تهران: تحریم‌ها هیچ تأثیری بر برنامه‌های هسته‌ای نخواهد داشت

تهران: تحریم‌ها هیچ تأثیری بر برنامه‌های هسته‌ای نخواهد داشت
TT

تهران: تحریم‌ها هیچ تأثیری بر برنامه‌های هسته‌ای نخواهد داشت

تهران: تحریم‌ها هیچ تأثیری بر برنامه‌های هسته‌ای نخواهد داشت

عباس موسوی سخنگوی وزارت خارجه ایران گفت تحریم سازمان انرژی اتمی این کشور و رئیس آن علی اکبر صالحی از سوی آمریکا «هیچ تأثیری بر برنامه‌های هسته‌ای ایران نخواهد داشت».
به گزارش الشرق الاوسط، موسوی تحریم صالحی را تنها از سر استیصال توصیف کرد و صالحی را «شخصیت برجسته سیاسی و دانشمند تراز اول هسته ای ایران» دانست.
عباس موسوی با اشاره به تحریم علی اکبر صالحی افزود: «بار اول نیست که ایشان در فهرست تحریم‌های یکجانبه و غیرقانونی قرار می‌گیرد؛ همان‌طور که بار اول نیست دانشمندان هسته‌ای ایران هدف کینه‌توزی‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار می‌گیرند».
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران افزود: به نظر می‌رسد مقامات رژیم «آمریکا برای انحراف افکار عمومی از تحولات داخلی ناشی از استیضاح ترامپ و نیز شکست زودهنگام طرح به اصطلاح معامله قرن، چنین تحرکات ناشیانه و پوچی را علیه ملت ایران در دستورکار خود قرار داده‌اند».
وزارت خزانه‌داری آمریکا دیروز پنجشنبه ۱۰ بهمن‌ماه از تحریم سازمان انرژی اتمی ایران و رئیس آن علی اکبر صالحی خبر داد. بر اساس این تحریم‌ها، همکاری شرکت‌ها با سازمان انرژی اتمی ایران و رئیس آن مشمول تحریم‌های آمریکا خواهد شد.
عباس عراقچی معاون وزارت خارجه ایران نیز دربارهٔ تحریم علی اکبر صالحی از سوی آمریکا در اینستاگرام خود نوشت «صالحی شخصیت برجسته سیاسی و دانشمند تراز اول هسته ای ایران است و دانش هسته‌ای ایران امروز تحت مدیریت ایشان عالی‌ترین مدارج علمی و عملی را طی می‌کند».
وی نوشت: اقدامات اخیر در کاهش تعهدات هسته‌ای نشان داد، بر خلاف آنچه برخی ادعا می‌کردند، نه تنها تمامی ظرفیت‌های هسته‌ای (از جمله غنی سازی و آب سنگین) دست نخورده باقی مانده‌اند، بلکه امروز توانمندی‌های ایران در حوزه فناوری صلح آمیز هسته‌ای اصولاً قابل مقایسه با قبل از برجام نیست».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»