نصرالله: ارتش آمریکا در خاورمیانه تاوان کشتن سلیمانی را می پردازد

نصرالله: ارتش آمریکا در خاورمیانه تاوان کشتن سلیمانی را می پردازد
TT

نصرالله: ارتش آمریکا در خاورمیانه تاوان کشتن سلیمانی را می پردازد

نصرالله: ارتش آمریکا در خاورمیانه تاوان کشتن سلیمانی را می پردازد

حسن نصر الله رهبر گروه حزب الله لبنان روز یکشنبه (۵ ژانویه) گفت ارتش آمریکا در خاورمیانه تاوان کشتن فرمانده نظامی ایران قاسم سلیمانی را می پردازد.
او افزود «سربازان و فرماندهان آمریکایی با تابوت به کشورشان برمی گردند».
نصر الله در اظهاراتی به مناسبت یادبود سلیمانی که از تلویزیون پخش شد خاطر نشان کرد «پاسخ به کشته شدن سلیمانی تنها مسئولیت ایران نیست بلکه مسئولیت متحدان ایران در منطقه هم به شمار می رود».
او یادآور شد «حمله به نظامیان و تاسیسات آمریکا در خاورمیانه قصاص عادلانه خون سلیمانی است».
نصر الله گفت «پایگاه های نظامی و ناوهای آمریکا و همه افسران و سربازان آمریکایی در کشورمان و منطقه ما و خاک ما هدف حمله هستند. این افراد به دست ارتش آمریکا کشته شدند و ارتش آمریکا باید تاوان آن را پرداخت کند».
گروه حزب الله توسط سپاه در ۱۹۸۲ تاسیس شد. این گروه بخش عمده ائتلاف نظامی منطقه ای مورد حمایت حکومت ایران است.حزب الله در فهرست تروریسم آمریکا قرار دارد.
نصر الله گفت «همه نظامیان آمریکا که عمودی به منطقه آمدند افقی (در تابوت) به آمریکا برمی گردند. ترامپ و دولت ترامپ در آن زمان می فهمند که بازنده واقعی در منطقه هستند و در انتخابات نیز شکست می خورند».
منظور نصر الله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال جاری است.
نصر الله افزود «این رفتار آمریکا را مجبور به خروج از خاورمیانه می کند. آنها مثل گذشته ذلیل و شکست خورده و وحشت زده از خاورمیانه بیرون می روند».
او گفت «این به هیچ وجه شامل حال مردم آمریکا نمی شود.. ضربه به مردم آمریکا به نفع ترامپ خواهد بود».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»