درگذشت عکاس رویترز؛ شکارچی لحظات ترس و عشق

همکارانش از او به عنوان «طوفان» یاد می کنند که شب و روز نمی شناسد

درگذشت عکاس رویترز؛ شکارچی لحظات ترس و عشق
TT

درگذشت عکاس رویترز؛ شکارچی لحظات ترس و عشق

درگذشت عکاس رویترز؛ شکارچی لحظات ترس و عشق

یانیس براکیس عکاس معروف رویترز پس از یک مبارزه طولانی با سرطان در ۵۸ سالگی از دنیا رفت. او ۳۰ سال پیش فعالیت خود را در رویترز آغاز کرد وبسیاری از رویدادها و ناآرامی ها در جهان از جمله جنگ افغانستان و چچن و زلزله بزرگ کشمیر و اعتراضات مصر در ۲۰۱۱ را برای رویترز پوشش داد.

او در میان همکاران و رقبای کاری خود به مهارت و شجاعت معروف بود. براکیس در سال ۲۰۱۶ سرپرست تیمی برای کسب جایزه پولیتزر شد. این جایزه به دلیل نحوه پوشش خبری بحران پناهجویان به آنها تعلق گرفت.
براکیس در سخنرانی در کمیته بررسی عکس های برنده جایزه پولتیزر درباره بحران پناهجویان در اروپا گفت «وظیفه من این است که این حکایت را برایتان بازگو کنیم. حالا تصمیم با شماست.. وظیفه من این است که اطمینان حاصل کنم تا کسی اظهار بی اطلاعی نکند».
همکاران براکیس که در کنار او فعالیت میدانی می کردند می گویند رویترز یکی از چهره های با استعداد و متعهد روزنامه نگاری را از دست داد.

گوران توماسویک عکاس کارکشته رویترز درباره براکیس گفت «عکاسی یعنی اینکه شما باید به بهترین شیوه هنری یک قصه را بازگو کنید.. اصلا دیگر هیچ کس به پای قدرت تمرکز و اخلاص او نخواهد رسید. او همه چیز را در راه گرفتن بهترین عکس قربانی کرد».

واسیلیس تریانتافیلو دوست و همکار براکیس و تهیه کننده ارشد رویترز که سابقه همکاری ۳۰ ساله با براکیس دارد گفت «او مثل طوفان بود که شب و روز نمی شناسد. گاهی هم برای عکس گرفتن جان خود را به خطر می انداخت»
.

براکیس همواره به دنبال انتقال رویداد ها و وقایع در جبهه های درگیری و تنش در جهان بود.
او در سال ۱۹۶۰ در آتن به دنیا آمد و در ۱۹۸۷ به عنوان عکاس آزاد با رویترز در آتن آغاز به کار کرد. او در ژانویه ۱۹۸۹ در اولین ماموریت خارجی به لیبی در دوره معمر القذافی رفت.

وى در سه دهه گذشته درگیری و خشونت و ناآرامی ها در اروپا و روسیه و خاورمیانه و آفریقا و آسیا را پوشش داده است. او در عکس هایش جبهه های جنگ و ترس و مرگ و عشق و ارعاب و گرسنگی و آوارگی و خشم و ناامیدی و شجاعت را به تصویر کشیده است.

یکی از عکس هایی که براکیس در درگیری های یوگسلاوی سابق در سال ۱۹۹۸ گرفته مرد آلبانیایی تبار را نشان می دهد که در حال گذاشتن پیکر بی جان کودک دو ساله در تابوت کوچکی است. این کودک در درگیری ها کشته شده. او درباره این عکس گفت «این عکس بسیار تکان دهنده است. گویی پیکر بی جان پسربچه در هوا به پرواز درآمده .. گویی روحش در حال جدا شدن از پیکرش است..»


براکیس با همکارانش در رویترز در سال ۲۰۰۰ به سیرالئون سفر کردند تا جنگ داخلی آنجا را پوشش دهد اما عناصر مسلح برای آنان کمین گذاشتند.
یکی از همکاران براکیس زخمی شد و درجا درگذشت اما براکیس و همکار دیگرش موفق به فرار شدند.
این دو نفر چندین ساعت در یک جنگل در زیر درختان پنهان شدند تا افراد مسلح منطقه را ترک کردند.


براکیس بعد از این واقعه از خودش در حالیکه با تعجب و دهشت به آسمان چشم دوخته عکس گرفت.

همکارش درباره این واقعه گفت «براکیس بعد از این ماجرا خیلی تغییر کرد.. او مرد بزرگ و عکاس بی نظیر و همکار مثال زدنی بود».


او در سال های اخیر بیشتر در یونان بود و به عکاسی درباره تاثیر بحران مالی یونان و مهاجرت صدها هزار نفر به کشور به مقصد اروپا پرداخت.
براکیس و تیم عکاسی او در ۲۰۱۵ به پوشش خبری مهاجرت و فرار هزاران نفر از جنگ در سوریه و افغانستان و دیگر مناطق درگیری پرداختند.

