​تهران درخواست پاریس برای آزادی دو فرانسوی را «مداخله جویانه» عنوان کرد

​تهران درخواست پاریس برای آزادی دو فرانسوی را «مداخله جویانه» عنوان کرد
TT

​تهران درخواست پاریس برای آزادی دو فرانسوی را «مداخله جویانه» عنوان کرد

​تهران درخواست پاریس برای آزادی دو فرانسوی را «مداخله جویانه» عنوان کرد

تهران فرانسه را به «دخالت» در پرونده فریبا عادلخواه شهروند ایرانی - فرانسوی دربند مقامات ایران متهم کرد و گفته است که این فرد به اتهام اقدام علیه امنیت ملی در بازداشت به سر می برد.  
به گزارش الشرق الاوسط، وزارت خارجه فرانسه در بیانیه‌ای از احضار سفیر ایران در این کشور خبر داد.
 به گزارش فرانس پرس، سفیر ایران به دلیل «بازداشت تحمل‌ناپذیر» شهروندان فرانسوی در ایران به وزارت خارجه فرانسه احضار شده است. 
بازداشت این دو تبعه فرانسوی، موجب بی اعتمادی میان تهران و پاریس شده است، این در حالی است که امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه برای کاهش تنش میان ایران و آمریکا تلاش هایی را انجام داده است. 
عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در این باره گفته است: «بیانیه وزارت خارجه فرانسه درخصوص یک تبعه ایرانی اقدامی مداخله‌جویانه بوده و درخواست فرانسه را فاقد مبنای حقوقی می‌دانیم».
موسوی روز یکشنبه افزود: عادلخواه تبعه ایران است و به اتهام «ارتکاب اعمال جاسوسی» بازداشت شده است و وکیل وی از جزییات پرونده اطلاع داشته و پرونده وی توسط قوه قضائیه در دست بررسی است.  
ایران افراد دارای دوتابعیت را به رسمیت نمی شناسد و بارها درخواست کشورهای مختلف برای بازدید کنسولی از افراد بازداشت شده را رد کرده است.
وزارت خارجه فرانسه در بیانیه روز جمعه خود بار دیگر خواستار آزادی هرچه سریع‏تر فریبا عادل‌خواه و رولند مارشال شده و از ایران خواسته است تا وضعیت این دو تن را شفاف‌سازی کند.
موسوی اما درخصوص مارشال تبعه فرانسوی نیز گفته که او با اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» بازداشت است. موسوی افزود: وی تاکنون چند بار دسترسی کنسولی داشته است و وکیل وی از اتهاماتش مطلع بوده و با مقامات قوه قضائیه در ارتباط می‌باشد.  
فریبا عادل‌خواه، پژوهشگر ایرانی-فرانسوی از ماه ژوئن در ایران بازداشت است. وی از روز ۲۴ دسامبر دست به اعتصاب غذا زده است.
همچنین رولان مارشال کارشناس آفریقا در دانشگاه «سیانس‌پو» پاریس، ماه ژوئن گذشته و در جریان سفر به ایران برای دیدار با دیگر پژوهشگر این دانشگاه یعنی خانم عادلخواه بازداشت شده است.
وزارت خارجه فرانسه «نگرانی عمیق» خود را در قبال وضعیت عادلخواه که اخیرا تحصن غذایی کرده است، ابراز کرد.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اما معتقد است: «فضاسازی‌ها نمی‌تواند مانع رسیدگی به این پرونده‌ها توسط قوه قضائیه ایران شود؛ به خصوص در رابطه با اتهامات امنیتی که به این دو فرد وارد شده است».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»