وزن کشی احمدی‌نژادی‌ها در ترازوی مجلس؛ جنگ نیابتی احمدی‌نژاد با قالیباف

وزن کشی احمدی‌نژادی‌ها در ترازوی مجلس؛ جنگ نیابتی احمدی‌نژاد با قالیباف
TT

وزن کشی احمدی‌نژادی‌ها در ترازوی مجلس؛ جنگ نیابتی احمدی‌نژاد با قالیباف

وزن کشی احمدی‌نژادی‌ها در ترازوی مجلس؛ جنگ نیابتی احمدی‌نژاد با قالیباف

در جریان کشمکش بر سر کرسی ریاست مجلس ایران، محافظه کاران برای جلوگیری از قدرت گرفتن محمدباقر قالیباف شهردار اسبق تهران و نواصولگرایی او، وارد یک ائتلاف شده‌اند که وزرای محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور سابق ایران از همین فرصت استفاده کرده تا در جایگاه یک طیف تأثیرگذار قرار بگیرند. این موضوع گمانه زنی دربارهٔ حضور دوباره احمدی‌نژاد در فضای سیاسی این کشور شدت گرفت. ‏
الشرق الاوسط تلاش می‌کند تا در این گزارش به بررسی وزن احمدی‌نژاد و یارانش در فضای سیاسی ایران بپردازد.

- برای احمدی‌نژاد تا ۱۴۰۰
علیرغم اینکه دفتر احمدی‌نژاد تأکید کرده که او در انتخابات مجلس دخالتی نداشت در انتخاب هیئت رئیسه مجلس جدید هم دخالتی ندار، اما برخی از ناظران سیاسی در ایران معتقدند که شرایط پیش آمده، احمدی‌نژاد را برای بازگشت به قدرت امیدوار کرده‌است و در حال مدیریت صحنه رایزنی‌ها برای تصاحب قدرت در مجلسی که به گفته بعضی‌ها در راس امور نیست.
صادق زیباکلام تحلیل گر سیاسی، به تازگی حضور دوباره احمدی‌نژاد در انتخابات ۱۴۰۰ را پیش‌بینی کرده‌است. او اقدام مهم مجلس یازدهم را ایستادگی در برابر شورای نگهبان و تأیید صلاحیت احمدی‌نژاد برای انتخابات سال آینده عنوان می‌کند.
زیباکلام معتقد است، نامزد اصلی تندروها یعنی طیف اصلی مجلس که از اصولگرایان تندرو، اعضای جبهه پایداری و طرفداران احمدی‌نژاد تشکیل شده، برای انتخابات ۱۴۰۰ احمدی‌نژاد است و رئیس دولت نهم و دهم پایگاه اجتماعی خوبی دارد و بسیاری از قشرها و لایه‌های تهی‌دست جامعه، قشرها و لایه‌های کمتر تحصیل‌کرده و متعلق به مناطق روستایی و دورافتاده و همچنین حاشیه‌نشین‌ها طرفدار احمدی‌نژاد هستند.
سایت «نامه نیوز» اخیراً در این باره تحلیل کرده‌است که «جبهه پایداری و مدیران دولت نهم و دهم به دنبال شکاف انداختن در فراکسیون انقلابی هستند».
به گفته این سایت، «دو گروه افکار و عقاید احمدی‌نژاد را در مجلس نمایندگی می‌کنند؛ وزرا و مدیران او در دو دولت نهم و دهم افرادی مانند شمس الدین حسینی و علی نیکزاد. از یک سو و جبهه پایداری از جمله آقا تهرانی و زاکانی از سوی دیگر».
در واقع جبهه موسوم به پایداری که از زیر عبای مصباح یزدی روحانی تندرو بیرون آمده به دنبال استفاده از نام و ظرفیت احمدی‌نژاد در مجلس است و احمدی‌نژاد که سرحلقه جریان انحرافی نامگذاری شده، حالا با به گل نشستن کشتی دولت حسن روحانی، به دنبال رسمیت یافتن در سیاست عینی نظام ایران است.