براکیس در ۲۰۱۷ طرحی برای تشکیل یک تیم عکاسان خبری متنوع تر در رویترز راه اندازی کرد.

عکس های براکیس از جشنواره ها و رویدادهای جهان الهام بخش خبرنگاران جوان فراوانی شد تا برای کسب بورسیه رویترز اقدام کنند.

او همواره به حرفه خود می بالید و به دنبال نسل جدیدی از عکاسان بااستعداد بود.



سريال «حشاشین» در مصر جنجال برانگیز شد


کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

سريال «حشاشین» در مصر جنجال برانگیز شد


کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

اولین قسمت سریال «الحشاشین» واکنش های متفاوتی در مصر به دنبال داشت. عده ای فیلم نامه و کارگردانی سریال که وقائع آن در قرن ۱۱ میلادی روی می دهد را تحسین کردند اما برخی گفتند که دیالوگ های این سریال تاریخی باید به جای لهجه مصری به عربی فصیح کار می شد.
«الحشاشین» از جمله پرخرج ترین درام های مصری رمضانی امسال به شمار می رود و فیلمبرداری آن یک سال پیش در چندین کشور آغاز شد. عبد الرحیم کمال نویسنده و پیتر میمی کارگردان «الحشاشین» هستند. کریم عبد العزیز و فتحی عبد الوهاب و احمد عید و میرنا نور الدین و اسلام جمال و نیکولا معوض نقش های اصلی این سریال رمضانی اند.
این سریال از زاویه تاریخی به فرقه حشاشین که حسن صباح بنیانگذاری کرد پرداخته است. قسمت اول «الحشاشین» به عنوان «عهد» یک روایت صوتی درباره اوضاع جهان اسلام پس از مرگ پیامبر و چهار خلیفه اش و پیدایش چند دستگی و فرقه ها و طوایف گوناگون دارد.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

قسمت اول چگونگی پا گرفتن حسن صباح رهبر فرقه باطنیه و خداوند قلعه الموت و «پیرمرد کوهستان» در قرن یازدهم را نشان می دهد. فتحی عبد الوهاب در نقش وزیر سلجوقیان در قسمت اول ظاهر شد.

واکنش متفاوت مخاطبان پس از قسمت اول (شرکت فیلمساز)

خالد محمود منتقد مصری سینما در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «اولین قسمت سریال جالب و فوق العاده و از نظر هنری خیره کننده بود».
او افزود «اتفاقات فیلم از همان ابتدا سریع و پشت سر هم هستند و مخاطب را از یک سکانس به سکان بعدی می برند. مقدمه آغاز قسمت اول مفید و مهم بود تا همه مخاطبان از نسل های گوناگون بتوانند دوران تاریخی سریال را بفهمند و دنبال کنند».
محمود خاطر نشان کرد «جلوه های بصری سریال و موزیک متن به آهنگسازی امین بوحافه حرف ندارد. کریم عبد العزیز در این سریال هیچ شباهتی به بازیگر معروفی که همه می شناسند ندارد. سریال از نظر فنی و تکنولوژی رده بالاست و این مهارت فنی بالا از همان سکانس های اول مخاطب را جذب کرد».
محمود درباره اینکه چرا «الحشاشین» با لهجه مصری عامیانه است معتقد است «این لهجه وسیله ای است تا سریال تا حد امکان به بیشترین تعداد مخاطبان از عامه مردم برسد».

پوستر سریال (شرکت فیلمساز)

دکتر احمد سلامه استاد تاریخ و تمدن در دانشگاه ازهر گفت «اولین اشتباه تاریخی این سریال همان لهجه عامیانه اش است». او در گفتگو با «الشرق الاوسط» افزود «در کارهای تاریخی برای حفظ اعتبار فیلم ها باید به زبان آن دوره تاریخی توجه شود که در این سریال عربی فصیح بوده است».
او اضافه کرد «دست اندرکاران این سریال می توانستند نقش اطلاع رسانی و فرهنگ آموزی برای مخاطبان ایفا کنند و با عربی فصیح رونق و شکوه مضاعف به این اثر بدهند».
دکتر احمد سلامه خاطر نشان کرد «مثلا سریال «عمر» با عربی فصیح پخش شد و مخاطبان را به عربی فصیح علاقمند کرد و مخاطبان از تماشای سریال با لهجه فصیح لذت بردند. ضمنا پخش محصولات سینما و تلویزیون با لهجه فصیح امکان رواج آن را در همه کشورهای اسلامی افزایش می دهد. به عنوان مثال بنده در دانشگاه چندین دانشجوی اعزامی دارم که لهجه عامیانه نمی فهمند و فقط عربی فصیح صحبت می کنند خب این افراد نمی توانند «الحشاشین» را دنبال کنند».
سلامه اظهار کرد «استایل و طراحی لباس بازیگران مناسب دوره عباسیان است که در سریال ذکر شده است. البته داوری درباره سریال های تاریخی از قسمت های اول درست نیست».