واشنگتن تهدید کرد: ممنوعیت دریافت ویزا برای خدمه نفتکش‌های ایران

ایران: تعهدی برای آزادی کشتی گریس ۱ نداده‌ایم

واشنگتن تهدید کرد: ممنوعیت دریافت ویزا برای خدمه نفتکش‌های ایران
TT

واشنگتن تهدید کرد: ممنوعیت دریافت ویزا برای خدمه نفتکش‌های ایران

واشنگتن تهدید کرد: ممنوعیت دریافت ویزا برای خدمه نفتکش‌های ایران

باوجود اعلام تصمیم آزادسازی کشتی حامل نفت ایران توسط مقامات جبل طارق، ایالات متحده آمریکا تهدید کرد خدمه نفتکش ایرانی «گریس‌ـ۱» را مشمول ممنوعیت ویزا خواهد کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، مورگان اورتگاس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد کارکنان نفتکش «گریس‌ـ۱» و سایر کشتی‌هایی که با حمل نفت ایران به سپاه پاسداران کمک کنند مشمول ممنوعیت ویزا خواهد شد.
مورگان اورتگاس دربارهٔ این بیانیه توضیح داد که نفتکش گریس‌ـ۱ ماه گذشته هنگامی توقیف شد که داشت نفت به سوریه می‌برد و در حال کمک به سپاه پاسداران بود که از نظر آمریکا سازمانی تروریستی است.
بر اساس این بیانیه، خدمه کشتی‌هایی که با حمل نفت ایران، به سپاه پاسداران کمک می‌کنند، ممکن است به دلیل قوانین آمریکا در زمینه تروریسم، واجد شرایط دریافت ویزای ایالات متحده آمریکا و ورود به این کشور نباشند.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا از قصد این کشور برای لغو ویزای کارمندان این نفتکش‌ها خبر داده‌است.
در این میان، فابیان پیکاردو وزیر اول دولت جبل‌طارق، در بیانیه‌ای اعلام کرد که نفتکش ایرانی گریس۱ پس از گفت‌وگو با مقام‌های ایرانی و ارائه تضمین از سوی آنان مبنی‌بر اینکه شناور مذکور به مقصد کشورهای مشمول تحریم‌های اتحادیه اروپا حرکت نخواهد کرد، آزاد شده‌است.
پیکاردو در این بیانیه که پنجشنبه ۲۴ مردادماه، هم‌زمان با اعلام رفع توقیف نفتکش ایرانی ازسوی دادگاه عالی جبل‌طارق منتشر شد، اعلام کرد: «در تاریخ ۱۳ اوت، اینجانب از ایران تضمین مکتوب مبنی‌بر اینکه مقصد گریس۱ در صورت رفع توقیف، از کشورهای مشمول تحریم‌های اتحادیه اروپا نخواهد بود، دریافت کردم.»
در مقابل، خبرگزاری تسنیم گزارش داد، عباس موسوی سخنگوی وزارت خارجه ایران در واکنش به این اظهارات گفته‌است: «ایران هیچ تعهدی مبنی بر نرفتن نفتکش گریس-۱ به سوریه نداده‌است».
او ادامه داد: «این کار قانونی است و به هیچ کشور ثالثی ربط ندارد. ایران به هر مشتری قدیمی و تازه‌ای که بخواهد، نفت خود را می‌فروشد».
به گفته موسوی، «کشتی گریس یک از ابتدا هم قرار نبود به سوریه برود».
نفتکش غول پیکر گریس-۱ قرار است پس از نزدیک به یک ماه و نیم توقیف امروز جبل طارق را ترک کند.
این ابرنفتکش حامل بیش از دو میلیون بشکه نفت خام ایران است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»