- طرحی برای تغییر ساختاری در مجلس
سایت «اصلاحات پرس» نیز از توافقات پشت پرده احمدی نژادی‌ها برای مجلس جدید پرده برداشت و نوشت: «از اردوگاه ۷۰ نفره ائتلاف گام دومی‌ها یا فراکسیون جهاد و خدمت که وزرا، استانداران و معاونین وزرای دولت‌های نهم و دهم هسته اصلی آن می‌باشند خبر می‌رسد که در پی طرحی هستند تا قدرت رئیس مجلس را به دو صندلی تقسیم کنند و ریاست جلسات صحن را از ریاست سازمان اداری مجلس تفکیک کنند».
 کما اینکه سیدشمس الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد و طراح طرح یارانه‌های نقدی و از لیدرهای اصلی این جریان در مصاحبه اخیر خود با «خبرآنلاین» با کنایه سنگین به لاریجانی تأکید کرده بود که «رئیس مجلس نباید نماینده تر از بقیه نمایندگان باشد» و «رئیس مجلس نباید در راس امور باشد» و همین حرف را نیز وحید جلال‌زاده منتخب مجلس یازدهم و استاندار احمدی‌نژاد در توئیت اخیر خود تکرار کرده بود.
یاران احمدی‌نژاد با این طرح، کاهش اختیارات مالی و اداری رئیس مجلس را دنبال می‌کنند و تصمیم دارند که با ایجاد جایگاهی جدید با عنوان رئیس سازمان اداری مجلس تشکیلات قوه مقننه را به زیر سلطه این جایگاه در بیاورند و قدرت رئیس مجلس را صرفاً به اداره جلسات صحن و نمایندگی در جلسات شورای عالی امنیت ملی، سران قوا و مجمع تشخیص مصلحت نظام برسانند و نه فرماندهی مجلس.
در مقابل، برخی از منابع می‌گویند: نباید انتظار داشت احمدی نژادی‌ها در کلیت فعالیت‌های مجلس خللی وارد کنند و آن‌گونه که رئیس قبلی‌شان به‌دنبال اصلاح بنیادین در ساختار حکومت است چنین برنامه‌ای داشته باشند. اما پیش‌بینی می‌شود از آن‌جا که در ساختار اجرایی حضور داشته‌اند، نقشی بسیار اساسی در طرح‌های به چالش کشیدن و مختل کردن فعالیت‌های دولت حسن روحانی در ماه‌های آینده داشته باشند، طرح‌هایی که حتماً با اذن علی خامنه‌ای و دفتر او ارائه خواهد شد.

- احمدی نژادی‌ها از لا به لای جراید
در این میان روزنامه «شرق» نوشته‌است که بین سه مدیر دوران احمدی‌نژاد هم بر سر این‌که کدام‌یک رئیس شوند، «اختلاف شدید» وجود دارد.
سایت «تابناک» نیز به این اختلافات مهر تأیید زده و نوشته‌است «همه اصولگرایان دور هم جمع شدند، جز یاران احمدی‌نژاد».
برخی از رسانه‌های داخل ایران اما گزارش دادند که پایداری چی‌ها در نهایت با ائتلاف گام دوم احمدی نژادی‌ها متحد خواهند شد اگر چه زمزمه‌هایی مبنی بر مذاکره زاکانی و تیم ۲۵ نفره‌اش با قالیباف به گوش می‌رسد. گویا تفاهم این دو با این شرط بوده که قالیباف تعهد دهد نامزد ریاست جمهوری نشود چیزی که گویا این روزها زاکانی به آن نظر دارد و خود را یکی از گزینه‌های بالقوه برای ۱۴۰۰ می‌داند.
در عین حال فریدون عباسی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی نیز وجود فراکسیونی تحت لوای مدیران احمدی‌نژادی را رد کرده و به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفته‌است: «احمدی‌نژاد یک ایدئولوژی یا سبک نیست. ایشان یک نفر بود که در یک دوره‌ای از شورای نگهبان برای حضور در انتخابات تأییدیه گرفت و دو دوره مردم به او رأی دادند و اکنون دوره‌اش تمام شده‌است».
محمد مهاجری روزنامه‌نگار نزدیک به محافظه کاران، نیز در واکنش به اختلاف بین تندروها بر سر کرسی ریاست مجلس در توییتی از دعوا بر سر تقسیم غنائم خبر داد و نوشت: «پایداری‌چی‌ها و احمدی‌نژادی‌ها که متوجه شده‌اند نمی‌توانند جلوی لابی سنگین قالیباف را برای کسب کرسی رئیس مجلس یازدهم بگیرند، از الان تلاش می‌کنند نقش او را در حد مبصر کلاس تنزل دهند تا قدرت خودشان بیشتر شود».

