قدردانی ترزا می از جبل طارق به دلیل توقیف ابرنفتکش ایرانی

بریتانیا: توافق سازشکارانه بهترین راه برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است

قدردانی ترزا می از جبل طارق به دلیل توقیف ابرنفتکش ایرانی
TT

قدردانی ترزا می از جبل طارق به دلیل توقیف ابرنفتکش ایرانی

قدردانی ترزا می از جبل طارق به دلیل توقیف ابرنفتکش ایرانی

ترزا می نخست‌وزیر بریتانیا اعلام کرد: توافق سازشکارانه بهترین راه برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است.
به گزارش الشرق الاوسط، ترزا می چهارشنبه در اظهاراتی در اندیشکده چتم هاوس گفت: «چه دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم، توافق مصالحه‌جویانه بهترین روش برای رسیدن به نتیجه‌ای است که همه ما در نهایت به دنبال آن هستیم؛ یعنی جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و حفظ ثبات منطقه».
بر اساس اعلام رویترز، نخست‌وزیر بریتانیا که قرار است هفته آینده از سمت خود کنار رود، همچنین گفت که توافق هسته‌ای صرف نظر از چالش‌های آن باید حفظ شود.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ۱۷ تیرماه در بیانیه‌ای اعلام کرد که ایران سقف غنی‌سازی اورانیوم که در توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ تعیین شده بود را نقض کرده‌است.
علی خامنه‌ای رهبر ایران نیز ۲۵ تیرماه گفته‌است که ایران به روند کاهش تعهدات خود در توافق هسته‌ای ادامه می‌دهد.
از سوی دیگر، به گزارش رویترز دفتر نخست‌وزیری بریتانیا اعلام کرد ترزا می نخست‌وزیر بریتانیا در گفت‌وگو با فابین پیکاردو رئیس دولت جبل طارق از این کشور به دلیل اجرای تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه سوریه و توقیف ابرنفتکش ایرانی تشکر کرده‌است.
۱۳ تیرماه، دولت جبل‌طارق اعلام کرده بود که با مشارکت نیروی دریایی بریتانیا یک ابرنفتکش موسوم به «گریس ۱» متعلق به ایران را که در حال انتقال نفت به سوریه بوده، به دلیل نقض تحریم‌های بین‌المللی توقیف کرده‌است.
در واکنش به اعتراض ایران به این موضوع، شنبه ۲۲ تیرماه جرمی هانت، وزیر خارجه بریتانیا، اعلام کرد شرط این کشور برای کمک به رفع توقیف نفتکش حامل نفت ایران، تضمین تهران برای نفرستادن آن به سوریه است.
مقام‌های نظامی ایران هشدار داده‌اند در صورت آزاد نشدن این کشتی نفتکش، آن را «بی‌پاسخ» نخواهند گذاشت.
علی خامنه‌ای رهبر ایران، نیز این اقدام بریتانیا را «راهزنی دریایی» دانست و از پاسخ «عناصر مؤمن جمهوری اسلامی» به آن خبر داد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»