​اسرائیل: ایران تا دو سال دیگر به اورانیوم لازم برای بمب اتم دست می‌یابد

​اسرائیل: ایران تا دو سال دیگر به اورانیوم لازم برای بمب اتم دست می‌یابد
TT

​اسرائیل: ایران تا دو سال دیگر به اورانیوم لازم برای بمب اتم دست می‌یابد

​اسرائیل: ایران تا دو سال دیگر به اورانیوم لازم برای بمب اتم دست می‌یابد

مقامات اسرائیلی شامگاه سه شنبه در گفتگو با رسانه‌های محلی هشدار دادند ایران می‌تواند تا اواخر سال ۲۰۲۰ به میزان مورد نیاز اورانیوم غنی‌شده برای تهیه بمب اتمی دست پیدا کند. اما به معنای توانایی اقدام فوری برای ساخت یک بمب اتم نیست.
به گزارش الشرق الاوسط به نقل از فرانس پرس، ایران در حال حاضر اورانیوم را در سطح چهار درصد غنی می‌کند و ممکن است تا میانه سال جاری میلادی، درصد غنی‌سازی را به ۲۰ درصد برساند و تا پایان سال به ۲۵ کیلوگرم اورانیوم مورد نیاز برای ساخت بمب اتم دست پیدا می‌کند.
اداره اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل در ارزیابی تازه خود گفته‌است که ایرانی‌ها برای رسیدن به این میزان به بیش از ۶ ماه زمان نیاز دارند.
 ارتش اسرائیل در عین حال ارزیابی کرده که ایران تا رسیدن به مرحله ساخت کلاهک بمب اتمی برای موشک، به دو سال دیگر زمان نیاز دارد؛ بنابراین گزارش، ایران عجله ای برای ساخت بمب اتم ندارد چرا که به دنبال جنگ نیست، با اینکه بروز جنگ نظامی همچنان گزینه ای قابل پیش‌بینی است.
بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل در ارتباط با این گزارش و نیز در واکنش به اقدام روز سه‌شنبه سه قدرت اروپایی در «فعال کردن مکانیسم ماشه» علیه ایران گفت: «رژیم ایران تصور می‌کند به سلاح هسته‌ای دست خواهد یافت؛ (اما) من دوباره تأکید می‌کنم که اسرائیل به رژیم ایران اجازه توسعه سلاح هسته‌ای را نخواهد داد».
دشمنی اسرائیل و ایران بر سر برنامه هسته‌ای تهران در دهه اخیر تشدید شده و هم‌زمان عملیات فراگیر اسرائیل علیه حضور ایران در منطقه، به حملات متعدد در سوریه، عراق و نقاط دیگر کشیده شده‌است. اما ایران مدعی است که به‌دنبال دستیابی به بمب اتمی نیست.
روز سه‌شنبه سه‌کشور اروپایی در نامه‌ای مشترک اعلام کردند ناچار هستند سازوکار حل اختلاف در سند برجام، موسوم به مکانیسم ماشه، را فعال کنند. با پی‌گیری این سازوکار، ممکن است پرونده هسته‌ای ایران برای بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده شود.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»