وزیر خارجه اسرائیل مطرح کرد: عملیات اخیر در سوریه «پیامی به ایران»

وزیر خارجه اسرائیل مطرح کرد: عملیات اخیر در سوریه «پیامی به ایران»
TT

وزیر خارجه اسرائیل مطرح کرد: عملیات اخیر در سوریه «پیامی به ایران»

وزیر خارجه اسرائیل مطرح کرد: عملیات اخیر در سوریه «پیامی به ایران»

یسرائیل کاتس وزیر امور خارجه اسرائیل اعلام کرد که تل آویو در اراضی سوری عملیاتی انجام داده «تا به تهران پیام دهد که ایران در هیچ مکانی مصونیت ندارد».
به گزارش الشرق الاوسط، رادیو اسرائیل امروز یکشنبه به نقل از کاتس اعلام کرد: «اگر فعالیت‌های اسرائیل در طول سال‌های اخیر نبود، اکنون شمار نیروهای ایرانی در سوریه به صدهزار تن رسیده بود.»
وی درخصوص اخبار منتشر شده دربارهٔ اقدامات اسرائیل در داخل عراق گفت: «ما در اماکن مختلف فعالیت می‌کنیم.»
از سوی دیگر، افیخای ادرعی سخنگوی ارتش اسرائیل شب گذشته به بمباران شماری از اهداف در روستای عقربا واقع در جنوب شرق دمشق اذعان کرد.
وی همچنین اعلام کرد این بمباران برای ناکام گذاشتن برنامه نیروی قدس ایران و شبه نظامیان شیعی به منظور حمله به اهداف اسرائیلی از طریق خاک سوریه به واسطه پهپادهای بمب‌گذاری شده بوده‌است.
جاناتان کونریکوس یک سخنگوی دیگر ارتش اسرائیل نیز مدعی شده‌است که پهپادهای تهاجمی ایران در این منطقه مستقر بوده‌اند.
اسرائیل در توضیح پیرامون حملات هوایی خود اعلام کرده‌است که واحدهای سپاه قدس بر آن بوده تا با بهره گرفتن از این پهپادها به نقاطی واقع در شمال اسرائیل حمله کنند.
این سخنگوی ارتش اسرائیل گفته‌است که این پهپادها حامل مواد منفجره بوده و از این رو می‌توانند همچون موشک عمل کنند. حملات هوایی به روستای عقربا سه هفته پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی در اسرائیل صورت می‌گیرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»