هشدار موگرینی از «ماجراجویی‌های خطرناک» در خاورمیانه

هشدار موگرینی از «ماجراجویی‌های خطرناک» در خاورمیانه
TT

هشدار موگرینی از «ماجراجویی‌های خطرناک» در خاورمیانه

هشدار موگرینی از «ماجراجویی‌های خطرناک» در خاورمیانه

فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد این اتحادیه به‌طور کامل از تلاش‌های دولت عراق برای کاهش تنش‌های اخیر بین ایالات متحده و ایران حمایت می‌کند و گفت این تنش‌های فزاینده تبعات سختی برای همه طرف‌ها خواهد داشت.
به گزارش الشرق الاوسط، موگرینی در نشست خبری مشترک با محمد علی الحکیم وزیر خارجه عراق در بغداد گفت، اتحادیه اروپا از سیاست عراق در پیگیری روابط خوب با همسایگانش تقدیر و حمایت کرد و در مورد «ماجراجویی‌های خطرناک» در منطقه هشدار داد.
او گفت «من و آقای وزیر به‌طور مفصل دربارهٔ تنش‌های فزاینده در اطراف عراق و نیاز فوری و مبرم پرهیز از تشدید (تنش‌ها)، خطای محاسباتی، که می‌تواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد، صحبت کردیم؛ اولین و مهم‌ترین (اولویت) برای عراق، و همچنین فراتر از آن.»
محمد الحکیم وزیر خارجه عراق نیز در این نشست گفت که «عراق نباید صحنه درگیری باشد و ما برای حل این بحران باید یا دیگر کشورهای عربی از جمله کویت و عمان رایزنی کنیم».
الحکیم با اشاره به خروج یک طرفه آمریکا از برجام، لغو یکطرفه توافق هسته ای را عامل اصلی هرگونه بحران در منطقه دانست و گفت این بحران با گفتگو می‌شد آن را حل و فصل کرد.
موگرینی همچنین گفت: اتحادیه اروپا آماده است که از طرح عراق برای برگزاری نشست منطقه‌ای بین ایران و کشورهای خلیج به ویژه سعودی و امارات به‌طور کامل حمایت کند.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که روز شنبه در سفر رسمی به بغداد رفته‌است، با سران عراق دیدار کرده است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»