- وضعیت احمدی نژادی‌ها
سید شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد احمدی‌نژاد در گفت‌وگویی با روزنامه دنیای اقتصاد دربارهٔ وضعیت این جریان گفته‌است: «اغلب مدیران شاخص دولت نهم و دهم که نامزد انتخابات مجلس شدند رای آوردند. در همین مجلس ۸ عضو کابینه دولت نهم و دهم، ۹ استاندار، تعداد قابل‌توجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدی‌نژاد رای آوردند و از منتخبان مجلس یازدهم هستند. می‌توانم بگویم که بالغ بر ۵۰ نفر هستند. این افراد با هم فصل مشترک دارند و باهم سال‌ها همکاری کرده‌اند. وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدی‌نژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟»
باید منتظر ماند و دید که این ۵۰ نفر به پشتوانه احمدی‌نژاد تا کجا پیش می‌روند و چه دستاوردی در مجلس یازدهم خواهند داشت؟ با این وضعیت نتیجه انتخابات هیئت رئیسه مجلسه تصویر روشن تری از مختصات رقابت‌های انتخاباتی در ۱۴۰۰ ارائه می‌کند. رئیس شدن یا نشدن حسینی یا نیکزاد یا یک احمدی نژادی دیگر معلوم می‌کند که رئیس سابقشان برای برگشت به پاستور چقدر شانس دارد.



مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
TT

مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)

واکنش سرد آمریکا به درخواست‌های مکرر ایران برای ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای، تنها بی‌اعتنایی دیپلماتیک نیست؛ برای بسیاری شبیه «بازی با اعصاب» در آستانه دوره‌ای حساس در تهران است. در حالی‌که واشنگتن درگیر پرونده‌های خارجی متعدد است، ایران زیر فشار بحران اقتصادی و ابهام در آینده قدرت پس از علی خامنئی، با فرسایش داخلی روبه‌رو است. تهران پیام‌های «آمادگی مشروط» می‌فرستد، اما آمریکا ترجیح می‌دهد منتظر بماند؛ شاید برای فروپاشی بیشتر، شاید برای صحنه سیاسی تازه‌ای که توازن قدرت در ایران را دوباره تعریف کند.

در هفته‌های گذشته، مقامات ایرانی بارها از آمادگی برای «مذاکرات جدی» با آمریکا درباره برنامه هسته‌ای گفته‌اند، اما واشنگتن پاسخی نداده است. ایران خود را مایل به گفت‌وگو «با شروط عادلانه» نشان می‌دهد، اما آمریکا عجله‌ای نمی‌بیند؛ رویکردی که به‌گفته برخی کارشناسان، ترکیبی از تاکتیک و اولویت‌بندی در شرایطی است که ایران با تنش‌های اقتصادی و سیاسی شدید و ابهام در آینده رهبری مواجه است.

پرونده ایران و اولویت‌های واشنگتن

پاتریک کلاسون، مدیر پژوهش در «انستیتوی واشنگتن» به الشرق الاوسط می‌گوید سردی آمریکا به‌معنای رد کامل نیست؛ بلکه پیامد فضای سیاسی شلوغ آمریکاست: «از ونزوئلا تا اوکراین، به‌علاوه فشارهای داخلی.» او اضافه می‌کند که دولت دونالد ترامپ معتقد است برنامه هسته‌ای ایران «در سال‌های اخیر دچار عقب‌گرد شده و تهدید فوری نیست»، بنابراین پرونده «فوریت ندارد». به گفته او، استیو ویتکوف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکا، مسئول پرونده‌هایی است که کاخ سفید آنها را فوری‌تر می‌داند.

کلاسون می‌گوید این وضعیت به آمریکا «فرصت» می‌دهد چون نمی‌خواهد وارد مذاکراتی پیچیده و پرهزینه شود، آن‌هم بدون نشانه‌های واقعی از آمادگی ایران برای امتیازدهی فراتر از حرف.

پیام‌های «گشایش مشروط» از تهران

تهران هم‌زمان پیام‌های دیپلماتیک خود را تقویت کرده است. عباس عراقچی، وزیر خارجه، در گفت‌وگو با خبرگزاری «کیودو» گفت ایران همچنان «به دیپلماسی باز» است، اما «قانع نشده» که آمریکا آماده گفت‌وگوهای «واقعی و جدی» است. او مدعی شد واشنگتن هنوز با «منطق تحمیل» برخورد می‌کند و بازگشت به میز مذاکره باید بر پایه «نتایج عادلانه» باشد.

