکسالی شدید و ارتباط آن با شعله‌ور شدن نزاع‌های تند اتفاق افتاد.
دکتر رایا متاراک پژوهشگر در دانشگاه «ایست انگلیا» بریتانیا و امارات متحده گفت، «تأثیر تغییرات اقلیمی در پیدایش نزاعات مهم است به خصوص در منطقه غرب آسیا-که شامل مشرق عربی می‌شود- در حدفاصل سال‌های ۲۰۱۰تا ۲۰۱۲ وقتی تحولات مشهور به بهار عربی رخ داد؛ و این فرضیه رابطه میان آن تغییرات و مهاجرت و پناهنده شدن در آن دوره را مطرح می‌سازد».
انقلاب‌های بهارعربی در تونس، لیبی، یمن و سوریه روی دادند و موجب جنگ‌های داخلی در سه کشور اخیر شد.
در سوریه به خصوص، خشکسالی و کمبود آب حاصل از تغییرات اقلیمی منجر به تکرار فقدان محصولات زراعی و سرازیر شدن ساکنان روستاها به سمت شهرها شد تا جایی که به انباشت ساکنان و افزایش بیکاری رسید و مایه تنش‌ها و ناآرامی‌ها و آخرسر جنگ داخلی شد. همین مسئله در آفریقا و جنوب صحرا در همان دوره اتفاق افتاد.
جیسوس کرسپو کواریسما پژوهشگر اقتصاد در دانشگاه وین گفت، «تغییرات اقلیمی عامل روی‌دادن نزاع‌ها و در نتیجه آوارگی و مهاجرت نمی‌شوند، اما در شرایط رهبری و مدیریت نادرست دولت‌ها و نبود تعامل دموکراتیک، تغییرات اقلیمی تند می‌توانند مایه ایجاد نزاع‌ها برسر منابع اندک بشوند».



نخل های تشنه آب در جنوب عراق

نخل های تشنه آب در جنوب عراق
TT

نخل های تشنه آب در جنوب عراق

نخل های تشنه آب در جنوب عراق

علی حسین نخلکار عراقی در منطقه فاو در جنوب در نخلستان بزرگ پرسه می زند. همه نخل ها خشک شده اند.
خاطره روزهای طلایی نخلستان های پربار برای علی حسین زنده می شود و اینکه این نخلستان ها رزق و روزی اهالی منطقه بودند.
او اضافه می کند «خاطرات آن دوره فراموش نشدنی و وصف نشدنی است. آخر چه بگویم. اینجا نخلستان ها زیبا و پربار و این نخل ها آباد بودند. اما حالا از آن روزها و آن نخل ها فقط این ریشه های خشک باقی مانده و خاطراتم».


شبه جزیره فاو، پیوندگاه دجله و فرات در جنوب عراق روزی پر از درختان نخل و حنا بود و عراق را به یکی از تولید کنندگان بزرگ خرما در دنیا تبدیل کرد.
فاو که در کرانه جلگه شط العرب نزدیک خلیج قرار دارد از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ جبهه مقدم جنگ ایران و عراق بود و بخش های گسترده این منطقه خراب شد.

فرماندار فاو با اشاره به دلایل مرگ نخلستان های منطقه گفت «خرمای اعلا و نخلستان های پربار فاو معروف بودند اما شرایط مساعد نیست و به رونق سابق بازنگشتند و به همین دلیل کار به اینجا کشید که می بینید. اینجا بیابان شده. حجم بیابان زایی در فاو بالا است و اکثر کشاورزان امیدی به احیای زمین های کشاورزی ندارند چون آب نیست. اهالی در سال ۲۰۱۲ برای جلوگیری از وقوع فاجعه در فاو تلاش کردند اما متاسفانه امیدها به دلیل نمکزار و آب شور برباد رفت. کشاورزان و مزرعه داران فاو به شدت نگران حال و روز کنونی کسب و کارشان هستند و حالا آنها از این بیم دارند که به علت بی آبی نتوانند کشاورزی کنند».

حسین بار دیگر شروع به نخلکاری کرده اما او حالا مشکلات اضافی مثل کم آبی و عدم دسترسی به آب سالم و خشکسالی دارد.

حسین افزود «ما کاری به جز دعا نداریم تا وضع بهتر شود. اهالی تلاش می کنند و در جنوب کار می کنند. کانال العشار هم این اطراف است. این هم کانال عکاب است که روی آن روزی پر از نخل بود».
او خاطر نشان کرد «فاو نیزار نبود اما وقتی از جنگ برگشتیم دیدیم این زمین نیزار شده و نخل ها خشک شده اند».
سازمان ملل و برخی نهادهای غیر دولتی در گزارش منتشر شده در ۱۷ ژوئن گفتند کاهش سطح آب در دجله و فرات باعث افزایش شوری آب شده و آب سالم نیست.


این گزارش افزود «دجله و فرات سالانه ۳ متر تبخیر را تجربه می کند و حالا آب دریا به منبع آب در القرنه نزدیک شده و ۶۰ هزار فدان زمین کشاورزی و ۳۰ هزار درخت را از بین برده است».
حسین یادآور شد «من کارگر آبیاری قطره ای در نخلستان هستم. ما تا حالا آب داریم و آبیاری انجام می دهیم اما نگران آب شوریم چون آب شور طرف ما هم آمده و تمام زحمات چند ساله ما را بر باد می دهد».
حسین که در کنار نخلداری رستوران دارد برای حفاظت از ده ها درخت نخل زحمت می کشد اما او نگران آینده است.

او افزود «اگر این نخلستان ها آباد شود همه چیز درست می شود اما این نخلستان ها منطقه متروکه شده چون آب نیست. اگر آب نباشد هیچ چیز مثل سابق نمی شود. فکر نمی کنم روزهای خوش گذشته برگردد».
خشکسالی و گرمای شدید زمین های کشاورزی را خشک و بخش های گسترده ای از عراق در تابستان را غیر قابل سکونت کرده است.

عبد العظیم کاظم العیدانی مدیر گروه نخلداری اداره کشاورزی بصره گفت «تولید خرما در عراق به دلیل عوامل یاد شده کاهش پیدا کرده و عراق قبلا بزرگ ترین صادرکننده خرما بود اما حالا در دنیا هفتم شده ایم که البته این پسرفت تصادفی نبود چون نخلستان های عراق کاهش پیدا کرده و خرمای عراق دیگر مرغوب و اعلا نیست. حال و روز خرما و نخلستان های استان بصره از استان های دیگر بدتر است چون بصره در محل منبع رودهای دجله و فرات قرار دارد و آب کثیف و شور به آنجا می ریزد. بصره همچنین گرفتار جنگ های پیاپی در سال های گذشته بوده است. این عوامل باعث کاهش قابل توجه نخل های بصره شده و کیفیت خرمای بصره پایین آمده است».
گرمای هوا در عراق حداقل ۵۲ درجه سانتیگراد در سال های اخیر رسیده که این رقم بی سابقه است.