یک نویسنده عرب به حاکمیت ایران: یا برابری میان ملیت‌ها یا تاوان فروپاشی سرزمینی

عزیزی بنی‌طرف: ضرورت هماهنگی میان ملیت‌ها و رفع ضعف کار تئوریک درباره مسئله ملی و ملیت‌ها نیاز ملیت‌ها در ایران است

Institut kurde
‏
Institut kurde ‏
TT

یک نویسنده عرب به حاکمیت ایران: یا برابری میان ملیت‌ها یا تاوان فروپاشی سرزمینی

Institut kurde
‏
Institut kurde ‏

یوسف عزیزی بنی طرف نویسنده و روزنامه‌نگار مقیم لندن گفت: ملت فرادست در حاکمیت ایران یا باید برابری نسبی میان ملیت‌های تشکیل دهنده جامعه کنونی ایران را بپذیرد یا تاوان گزاف فروپاشی سرزمینی را. برابری نسبی هم با بهره‌گیری از سیستم بومی و تاریخی ممالک محروسه و برپایی نظامی مدرن، دموکراتیک و فدرال انجام می‌گیرد.
به گزارش الشرق الاوسط، عزیزی بنی طرف در سخنرانی در سمپوزیم مجلس سنای فرانسه افزود: اقلیم اهواز طی دهه‌های گذشته گواه دو جنبش ملی و کارگری نیرومندی بوده‌است. طبقه کارگر این اقلیم با بستن شیرهای نفت، تیر خلاص را به رژیم شاه زد و اکنون هم چنان‌که در هفت تپه و اهواز و دیگر شهرهای اقلیم می‌بینید پیشگام مبارزات این طبقه در ایران است و با توجه با این که اکثریت این کارگران عرب اند، این جنبش در نهایت و سر بزنگاه درون ظرف اصلی اش یعنی ملت عرب جای خواهد گرفت.
او بر این باور است که اقلیم اهواز یا عربستان حدود ۸۰ درصد از کل درآمد ایران را تأمین می‌کند، اما بخش عمده این درآمد صرف آبادانی مناطق مرکزی ایران نظیر تهران و اصفهان می‌شود.
 وی اضافه کرد: اقلیتی از غیرعرب‌ها بر همه جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این اقلیم چیره اند. این حالت در نهایت منجر به حاشیه راندن اکثریت عرب‌های ساکن اقلیم اهواز شده‌است که در شرایط فقر شدید به سر می‌برند.
عزیزی که دبیر کانون مبارزه با نژادپرستی و عرب‌ستیزی نیز هست، افزود: رژیم ایران کوشش‌های فراوانی برای تغییر ترکیب جمعیت این اقلیم (خوزستان رسمی) به سود غیر عرب‌ها انجام می‌دهد و عامدانه مسایل مهمی چون آلودگی گسترده آب و هوا را نادیده می‌گیرد.
بنی طرف اظهار کرد: با تغییر نام عربستان به خوزستان، نمک بر زخم این مردم پاشیده شد. هم در دوره پادشاهی پهلوی و هم در دوره جمهوری اسلامی، نام چندین شهر، روستا، رودخانه و دیگر مکان‌های طبیعی و جغرافیایی را از عربی به فارسی تغییر دادند که هدف آن، محو هویت عربی این اقلیم به سود هویت فارسی است.
به گفته او اکنون گفتمان ملیت‌های غیرفارس با دیگر گفتمان‌های حاضر در صحنه سیاسی ایران هماوردی می‌کند؛ هم در داخل و هم در خارج. نیرویی با ثقل خاص خویش در کنار سازمان مجاهدین خلق، سلطنت طلبان و چپگرایان. والبته اکنون فقط سر کوه یخ این نیرو بیرون است و به تدریج بدنه سترگ آن آشکار می‌شود، به خصوص پس از وقوع یک تحول در ایران.
وی در عین حال معتقد است: اما این هماهنگی نسبی میان نخبگان ملیت‌ها در خارج، بازتاب داخلی نیرومندی ندارد. از ۱۳۸۴ تاکنون ما شاهد چندین مورد اعتراضات و تظاهرات عرب‌ها، کردها، ترک‌ها و بلوچ‌ها بوده‌ایم اما رژیم توانست تک تک اینها را خاموش سازد. از یک مسئله اساسی دیگر هم نباید غافل شویم و آن ضعف کار تئوریک درباره مسئله ملی و ملیت‌های در ایران است. در برابر این همه نشریه و کتاب توجیه کننده ناسیونالیسم و استیلای یکی از ملیت‌ها، ما حضور ضعیف تری در این زمینه داریم؛ هم در داخل و هم در خارج. قدرت دیپلماسی و لابیگری ما در میان دولت‌های دموکراتیک نیز ضعیف تر است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»