وزیر اطلاعات ایران: حمله آمریکا به دلیل ترس از قدرت نظامی ما لغو شد

​واکنش ایران به حمله به سایت‌های هسته‌ای: منافع آمریکا در منطقه به خطر می‌افتند

وزیر اطلاعات ایران: حمله آمریکا به دلیل ترس از قدرت نظامی ما لغو شد
TT

وزیر اطلاعات ایران: حمله آمریکا به دلیل ترس از قدرت نظامی ما لغو شد

وزیر اطلاعات ایران: حمله آمریکا به دلیل ترس از قدرت نظامی ما لغو شد

عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی ایران در واکنش به گزارش‌ رسانه‌های غربی دربارهٔ «حمله آمریکا به سایت‌های هسته‌ای ایران» گفته‌است «بعید می‌دانم جنگی در کار باشد، این ادعا در واقع هیاهوی جدید است»، وی در عین حال تهدید کرد «اگر به هر نحوی سایت‌های هسته ای ایران را مورد حمله نظامی قرار دهند، تمام منافع آنها در منطقه به خطر خواهد افتاد».
به گزارش الشرق الاوسط، اکبر رنجبرزاده در گفت‌وگو با خبرگزاری خانه ملت خطاب به آمریکا گفته‌است «خوب می‌دانند اگر بخواهند آسیبی به کشور ما در امورات هسته ای و مباحث دیگر وارد کنند، قدرت ایران به اندازه ای است که منافع آنها را در منطقه و جهان به خطر بیاندازد، این بحران قطعاً گریبان گیر آنها خواهد شد».
از سوی دیگر، محمود علوی وزیر اطلاعات ایران با اشاره به سقوط پهپاد آمریکایی در خلیج گفته‌است: «پهپاد جاسوسی سریعاً در ایران سرنگون شد و استکباری که بنا بود تا سه نقطه از ایران را نشانه گذاری کند، به دلیل ترس از قدرت نظامی ما از این عمل منصرف شده‌است».
وی در سخنرانی ای در شمال ایران همچنین اضافه کرده‌است «اگر خامنه ای اجازه مذاکره را صادر کند مذاکره میان ایران و آمریکا انجام خواهد شد».
پیش از آن، حسین مقصودی یکی دیگر از نمایندگان مجلس ایران گفته‌است «جنگ آمریکا علیه ایران فقط یک شعار و یک شو تبلیغاتی و آدرسی غلط در سال ۹۸ است». او افزود: «آمریکا با مطالعه تاریخ و نتیجه جنگ ایران و عراق و تجربیات سردار سلیمانی می‌داند که نباید دست از پا خطا کند».
در همین ارتباط، یوسی کوهن رئیس موساد، سازمان اطلاعاتی اسرائیل، گفته‌است که دو زن و چهار مرد که عملیات ربودن اطلاعات محرمانه و آرشیوی هسته‌ای ایران را هدایت کردند، جایزه دریافت می‌کنند.
اشاره رئیس موساد به عملیاتی جاسوسی است که در آن اسرائیل مدعی شد بخشی از اسناد و اطلاعات محرمانه آرشیوی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران را ربوده‌است.
در مقابل، سخنگوی قوه قضاییه ایران از تقاضای صدور حکم اعدام برای متهمانی خبر داده که «در مراکز نظامی مشغول جاسوسی» بوده‌اند.
غلامحسین اسماعیلی این متهمان را بخشی از یک «شبکه جاسوسی آمریکا» معرفی کرده و گفت است که آنها در نیمه دوم سال ۱۳۹۷ خورشیدی شناسایی شده‌اند.
به گفته اسماعیلی این افراد در نیروی انتظامی، وزارت دفاع و مراکز هسته‌ای کار می‌کردند.
از زمان خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام و از سرگیری تحریم‌های هسته‌ای آمریکا علیه ایران، دور تازه‌ای از تنش میان دو کشور آغاز شده که در روزهای اخیر به اوج رسیده‌است.
برایان هوک نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران و مشاور ارشد سیاست‌گذاری وزیر خارجه آمریکا، ۲ خرداد در گفت‌وگو با صدای آمریکا گفت که ایالات متحده تجهیزات و امکانات نظامی خود را به منطقه منتقل کرده‌است تا بتواند از خودش دفاع کند، اما در حمله به ایران پیش‌قدم نخواهد شد.
هوک در پاسخ به این پرسش که آیا ایالات متحده از نیروی نظامی‌اش علیه ایران استفاده خواهد کرد، گفت: «تنها در صورتی که اول به ما حمله شود».
همچنین دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا، در گفت‌وگویی با نشریه تایم که ۲۸ خرداد منتشر شد، در پاسخ به این پرسش که در میان اقداماتی که ایران به آن دست می‌زند کدام یک اقدام نظامی احتمالی آمریکا را در پی خواهد داشت، گفت که «در مورد [جلوگیری از دستیابی ایران به] سلاح اتمی» قطعاً احتمال اقدام نظامی را مد نظر قرار می‌دهد.
ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه، نیز ۳۰ خرداد در سخنرانی تلویزیونی گفت هر گونه حمله نظامی احتمالی آمریکا به ایران به فاجعه‌ای برای خاورمیانه خواهد انجامید و باعث می‌شود که خشونت‌ها تشدید شود و ممکن است موجی از پناهجویان را به راه بیندازد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»