خواسته تهران از اروپایی‌ها: فشار به واشنگتن برای رفع تحریم‌ها

ظریف: آمریکا با آتش بازی می‌کند

خواسته تهران از اروپایی‌ها: فشار به واشنگتن برای رفع تحریم‌ها
TT

خواسته تهران از اروپایی‌ها: فشار به واشنگتن برای رفع تحریم‌ها

خواسته تهران از اروپایی‌ها: فشار به واشنگتن برای رفع تحریم‌ها

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور ایران از کشورهای اروپایی خواست تا برای رفع تحریم‌ها علیه ایران به ایالات متحده آمریکا فشار بیاورند.
 به گزارش الشرق الاوسط، جهانگیری امروز سه شنبه گفت: «اروپایی‌ها باید به جای این که با ما جلسه بگذارند و بگویند که به برجام بازگردید، به آمریکایی‌ها بگویند که از تحریم‌های ظالمانه خود علیه ایران دست بردارند».
وی افزود: «در شرایط فعلی و با توجه به اتفاقاتی که در سطح منطقه و دنیا در حال وقوع است طرف‌های مقابل ایران در برجام راهی جزو پایبندی به تعهدات خود ندارند و بر اساس برجام هیچ تحریمی نباید علیه ایران وجود داشته باشد».
رسانه‌های محلی ایران از قول جهانگیری نقل کردند: «بازگشت ایران به برجام کار بسیار ساده‌ای است، اگر ایران اراده کند ظرف چند سال می‌تواند همه تعهدات خود را اجرا نماید، اما این مسئله به اقدامات طرف مقابل بستگی دارد».
همزمان علی خامنه‌ای رهبر ایران به نقل از محمدجواد ظریف وزیر خارجه این کشور اعلام کرد که اروپا به ۱۱ تعهد خود دربارهٔ برجام «عمل نکرده‌است».
وی اضافه کرد: «ما به آن تعهدات و چیزی بالاتر از آن عمل کردیم. حالا که ما شروع به کاهش دادن تعهدات کردیم، آنها می‌آیند جلو. خب پُرروها! شما که به ۱۱ تعهدتان عمل نکردید؛ حالا ما تازه شروع کردیم به کم کردن تعهدات و این فرایند قطعاً ادامه پیدا خواهد کرد.»
در مقابل، فدریکا موگرینی پس از پایان جلسه خود با وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا، دربارهٔ برجام گفت: «بسیاری از کشورهایی که مخالف برجام بودند، امروز از ایران می‌خواهند آن را کاملاً اجرا کند.»
موگرینی تأیید کرد که توافق هسته‌ای ایران حالش خوب نیست اما همچنان زنده است.
از سوی دیگر، محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران در گفت‌وگویی با شبکه خبری «سی‌بی‌اس» رویکرد آمریکا در منطقه را «بازی با آتش» خوانده‌است.
ظریف در پاسخ به نقض تعهدات برجام گفت: البته ظرف چند ساعت معکوس خواهد شد. ما علاقه‌ای به ساخت سلاح هسته‌ای نداریم. اگر این گونه بود مدت‌ها پیش این کار را کرده بودیم.
محمد جواد ظریف شامگاه یک‌شنبه به‌وقت ایران، برای شرکت در نشست شورای اقتصادی اجتماعی ملل متحد وارد نیویورک شد. پیشتر گزارش‌هایی در خصوص تحریم وزیر امور خارجه ایران توسط واشنگتن مطرح شده بود، اما روز گذشته اعلام شد که وزیر خارجه آمریکا اجازه صدور روادید برای محمد جواد ظریف را داده‌است.
روز گذشته مایک پومپئو وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه با واشنگتن پست گفته بود، وقتی دیپلمات‌های آمریکایی اجازه ندارند به تهران بروند، ما هم دلیلی برای گشت و گذار آزادانه دیپلمات‌های ایرانی در نیویورک نمی‌بینیم.
مایک پومپئو در ادامه محمد جواد ظریف را متهم کرده‌است که از آزادی‌های موجود در آمریکا برای نشر تبلیغات «مخرب» استفاده می‌کند.
در این میان، فرحان حق یک سخنگوی سازمان ملل روز دوشنبه ۲۴ تیرماه نسبت به اعمال محدودیت برای سفر محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، در شهر نیویورک ابراز نگرانی کرده‌است.
فرحان حق می‌گوید، سازمان ملل با نمایندگی‌های آمریکا و ایران در تماس است و نگرانی خود را در این زمینه با ایالات متحده، میزبان سازمان ملل مطرح کرده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»