تلاش «نیروهای دموکراتیک سوریه» برای «تسلیم» داعش

کردها خواستار استقرار نیروهای بین‌المللی در مرزهای ترکیه شدند

تلاش «نیروهای دموکراتیک سوریه» برای «تسلیم» داعش
TT

تلاش «نیروهای دموکراتیک سوریه» برای «تسلیم» داعش

تلاش «نیروهای دموکراتیک سوریه» برای «تسلیم» داعش
«نیروهای دموکراتیک سوریه» تأکید کردند: «داعش که در نقطه‌ای به مساحت نیم کیلومتر در شرق سوریه محاصره شده، هیچ راهی جز «تسلیم شدن» ندارند».
به گزارش «الشرق الاوسط» این در حالی است که پرونده سوریه روز دوشنبه و در نشست وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در بروکسل مورد بحث و بررسی قرار گرفت، چرا که واشنگتن از این کشورها خواسته بود شهروندان آمریکایی که نزد کردها بازداشت هستند را آزاد و به کشور خود بازگردانند.
به گزارش «الشرق الاوسط» اداره خودمدیریتی کردستان از کشورهای اروپایی خواست پس از حمایت ائتلاف بین‌المللی به رهبری واشنگتن از «نیروهای دموکراتیک سوریه» و پس از اعلام شکست سازمان تروریستی «داعش» و مقرارت وحشیانه و حملات خونین آن در سراسر جهان، از آنها شانه خالی نکنند.
«نیروهای دموکراتیک سوریه» اعلام کرد: «روستای الباغوز از لحاظ میدانی تحت کنترل است و نابودی داعش بسیار نزدیک است. ما با این پرونده با احتیاط برخورد می‌کنیم، چرا که این سازمان از افراد غیرنظامی به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند».
مصطفی بالی مدیر مرکز رسانه‌ای «نیروهای دموکراتیک سوریه» روز دوشنبه در گفتگو با خبرگزاری فرانسه گفت: «طی دو روز اخیر تحولات جدی رخ نداده‌است، ما برای ایجاد راهی در جهت خروج افراد غیرنظامی کار می‌کنیم».
یک منبع میدانی آگاه که نخواست نامش فاش شود، گفت: «داعش خواستار یک گذرگاه امن برای خروج از الباغوز شد». سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز این امر را تأیید کرد.
این منبع افزود: «داعشی‌های محاصره شده خواستار باز کردن راهی امن به سوی ادلب (شمال غرب) شدند و افراد غیرنظامی را به عنوان سپر انسانی با خود می‌برند، اما این امر برای نیروهای دموکراتیک سوریه غیرقابل مذاکره است».
الدار خلیل یکی از رهبران برجسته کرد و یکی از مهندسان اداره خودمدیریتی کردستان در گفتگو با خبرگزاری فرانسه از کشورهای اروپایی خواست آنها را رها نکنند و گفت: «این کشورها پایبندی‌های سیاسی و اخلاقی دارند و اگر به آن عمل نکنند، از شما شانه خالی کرده‌اند».


چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.