بریتانیا یک ناو جنگی دیگر به خلیج اعزام کرد

بریتانیا یک ناو جنگی دیگر به خلیج اعزام کرد
TT

بریتانیا یک ناو جنگی دیگر به خلیج اعزام کرد

بریتانیا یک ناو جنگی دیگر به خلیج اعزام کرد

در میانه افزایش بی‌سابقه تنش‌ها با ایران، وزارت دفاع بریتانیا روز شنبه دوم شهریور اعلام کرد که سومین ناو بریتانیایی به نام «اچ‌ام‌اس دیفندر» جهت دفاع از آزادی ناوبری و کشتیرانی در آب‌های آزاد به خلیج اعزام کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، بن والاس وزیر دفاع بریتانیا با اعلام این خبر همچنین اظهار کرد، لندن برای دفاع از آزادی ناوبری و با هدف حضور بیشتر در مأموریت تأمین امنیت تردد کشتی‌ها دست به چنین اقدامی می‌زند.
قرار است این ناو جایگزین ناو جنگی «اچ‌ام‌اس دونکان» شود.
ناو جنگی «اچ‌ام‌اس دونکان» روز ۱۲ اوت و در واکنش به توقیف نفتکش «استینا ایمپرو» راهی آب‌های خلیج شده بود.
ناو جنگی «اچ‌ام‌اس کنت» نیز در آب‌های خلیج مستقر شده‌است. وزیر دفاع بریتانیا اعلام کرده‌است که این کشور آماده است در هر کجای دنیا که کشتیرانی آزاد به مخاطره افتد، وارد عمل شود.
به گزارش خبرگزاری رویترز، ناوشکن تیپ ۴۵ «دیفِندِر» که ۱۲ اوت بندر پورتموث را به سمت اقیانوس آرام ترک کرده بود، قرار است به سمت خلیج تغییر مسیر دهد.
مأموریت دریایی تأمین امنیت تردد نفتکش‌ها در آب‌های خلیج و به‌ویژه در تنگه هرمز تحت فرماندهی نیروی دریایی آمریکا در حال شکل‌گیری است.
مقامات آمریکایی از اعلام آمادگی ۳۰ کشور برای مشارکت در این ناوگان بین‌المللی دریایی خبر داده‌اند.
 اکنون گفته می‌شود که بریتانیا نیز بر حضور نظامی خود در آب‌های خلیج خواهد افزود.
طی ماه‌های اخیر چندین نفتکش در این آب‌ها هدف حمله قرار گرفته که ایالات متحده معتقد است ایران در آن نقش دارد، اما مقامات ایران این اتهامات را رد کرده‌اند.
پیش از این دو ناو بریتانیایی مونتروز و دانکن در آب‌های منطقه حضور داشتند و چندی پیش ناو کنت جایگزین دانکن شد.
وزارت دفاع بریتانیا اعلام کرده که اکنون اچ‌ام‌اس مونتروز، یک ناو جنگی دیگری این کشور در منطقه مستقر است و تاکنون بیش از ۳۰ بار از تنگه هرمز عبور کرده‌است.
تنش‌ها در خلیج پس از خرابکاری علیه چهار کشتی تجاری در نزدیکی بندر فجیره در امارات متحده عربی، انفجار در دو کشتی در دریای عمان و سرنگونی یک پهپاد آمریکا از سوی نیروهای سپاه پاسداران شدت گرفت.
همچنین ایران به تلافی توقیف گریس ۱ در آبهای جبل طارق، اقدام به توقیف یک فروند نفتکش بریتانیایی در تنگه هرمز کرد که اکنون با وجود آزادی نفتکش ایرانی، همچنان نفتکش بریتانیایی در توقیف ایران است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»