ادعای تهران: به صادرات نفت خود در هر شرایطی ادامه می‌دهیم https://persian.aawsat.com/home/article/1812391/%E2%80%8B%D8%A7%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%81%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B7%DB%8C-%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%DB%8C%D9%85
ادعای تهران: به صادرات نفت خود در هر شرایطی ادامه می‌دهیم
لندن: الشرق الاوسط
TT
TT
ادعای تهران: به صادرات نفت خود در هر شرایطی ادامه می‌دهیم
وزیر خارجه ایران، به همتای بریتانیایی خود گفته‌است که تهران صادرات نفت خود را تحت هر شرایطی ادامه خواهد داد.
به گزارش الشرق الاوسط، براساس گزارش وزارت خارجه ایران، محمد جواد ظریف در این گفت‌وگوی تلفنی با جرمی هانت همتای بریتانیایی‌اش گفته‌است که ایران «به صادرات نفت خود در هر شرایطی ادامه خواهد داد».
در بیانیه‌ای که پس از گفتگوی تلفنی با وزیر خارجهٔ بریتانیا منتشر شده، ظریف می‌گوید نفت‌کشی که با نفت ایرانی هفته گذشته در آب‌های جبل‌طارق بازداشت شد، هیچ قانونی را نقض نکرده و باید هرچه زودتر آزاد شود.
در این گفت‌وگوی تلفنی مسئله توقیف نفتکش‌ها نیز به بحث گذاشته شده و جرمی هانت وزیر خارجه بریتانیا، گفته‌است اگر ایران تضمین دهد که نفتکش توقیف‌شده در جبل‌طارق به سوریه نخواهد رفت، لندن به آزاد شدن آن کمک خواهد کرد.
از هانت پیشتر نقل شده بود که او به ظریف گفته که به دنبال فرایند قضایی جبل‌طارق، بریتانیا می‌تواند روند رهایی آن کشتی نفتکش را تسهیل کند، اگر تضمین شود که مقصد این نفتکش سوریه نیست.
مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلافhttps://persian.aawsat.com/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/5102869-%D9%85%D8%B3%DA%A9%D9%88-%D9%88-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA%D8%8C-%DA%A9%D9%88%DA%86%DA%A9%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%A6%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%81
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.
این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیشتر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.
در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.
رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)
موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.
انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.
رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)
همکاری نظامی
توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»
