نگرانی آمانو از افزایش تنش‌ها دربارهٔ پرونده هسته‌ای ایران

آژانس انرژی اتمی: ایران سرعت غنی‌سازی اورانیوم را افزایش داده‌است

 نگرانی آمانو از افزایش تنش‌ها دربارهٔ پرونده هسته‌ای ایران
TT

نگرانی آمانو از افزایش تنش‌ها دربارهٔ پرونده هسته‌ای ایران

 نگرانی آمانو از افزایش تنش‌ها دربارهٔ پرونده هسته‌ای ایران

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پس از اعلام تهران مبنی بر توقف تعهدات خود در ذیل توافق هسته ای، سکوت خود را شکست، به طوری که یوکیو آمانو مدیرکل آن نسبت به افزایش تنش دربارهٔ برنامه هسته ای ابراز نگرانی کرده و در تغییر محسوسی در مواضع محافظه کارانه خود دربارهٔ ایران خواستار کاهش تنش از راه گفتگو شده‌است.
به گزارش الشرق الاوسط، یوکیو آمانو مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز دوشنبه در نشست خبری تأکید کرد ایران تهدید اخیر خود دربارهٔ تسریع در تولید اورانیوم غنی‌شده را عملیاتی کرده‌است. 
سقف مجاز تعیین شده در برجام برای ذخایر اورانیوم غنی شده ۲۰۲٫۸ کیلوگرم است. 
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز دوشنبه در نشست خبری اعلام کرد که ایران سرعت تولید اورانیم غنی شده خود را افزایش داده‌است.
آمانو بدون اشاره به میزان افزایش تولید اورانیوم غنی‌شده توسط ایران اظهار کرد: «مشخص نیست ایران در چه زمانی به سر حد محدودیت خود برای غنی‌سازی اورانیوم خواهد رسید».
 او پیش از این و در نشست شورای حکام نسبت به افزایش تنش بر سر پرونده هسته‌ای ایران ابراز نگرانی کرده بود. 
آمانو خواهان کاهش تنش از طریق پیشبرد گفت‌وگو شد و گفت ایران تمام تعهدات خود به توافق هسته‌ای را اجرا کند.
تهران روز ۳۰ اردیبهشت اعلام کرد که ضمن حفظ درصد غنی‌سازی بر اساس برجام، میزان تولید اورانیوم با غنای پایین را به چهار برابر افزایش داده‌است.
 ایران ۱۸ اردیبهشت امسال و در سالگرد خروج آمریکا از برجام، با اعلام اینکه برخی تعهداتش ذیل برجام را متوقف می‌کند، به اروپا مهلتی ۶۰ روزه برای اجرای تعهداتش داد؛ کشورهای اروپایی در واکنش، اعلام کردند که هیچ ضرب الاجلی را نمی‌پذیرند. 
آژانس در آخرین گزارش خود متذکر شده بود مشغول «بحث‌های فنی» با ایران در مورد نصب ۳۳ سانتریفیوژ پیشرفته نسل IR-6 است. 
براساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ۱۰ خرداد، میزان ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران در بهمن‌ماه ۱۶۳٬۸ کیلوگرم بود که تا ۳۰ اردیبهشت امسال به ۱۷۴٬۱ کیلوگرم رسیده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»