​ایران نفت‌کش بریتانیایی را در تنگه هرمز توقیف کرد

دادگاه جبل‌طارق توقیف نفتکش ایرانی را ۳۰ روز دیگر تمدید کرد

​ایران نفت‌کش بریتانیایی را در تنگه هرمز توقیف کرد
TT

​ایران نفت‌کش بریتانیایی را در تنگه هرمز توقیف کرد

​ایران نفت‌کش بریتانیایی را در تنگه هرمز توقیف کرد

ایران اعلام کرد که یک نفتکش بریتانیایی به نام "استینا ایمپرو" را در تنگه هرمز توقیف کرده‌است. همچنین گزارش‌هایی از سوی رویترز و سی ان ان در خصوص توقیف دومین نفتکش بریتانیایی به نام MESDAR با پرچم لیبریا در خلیج منتشر شده‌است.
به گزارش الشرق الاوسط، جرمی هانت وزیر خارجه بریتانیا در این باره گفته‌است: "توقیف دو کشتی در تنگه هرمز توسط مقام‌های ایرانی بسیار برای من نگران‌کننده است."
هانت همچنین گفته این اقدام "غیرقابل‌قبول" است.
ترامپ اعلام کرده که از موضوع این دو کشتی مطلع است و با متحد بریتانیایی خود در این زمینه همکاری خواهد کرد.
گرت مارکیس سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید، با بیان این که از توقیف نفتکش مطلع شده، گفته‌است، ایالات متحده به همکاری با متحدان برای مقابله با اقدامات «مخرب ایران» ادامه می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، روابط عمومی نیروی دریایی سپاه در بیانیه‌ای اعلام کرد: این نفتکش به «هنگام عبور از تنگه هرمز به علت رعایت نکردن قوانین و مقررات بین‌المللی دریایی بنا به درخواست سازمان بنادر و دریانوردی استان هرمزگان، توسط یگان شناوری منطقه یکم نیروی دریایی سپاه توقیف شد.»
این بیانیه اضافه کرده‌است: «نفت‌کش مذکور پس از توقیف به ساحل هدایت و برای سیر مراحل قانونی و بررسی‌های لازم تحویل سازمان بنادر و دریانوردی شد.»
یک سخنگو وزارت دفاع بریتانیا هم در این زمینه گفته‌است: ما خیلی فوری به دنبال دستیابی به اطلاعات بیشتر و ارزیابی وضعیت بعد از انتشار گزارش‌ها دربارهٔ حادثه خلیج هستیم.
سپاه پاسداران اعلام کرده‌است که یک نفتکش بریتانیایی به نام "استینا ایمپرو" را "به‌علت رعایت نکردن قوانین و مقررات بین‌المللی دریایی" در تنگه هرمز توقیف کرده‌است.
سپاه روشن نکرده که از نظرش این نفتکش چه قوانین و مقرراتی را نقض کرده‌است.
شبکه بی‌بی‌سی به نقل از استینا بولک شرکتِ مالک نفت‌کش استینا ایمپرو گزارش کرد که ارتباط با این کشتی که به مقصد سعودی در حال حرکت بود، قطع شده‌است. استنا بولک می‌گوید ۲۳ نفر بر عرشه شناور حضور دارند.
خبرگزاری‌های فارس و مهر به نقل از یک "مقام مطلع" نوشته‌اند که نفتکش توقیف‌شده دستگاه موقعیت‌یاب خود را خاموش کرده بوده و "به جای حرکت در مسیر ورودی خلیج در تنگه هرمز، از مسیر خروجی در جنوب در حال ورود بود که احتمال ایجاد حادثه و تصادف با کشتی‌ها را بالا می‌برد."
رویترز با استناد به همین منابع، فاصله زمانی بین هدایت دو نفتکش به آب‌های ایران را حدود ۴۰ دقیقه ذکر کرده‌است.
مقام‌های بریتانیا گفته‌اند دربارهٔ این خبرها در حال تماس با مقام‌های وزارت خارجه ایران هستند.
توقیف نفتکش بریتانیایی حدود دو هفته پس از آن انجام می‌شود که نیروی دریایی بریتانیا یک نفتکش ایرانی را در تنگه جبل‌طارق توقیف کرد. ایران توقیف "گریس ۱" را "راهزنی دریایی" خواند و گفت این اقدام بی پاسخ نخواهد ماند.
روز جمعه دادگاهی حکم داد که توقیف این نفتکش ایرانی یک ماه دیگر تمدید شود.
تمدید توقیف نفتکش گریس-یک در حالی صورت می‌گیرد که فابین پیکاردو، رئیس دولت جبل‌طارق روز چهارشنبه ۱۷ ژوئیه با مقام‌های ایرانی در لندن دیدار کرده بود. سخنگوی دولت محلی جبل‌طارق این دیدار را مثبت و سازنده ارزیابی کرده بود.
این حادثه سه روز بعد از آن روی می‌دهد که علی خامنه‌ای رهبر ایران، با اشاره به توقیف کشتی حامل نفت ایران در جبل‌طارق، بریتانیا را به دزدی دریایی متهم کرده و گفته بود: "انگلیس خبیث دزدی دریایی می‌کند و کشتی ما را می‌دزدد، جنایت می‌کنند و شکل قانونی به آن می‌دهند."
او تهدید کرده بود که "جمهوری اسلامی و عناصر مؤمن نظام، این خباثت‌ها را بی‌جواب نمی‌گذارند. در فرصت خود و جای خود پاسخ خواهند داد."
به علاوه مقام‌های ایران در یک سال گذشته در پی بازگشت تحریم‌های نفتی ایران از سوی دولت ترامپ، در موارد متعدد به‌طور تلویحی تهدید کرده بودند که تنگه هرمز را خواهند بست.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»