​آمریکا در حال بررسی اعطای معافیت نفتی به چین

​آمریکا در حال بررسی اعطای معافیت نفتی به چین
TT

​آمریکا در حال بررسی اعطای معافیت نفتی به چین

​آمریکا در حال بررسی اعطای معافیت نفتی به چین

وزارت خارجه آمریکا در حال بررسی استفاده از یک خلاء قانونی به جا مانده از سیاست‌های دوره باراک اوباما است که با اعطای یک معافیت به چین اجازه دهد این کشور از ایران نفت وارد کند. 
به گزارش الشرق الاوسط، نشریه پولیتیکو به نقل از منابعی از درون وزارت خارجه آمریکا گزارش داد که این اعطای معافیت بر خلاف سیاست آمریکا مبنی بر رساندن صادرات نفت ایران به صفر خواهد بود و یک نوع عقب‌نشینی خواهد بود. 
بنا به گزارش پولیتیکو، این توافق و معافیت از سوی دولت آمریکا دو هدف را دنبال خواهد کرد؛ اول، اجازه می‌دهد تهران به پرداخت نقدی بدهی خود بپردازد، و دوم، به چین اجازه می‌دهد در حالی که به مذاکرات فشرده تجاری با آمریکا مشغول است به واردات نفت خام از ایران ادامه دهد. 
این گزارش به نقل از سه مقام سیاسی دولت آمریکا نوشته که برایان هوک، رئیس گروه اقدام ایران در وزارت امور خارجه و تیم مذاکره‌کنندگان او به رایزنی دربارهٔ اعطای معافیت به چین بر اساس قانونی پرداخته‌اند که توسط دولت اوباما برای فلج کردن صنعت نفت ایران وضع شده بود.
 این خبر در حالی منتشر می‌شود که به تازگی رسانه‌ها خبر دادند چین یک کشتی حامل نفت ایران را پس از لغو معافیت‌های آمریکا پذیرفته‌است.
 بررسی پایگاه اینترنتی «تانکر ترکر» در هفته گذشته حاکی از آن بود که ایران برای نخستین بار از زمان پایان معافیت‌های نفتی در ماه مه، یک محموله نفت به یک مجتمع پالایشگاهی چین تحویل داده‌است. 
بدین ترتیب، اگر آمریکا موافقت کند، شرکت چینی به همین میزان نفت از ایران دریافت خواهد کرد و هیچ پولی نیز به ایران نخواهد داد، چون در اصل، این نفت خریداری نمی‌شود، بلکه در ازای بدهی ایران به ساینوپک تحویل داده می‌شود، موضوعی که مقامات آمریکایی در گفتگو با پولیتیکو نیز به آن اشاره کرده‌اند. 
بدین ترتیب برنامه آمریکا برای به صفر رساندن درآمدهای نفتی یا همان صفر کردن فروش نفت ایران به قوه خود باقی می‌ماند.
 نشریه پولیتیکو همچنین نوشته که دولت آمریکا اعلام کرده‌است که ارتباط منظمی با پکن دربارهٔ کمپین فشار اقتصادی حداکثری بر ایران دارد. 
دولت ترامپ از ۱۲ اردیبهشت‌ماه معافیت هشت کشور واردکننده نفت ایران را تمدید نکرده‌است. این کشورها شامل چین، ترکیه، هند، کره‌جنوبی، ژاپن، تایوان، ایتالیا و یونان بودند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»