​درخواست سعودی از کشورهای اسلامی: مقابله با دخالت‌های ایران

​درخواست سعودی از کشورهای اسلامی: مقابله با دخالت‌های ایران
TT

​درخواست سعودی از کشورهای اسلامی: مقابله با دخالت‌های ایران

​درخواست سعودی از کشورهای اسلامی: مقابله با دخالت‌های ایران

ابراهیم العساف وزیر خارجه سعودی از کشورهای اسلامی خواست تا با دخالت‌های ایران در امور کشورهای منطقه مقابله کنند.
به گزارش الشرق الاوسط، اظهارات العساف در جمع وزرای امور خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در جده سعودی و در آستانه نشست مکه مطرح شده‌است.
العساف در جمع وزرای ۵۷ کشور اسلامی افزود: حمایت تهران از شورشیان حوثی در یمن، دخالت ایران در امور داخلی یک کشور دیگر را ثابت می‌کند و این موضوعی است که جهان اسلام باید آن را رد کند.
العساف در سخنان خود، حمله به چند کشتی تجاری در آب‌های بندر فجیره در امارات متحده عربی و همچنین حمله‌های پهپادی حوثی‌ها به تأسیسات نفتی سعودی را محکوم کرد.
وی گفت: حمله به کشتی‌های تهدیدی برای اقتصاد جهانی و امنیت منطقه‌ای و جهانی است. حمله با پهپاد به دو ایستگاه نفتی آرامکو حملات تروریستی است و باید با قاطعیت با آنها برخورد شود.
وزیر خارجه سعودی همچنین تأکید کرد که مسئله فلسطین، مسئله نخست پادشاهی عربی سعودی بوده و گفت نزاع با اسرائیل از بزرگترین چالش‌های پیش روی جهان اسلام است.
او همچنین بر ایستادگی دولت سعودی در کنار ملت سودان تأکید کرد و گفت کشورش از شورای نظامی (انتقالی) سودان حمایت می‌کند.
وزیر خارجه سعودی در ادامه گفت کشورش خواهان ایجاد راه حلی برای بحران سوریه بر پایه مذاکرات ژنو۱ و پایان دادن به حضور گروه‌های شبه‌نظامی فرقه‌گرا در این کشور است.
او در بخش دیگری از سخنان خود بر حمایت سعودی از لیبی برای برون‌رفت از بحران کنونی این کشور تأکید کرد.
از طرفی صالح العثیمین دبیرکل سازمان همکاری‌های اسلامی در سخنرانی خود در کنفرانس مقدماتی از مسئله فلسطین به عنوان مسئله‌ای اساسی برای جهان اسلام یاد کرد که نمی‌توان از آن دست کشید.
العثیمین خواستار پایان اشغال‌گری و درد و رنج فلسطینیان و تسویه بحران‌های منطقه شد و بر ضرورت مبارزه با تمامی اشکال تبعیض از یک سوی و ترویج تسامح و اعتدال‌گرایی در کشورها از سوی دیگر شد.
دبیرکل سازمان همکاری اسلامی همچنین برگزاری اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در پادشاهی عربی سعودی را منعکس کننده اصرار بر وحدت‌گرایی در میان مسلمانان دانسته، گفت توانایی‌های زیادی برای مقابله با چالش‌ها و فعال کردن همکاری‌های گروهی وجود دارد.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.