تظاهرات بغداد ۳۰ زخمی برجای گذاشت؛ بندر ام قصر بازگشایی شد

نیروهای امنیتی کنترل سه پل مهم در پایتخت را پس گرفتند

تظاهرات بغداد ۳۰ زخمی برجای گذاشت؛ بندر ام قصر بازگشایی شد
TT

تظاهرات بغداد ۳۰ زخمی برجای گذاشت؛ بندر ام قصر بازگشایی شد

تظاهرات بغداد ۳۰ زخمی برجای گذاشت؛ بندر ام قصر بازگشایی شد

یک منبع امنیتی در عراق از شلیک گاز اشک آور توسط نیروهای ضد شورش به سمت تظاهرکنندگان خبر داد و گفت که این اقدام منجر به حالت خفگی در بین ۳۰ تن شد.
به گزارش الشرق الاوسط، یک منبع امنیتی امروز (شنبه) از حضور نیروهای امنیتی در میدان التحریر، پل‌های الجمهوریه، السنک و الاحرار در مرکز بغداد خبر داد.
نیروهای امنیتی توانستند امروز سد راه تظاهرکنندگان شوند و کنترل سه پل مهم در بغداد را به دست بگیرند، همزمان درگیری‌هایی صبح امروز در یکی از خیابان‌های تجاری منتهی به میدان التحریر در مرکز بغداد رخ داد.
تظاهرکنندگان امروز ابتدا به سمت پل الجمهوریه رفتند که میدان التحریر را به منطقه الخضراء که دربرگیرنده مقرهای دولتی است، متصل می‌کند.
نیروهای امنیتی سه مانع بتنی را روی پل قرار دادند و تظاهرکنندگان مجبور شدند پشت اولین مانع بمانند.
بعد از آن تظاهرکنندگان دیگر به سمت پل السنک، الاحرار و الشهدا رفتند که موازی پل الجمهوریه در شمال است.
این سه پل شب گذشته شاهد درگیری‌هایی بین تظاهرکنندگان و نیروهای امنیتی بود که مانع آنها می‌شدند.
نیروهای امنیتی صبح شنبه اقدام به شلیک گاز اشک آور به سمت تظاهرکنندگان در خیابان الرشید در مرکز بغداد کردند.
از سوی دیگر، یک مقام آگاه در بندر ام قصر در بصره از فعالیت دوباره این بندر خبر داد.
فعالیت بندر ام قصر از حدود ۱۰ روز پیش در پی تجمع گسترده معترضان در دروازه ورودی این بندر و جلوگیری از تردد کامیون‌های باری، متوقف شده بود.
یک مقام آگاه امروز (شنبه ۹ نوامبر) به «رویترز» گفت که تخلیه بار کشتی‌ها در بندر ام قصر از سر گرفته شده‌است.
بخش اعظم واردات دانه‌های خوراکی و روغن و شکر در عراق، از طریق بندر ام قصر صورت می‌گیرد.
همزمان منابع خبری از به خشونت کشیده شدن اعتراضات در شهر بصره در شب گذشته (جمعه شب) خبر داده‌اند.
در همین راستا، سعد الحدیثی سخنگوی دولت عراق اظهار کرد، استعفای دولت عراق هرگز برخواسته‌های عدیده‌ای که تظاهرکنندگان از هفته‌ها پیش مطالبه می‌کنند، جامعه عمل نخواهد پوشاند.
وی در گفتگو با رسانه‌ها گفت: استعفای دولت آن را تبدیل به دولت موقت خواهد کرد و در پی آن دولت تا زمان انتخابات جدید در صورت انحلال پارلمان یا مکلف شدن طرفی دیگر از بین گروه‌های سیاسی موجود در پارلمان به تشکیل دولت به کار خود ادامه خواهد داد.
وی اضافه کرد: این اتفاق اگر روی دهد هرگز تظاهرکنندگان مسالمت‌جو را راضی نخواهد کرد.
حدیثی گفت: در صورتی که دولت تبدیل به دولت موقت شود بسیاری از اختیاراتش و توان اجرای اصلاحات و وعده‌هایی که به تظاهرکنندگان داده را از دست می‌دهد.
وی ادامه داد: دولت موقت هرگز نمی‌تواند پیش‌نویس‌های قانون را به پارلمان بفرستد در حالی که دولت عبدالمهدی نخست‌وزیر در حال حاضر روی تدوین و تهیه پیش‌نویس قانون انتخابات و مبارزه با فساد تحت عنوان "این را از کجا آورده‌ای؟" کار می‌کند و براساس این طرح به تمام اموال و دارایی‌های مسئولان کنونی و سابق عراق رسیدگی خواهد کرد.
حدیثی تأکید کرد استعفای دولت بحران را پیچیده خواهد کرد و بر وخامت اوضاع خواهد افزود.
در آغاز اکتبر جنبش اعتراضی علیه فساد مالی و میزان بالای بیکاری در عراق شکل گرفت. تظاهرکنندگان خواستار برکناری حکومت هستند.
دور جدید اعتراضات و ناآرامی‌های در بغداد و دیگر شهرهای عراق بیشتر از دو هفته است که آغاز شده‌است و همچنان وضعیت این کشور ناامن است.
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد از کشته و زخمی شدن معترضان در عراق ابراز نگرانی کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»