​​فینال جام حذفی ایران؛ تأخیر، التهاب و درگیری

ایرنا
ایرنا
TT

​​فینال جام حذفی ایران؛ تأخیر، التهاب و درگیری

ایرنا
ایرنا

بازی تیم های پرسپولیس و داماش در فینال جام حذفی باشگاه‌های ایران به دلیل حاشیه های ایجاد در استادیوم فولاد آرنا اهواز بعد از بیش از دو ساعت‌ تاخیر و سرانجام در ساعت 23:20 شب یکشنبه برگزار شد.
به گزارش الشرق الاوسط، در این بازی پرسپولیس تهران با گل علی علیپور داماش گیلان را شکست داد و پس از قهرمانی لیگ برتر، قهرمانی جام حذفی را هم به دست آورد. 
اما تنش پیش از شروع مسابقه بود، جایی که عدم اختصاص جایگاه ویژه برای تماشاگران داماش، اعتراض سرمربی و اعضای این تیم را به همراه داشت.
مدیران برگزارکننده در اقدامی بی سابقه از علیرضا بیرانوند دروازه‌بان پرسپولیس خواستند تا با هواداران این تیم صحبت کند و آنها را راضی کند تا یکی دو سکو را خالی کنند و در اختیار هواداران داماش قرار دهند. 
همچنین قبل از شروع بازی، اصابت یک سنگ با سر مامور نیروی انتظامی موجب شکسته شدن سر وی شد.
بین هواداران دو تیم نیز درگیری شدیدی به وجود آمد و سبب شد تا طرفداران پرسپولیس و داماش، صندلی به یکدیگر پرتاب کردند.  
برای جابه‌جایی هواداران پرسپولیس و اختصاص برخی جایگاه‌ها به هواداران داماش درگیری‌هایی بین یگان ویژه و هواداران پرسپولیس رخ داد.
پس از این بازی پر حاشیه، رسانه های ورزشی ایران از برکناری سیعد فتاحی رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ ایران خبر دادند. 
حضور «افراد غیرفوتبالی» در مدیریت های ورزشی در ایران و ضعف در برگزاری بازی ها بارها توسط کارشناسان مورد انتقاد قرار گرفته است. 
در این میان در خبری که در سایت وزارت ورزش و جوانان ایران منتشر شده آمده است که «این وزارت پیگیر ماجراهای فینال اهواز است».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»