نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفت

عکس‌های ماهواره ای نشان می دهد نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفته است
عکس‌های ماهواره ای نشان می دهد نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفته است
TT

نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفت

عکس‌های ماهواره ای نشان می دهد نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفته است
عکس‌های ماهواره ای نشان می دهد نفتکش آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه پهلو گرفته است

 به گزارش رویترز شرکت هوا فضای آمریکایی مکسار تکنولوژیز روز شنبه (۷ سپتامبر) اعلام کرد که از نفتکش ایرانی آدریان دریا ۱ در نزدیکی بندر طرطوس سوریه عکس گرفته است.
نفتکش آدریان دریا ۱ باعث تنش جدید بین تهران و غرب شده است.
داده های رد یابی «رفینیتیو» روز سه شنبه نشان می دهد نفتکش دستگاه ردیاب خود را در آب های مدیترانه در نزدیکی ساحل غربی سوریه خاموش کرده است.
این شرکت اعلام کرد آخرین سیگنال کشتی حامل نفت ایران در جایی بین قبرس و سوریه ارسال شده که روز دوشنبه در ساعت ۱۵:۵۳ گرینویچ به سمت شمال در حرکت بوده است.
نفتکش آدریان دریا ۱ (گریس ۱ سابق) در چهارم جولای از سوی نیروی دریایی انگلیس توقیف شد. گفته می شود مقصد کشتی سوریه بوده و تحریم های اتحادیه اروپا را دور زده است.
دو هفته بعد از این حادثه، یک نفتکش که با پرچم انگلیس در تنگه هرمز در حال حرکت بود از سوی ایران توقیف شد.
مقام های جبل الطارق در ۱۵ اوت کشتی ایرانی را آزاد کردند و تهران تعهد کتبی داد که کشتی حامل ۲.۱ میلیون بشکه نفت به سوریه نمی رود.
برخی منابع در حوزه بارگیری ترجیح می دهند که این بخشی از بار این نفتکش در کشتی دیگری تخلیه شده است چرا که ایران خبر از فروش بار کشتی داد.
 



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»