ازدحام خبرنگاران در اطراف خانه غصن در بیروت صدای همسایگان را در آورد

ازدحام خبرنگاران در اطراف خانه غصن در بیروت صدای همسایگان را در آورد
TT

ازدحام خبرنگاران در اطراف خانه غصن در بیروت صدای همسایگان را در آورد

ازدحام خبرنگاران در اطراف خانه غصن در بیروت صدای همسایگان را در آورد

همسایگان کارلوس غصن رییس سابق شرکت خودروسازی نیسان در منطقه اشرفیه واقع در شرق بیروت می گویند که کارلوس غصن در خانه اش نیست.  
عده ای از آنها در گفتگو با «الشرق الاوسط» افزودند که پنجره های خانه تا یکشنبه (29 دسامبر) بسته بود اما روز دوشنبه وقتی که از خواب بیدار شدند دیدند که پنجره ها تا به انتها باز هستند.
البته برای همسایگان غصن داستان فرار او از ژاپن چندان اهمیت ندارد و آن را به «یک فیلم اکشن» تشبیه می کنند.
یکی از آنها گفت «او پولدار است و می تواند پول بدهد تا فراری اش دهند. اما ما غصه این را می خوریم که در شرایط ناگوار اقتصادی کشور چه بلایی بر سرمان می آید».
همسایگان کارلوس غضن به سر و صدای دانشجویان دانشکده خبرنگاری دانشگاه سنت ژوزف عادت کرده اند اما با این حال از دست حضور خبرنگاران و دوربین های تلویزیونی در محله شان کلافه شده اند.  
طونی خوری به الشرق الاوسط گفت «غصن قول داده که پس از تعطیلات کریسمس حرف می زند. خب چرا (خبرنگاران) عجله می کنند؟ اگر کمی بیشتر صبر کنند بهتر از این است که از صبح زود زیر باران اینجا بایستند؟!».
او خاطر نشان کرد «اینکه همسرش یا یکی از افراد خانواده در خانه باشند خبر ندارم. اما خانه شان دو تا درب ورودی دارد با پارکینگ های زیر زمینی. هیچ کس نمی تواند بفهمد چه کسی از خانه خارج می شود یا به آن می رود. اگر هم کارلوس غصن به خانه بیاید ترجیح می دهد مخفیانه وارد بشود تا کسی نفهمد».
او یادآور شد «گاهی وقتها می دیدیم که چند نفر تعمیرکار به خانه می روند. ماموران از صبح زود در این خیابان مستقر شدند».
خبرنگارانی که در اطراف خانه غصن پرسه می زنند عمدتا جزئیاتی بیشتر از آنچه منتشر شده در اختیار ندارند. 
در این میان چهره بهت زده خبرنگاران ژاپنی بیش از بقیه جلب توجه می کند. 
فوجی خبرنگار شبکه «NHK» با چهره ای اندکی عصبانی به الشرق الاوسط گفت «همه در ژاپن شوکه شده اند که چطور غصن موفق به فرار شد».
رلا موفق خبرنگار لبنانی که این پرونده را از زمان بازداشت غصن در لبنان دنبال کرده به الشرق الاوسط گفت «خبرنگاران ژاپنی در پی یافتن پاسخ برای این سوال هستند که چطور غصن با گذرنامه فرانسوی به لبنان سفر کرد و کارت شناسایی لبنانی اش را نیز به همراه داشت. این در حالیست که گذرنامه فرانسوی او توسط مقام های ژاپن مصادره شده است».
او خاطر نشان کرد «غصن خانه اش را هشت میلیون و 650 هزار دلار از جرج صراف خرید. صراف هم این خانه را از خانواده حداد به منظور سرمایه گذاری خریده بود. صراف یک طراح دکوراسیون داخلی به نام طونی سماحه آورده بود تا دکور خانه را تغییر دهد. سماحه به صراف گفت که یک مشتری برای خانه پیدا کرده و  سماحه تصمیم گرفت تا خانه را از طریق وکیل خود بفروشد. البته سماحه خبر نداشت که مشتری جدید خانه چه کسی است. سماحه بعدا از بقیه شنیده که کارلوس غصن صاحبخانه جدید است». 
رلا افزود «البته هنوز نمی توان گفت این ماجرا صد در صد درست است اما کارلوس غصن گفت که به زودی با رسانه ها در این باره گفتگو می کند».
یکی از ماموران که نزدیک خانه ایستاده می گوید باید خانه را زیر نظر بگیرند چرا که «هیچ کس نمی داند چه اتفاقی خواهد افتاد».
یکی از همسایگان می گوید «خبرنگاری قصد داشت دزدکی وارد خانه شود و به همین دلیل ماموران اینجا آمدند».



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.