«سپاه » ایران یک نفتکش خارجی دیگر را در خلیج توقیف کرد

سقوط یک جنگنده ایرانی در آب‌های خلیج

«سپاه » ایران یک نفتکش خارجی دیگر را در خلیج توقیف کرد
TT

«سپاه » ایران یک نفتکش خارجی دیگر را در خلیج توقیف کرد

«سپاه » ایران یک نفتکش خارجی دیگر را در خلیج توقیف کرد

تلویزیون رسمی ایران امروز یکشنبه ۱۳ مرداد (۴ اوت) از توقیف یک نفتکش خارجی دیگر به بهانه حمل سوخت قاچاق برای کشورهای عربی در خلیج توسط «سپاه پاسداران» ایران خبر داد.
به گزارش الشرق الاوسط، سپاه مدعی شده‌است که این نفت‌کش «حامل سوخت قاچاق» بوده و به همراه هفت خدمه آن به بندر بوشهر انتقال داده شده‌است.
روابط عمومی منطقه دوم نیروی دریایی «سپاه پاسداران» اعلام کرد: «یک فروند کشتی خارجی حامل سوخت قاچاق به وسیله رزمندگان سپاه توقیف شد. »
به گزارش رسانه‌های ایران در ادامه اطلاعیه روابط عمومی «سپاه پاسداران» آمده‌است: «طی عملیات رصد و کنترل ترددهای شناوری در خلیج به منظور کشف و مقابله با قاچاق سازمانیافته گشت‌های شناوری منطقه دوم نیروی دریایی سپاه در خلیج با اشراف اطلاعاتی عملیاتی و اطمینان از قاچاق سوخت به وسیله یکی از کشتی‌های خارجی، در اقدامی غافلگیرکننده این کشتی را که حامل ۷۰۰ هزار لیتر سوخت قاچاق بود پس از هماهنگی و حکم مراجع قضایی توقیف کردند. »
نیروی دریایی سپاه پاسداران دو هفته پیش (۱۹ ژوئیه) نفتکش بریتانیایی «استنا ایمپرو»(Stena Impero) را در نزدیکی تنگه هرمز توقیف کردند. سپاه علت توقیف نفتکش مزبور را «نقض مقررات دریایی» و «تصادف با یک قایق ماهی‌گیری» اعلام کرده بود. اما صاحبان کشتی بریتانیایی گفته‌اند آثاری از تصادف در بدنه این کشتی دیده نشده و نفت‌کش هنگام توقیف در آب‌های بین‌المللی در حرکت بوده‌است.
سلسله حوادث در خلیج و تنگه هرمز که ریشه در بحران و تنش در روابط ایران و ایالات متحده آمریکا دارد، در هفته‌های اخیر در حال سرعت گرفتن است. این حوادت از اواسط ماه مه و با حمله خرابکارانه به چهار کشتی باری در بندر فجیره آغاز شد و در هفته‌های اخیر علاوه بر حمله به کشتی‌های ژاپنی در آبهای منطقه، با توقیف پی در پی نفتکش‌ها توسط سپاه پاسداران ادامه یافته‌است.
از سوی دیگر، خبرگزاری‌های ایران خبر دادند که ظهر روز یکشنبه یک فروند هواپیمای جنگی در ساحل دلوار تنگستان در استان بوشهر «به دلیل نقص فنی» سقوط کرد.
این جنگنده متعلق به پایگاه هوایی بوشهر بوده که ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه امروز، یک‌شنبه، در خور جایینک در آب‌های ساحلی شهرستان تنگستان سقوط کرده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»