دونده های حرفه ای قدرت جهش بیشتری دارند

به گفته پژوهشگران انگلیسی، دونده های حرفه ای نسبت به دونده های تازه کار قدرت جهش بیشتری دارند و به همین دلیل مدت جهش و ماندن آنها در هوا به هنگام دویدن ۱۱ درصد بیشتر از آماتورها است.

استیون بریس از دانشگاه سالفورد منچستر سرپرست گروه پژوهشی در این باره است. نتایج پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی ورزشی «یوروپین آو اسپورت ساینس» منتشر شده است.

خبرگزاری آلمان گزارش داد که جهش قوی دونده ها در هوا باعث افزایش سرعت آنها می شود و به همین دلیل دونده های حرفه ها در هنگام دویدن بیشتر توی هوا می پرند.

بریس افزود «دونده ها می توانند در هنگام دویدن مسافت معینی جهش کنند چرا که آنها با هر قدمی که بر می دارند در تاندون آشیل خود انرژی ذخیره می کنند».

شیوه دویدن ۱۴ دونده حرفه ای و ۱۴ دونده آماتور از جمله ۸ مرد و ۶ زن در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. دونده های مرد حرفه ای مسافت ده کیلومتری را در ۳۲ دقیقه یا چیزی کمتر طی کردند اما دونده های زن حرفه ای همین مسافت را در ۳۶ دقیقه طی کردند. اما کندترین دونده های مرد و زن این مسافت را به ترتیب در بیشتر از ۳۸ دقیقه و ۴۲ دقیقه دویدند.

پژوهشگران شیوه این دو گروه را مورد بررسی قرار دادند. آنها با دوربین های ویژه از دونده ها هنگام دویدن عکس گرفتند و آنها را روی کامپیوتر پیاده کردند. پژوهشگران همچنین سه حسگر برای اندازه گیری سنگینی پای دونده ها در مسافت آزمایشی ۳۲ متری به کار بردند. آنها به اندازه های گوناگونی در ۴ قالب دست یافتند که از ۳.۳ متر در ثانیه آغاز شد و تا ۵.۶ متر پیش رفت.

پژوهشگران در مرحله بعدی ویژگی های فردی دونده ها را مورد توجه قرار ندادند. برای مثال، پژوهشگران مسیر جهش با پای راست را بدون درنظر گرفتن طول جهش مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که دونده های دارای قدرت بدنی بالا زانوی خود را به هنگام فرود به زمین بیشتر خم می کنند و در نتیجه ساق به زمین نزدیک تر می شود. همچنین مفصل مچ پای دونده های حرفه ای خم تر بوده و پاهایشان عمدتا روی پنجه فرود می آید تا پاشنه.

بریس گفت «دونده های حرفه ها با افزایش زمان لمس زمین یا طولانی کردن گام هایشان سرعت خود را افزایش می دهند. اما آنها گام هایشان را بیش از حد طولانی نمی کنند چرا که در غیر اینصورت قدرت جهش را از دست می دهند».