​مکرون: شرایط را برای ملاقات ترامپ و روحانی مهیا کردیم

ترامپ: ایران تحت فشارهای سنگین مالی است.. برای دیدار با ظریف خیلی زود است ● چراغ سبز روحانی به موضوع مذاکره با آمریکا

​مکرون: شرایط را برای ملاقات ترامپ و روحانی مهیا کردیم
TT

​مکرون: شرایط را برای ملاقات ترامپ و روحانی مهیا کردیم

​مکرون: شرایط را برای ملاقات ترامپ و روحانی مهیا کردیم

امانوئل مکرون رئیس‌جمهوری فرانسه در پایان نشست گروه هفت گفت شرایط برای دیدار دونالد ترامپ و حسن روحانی روسای جمهور آمریکا و ایران آماده شده‌است، از سوی دیگر، ترامپ نیز از شرایط اقتصادی وخامت بار در ایران گفت و افزود دولت او به دنبال تغییر رژیم در ایران نبوده و خواهان ایرانی قوی است، زیرا مردم ایران مجبور به زندگی در شرایط غیرقابل‌قبولی شده‌اند.
به گزارش الشرق الاوسط، مکرون در نشست خبری مشترک با ترامپ در روز دوشنبه چهارم شهریور اضافه کرد که «مذاکرات برای فراهم کردن مقدمات ملاقات ترامپ با حسن روحانی در جریان است و من امیدوارم در هفته‌های آینده، بر اساس این گفتگوها بتوانیم شاهد دیدار پرزیدنت روحانی و پرزیدنت روحانی باشیم.»
مکرون البته هشدار داد که «هیچ چیز هنوز قطعی نشده و اوضاع هنوز شکننده است اما گفتگو دربارهٔ برخی جزئیات فنی شروع شده که پیشرفتی هم داشته‌است».
او افزود ایران نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد و همچنین نباید امنیت منطقه را به مخاطره بیندازد.
از سوی دیگر، رئیس‌جمهوری آمریکا در گفت‌وگوی کوتاهش با خبرنگاران همچنین با تأکید دوباره بر اینکه «در پی تغییر رژیم ایران نیست» گفت: «من به دنبال ایرانی واقعاً خوب و قوی هستم. ایران واقعاً این بخت را دارد که خود را بازسازی کند و به کشوری قدرتمند تبدیل شود؛ ولی باید دست از تروریسم بردارند».
ترامپ در مصاحبه صبح دوشنبه خود با خبرنگاران همچنین گفت از اینکه امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، را به اجلاس گروه ۷ در فرانسه دعوت کرده بود تعجب نکرده‌است.
او با این حال تأکید کرد که قصدی برای گفتگو با ظریف نداشته و اصولاً الان برای چنین دیداری زود است.
دونالد ترامپ همچنین گفت: «قرار است دربارهٔ برنامه موشک‌های دور برد ایران و مدت زمان توافق، مذاکره کنیم.».
پیش از آن، حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران، با اشاره به سفر محمد جواد ظریف به محل نشست سران گروه ۷ و شرایط ناشی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران گفت اگر بداند «ملاقات او با فردی» می‌تواند نتیجه‌ای داشته باشد دریغ نخواهد کرد.
رئیس‌جمهور ایران روز دوشنبه ۴ شهریور، در یک سخنرانی در تهران با اشاره به اینکه «برای منافع کشور از هر ابزاری باید استفاده کرد» گفت: «اگر بدانم که به جلسه‌ای بروم و با کسی ملاقات کنم که در نتیجه، کشور آباد شده و مشکلات مردم حل می‌شود، دریغ نمی‌کنم».
روحانی توضیح بیشتری دربارهٔ سخنان خود نداده و تنها با اشاره به «شرایط فشار دشمن» گفته‌است: «راهی جز توسعه کشور» نیست.
اظهارات رئیس‌جمهوری ایران می‌تواند اشاره‌ای تلویحی به موضوع مذاکره با آمریکا باشد.
رئیس‌جمهوری ایران با اشاره به این سفر گفت: «ما با مسئولان مربوطه مشورت و بحث داریم و باید کارمان را انجام دهیم، جایی که احتمال موفقیت حتی ۱۰ تا ۲۰ درصد وجود دارد هم باید جلو رفت و نباید فرصت را از دست بدهیم».
روحانی با اشاره به نتایج برجام در افزایش فروش نفت ایران گفت: «گویی در گوش بعضی‌ها پنبه است و هر چه ما می‌گوییم آنها می‌گویند مذاکره چه خاصیتی دارد».
این سخنان در حالی مطرح شده که علی خامنه‌ای رهبر ایران، پیش از این مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کرده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»