ایران حتی پیشنهاد همکاری فنی به ژاپن داده تا از تجربه این کشور در مدیریت پیامدهای بحران‌های هسته‌ای برای تقویت امنیت تأسیسات آسیب‌دیده خود – در حملات منتسب به آمریکا و اسرائیل – استفاده کند؛ اقدامی که اعتراف ضمنی به حجم خسارت‌هاست، هرچند عراقچی همچنان این حملات را «نقض بزرگ قوانین بین‌المللی» می‌داند.

اما این گشایش فنی به‌معنای تغییر موضع نیست. ایران همچنان بر «حق غنی‌سازی» تحت معاهده عدم‌اشاعه پافشاری می‌کند و هرگونه محدودیت جدید را به توقف تحریم‌ها و به رسمیت شناختن «ماهیت صلح‌آمیز» برنامه هسته‌ای مشروط می‌داند.

شکاف قدرت در داخل ایران

در داخل، صحنه سیاسی پیچیده‌تر شده است. کلاسون از «درگیری لفظی بی‌سابقه» بین مسئولان و بحث‌های علنی درباره سناریوهای پس از خامنئی سخن می‌گوید؛ نشانه‌ای از شکاف جدی در رأس قدرت.

فرزین ندیمی، پژوهشگر ایرانی، به الشرق الاوسط می‌گوید دو اردوگاه اصلی شکل گرفته‌اند: یکی خامنئی و نهادهای وابسته به او، و دیگری حسن روحانی و تیمش که می‌خواهند در آینده سیاسی نقش اصلی داشته باشند. به‌گفته او، سپاه پاسداران اکنون «در موقعیت ناظر» است اما در صورت غیبت خامنئی ممکن است به بازیگر اصلی تبدیل شود و رقابت شدیدی با روحانی آغاز شود «اگر قبل از آن حذف نشود.»

ایران هم‌زمان با بحرانی اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند: کاهش بیش از ۱۰ درصدی ارزش پول ملی در ده روز، کمبود آب، قطعی برق‌های مکرر، و سیاست‌های اقتصادی که «ناتوان» توصیف می‌شوند. کلاسون گرانی بنزین را مثال می‌زند که با وجود قیمت بالا برای مصرف اضافه، همچنان کمتر از هزینه واردات است؛ وارداتی که ۴ میلیارد دلار در سال خرج برمی‌دارد. کارشناسان این وضعیت را «نمونه روشن ناکارآمدی حکمرانی» می‌دانند.

تشدید موشکی و آماده‌سازی برای رویارویی با اسرائیل

باراک بارفی، پژوهشگر مؤسسه «نیو آمریکا»، به الشرق الاوسط می‌گوید ایران هیچ نشانه‌ای از کاهش برنامه هسته‌ای یا موشکی نشان نمی‌دهد؛ بلکه در حال «انباشت» موشک برای مواجهه احتمالی با اسرائیل است. به گفته او، تهران به‌دنبال توانایی در «فرسایش» سامانه‌های دفاعی اسرائیل با پرتاب‌های متعدد است.

بارفی درعین‌حال احتمال حمله قریب‌الوقوع اسرائیل را کم می‌داند؛ به‌دلیل نیاز تل‌آویو به حفظ «آزادی عمل» در آسمان ایران و نگرانی از احیای پدافند هوایی ایران. همچنین اسرائیل از «فرسایش جامعه» و خطر شکست در یک حمله ناتمام به‌ویژه با نزدیک‌شدن انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در ۲۰۲۶ بیم دارد.

استراتژی انتظار در واشنگتن، خرید زمان در تهران

در مجموع، آمریکا در موقعیتی است که می‌تواند صبر کند؛ در مقابل، ایران تلاش دارد زمان بخرد. با تشدید فشارهای داخلی و رقابت جناحی، تهران بیش از هر زمان به یک تنش‌زدایی خارجی نیاز دارد؛ اما واشنگتن می‌داند هر مذاکره جدیدی به ابزارهای فشار بیشتر نیاز دارد، چه از مسیر تحریم‌ها چه از مسیر تداوم «نبرد بین جنگ‌ها» توسط اسرائیل.

به همین دلیل، سردی آمریکا نه یک «نه» قطعی، بلکه بخشی از راهبردی برای تماشای تحولات داخلی ایران و بهره‌گیری از تغییر موازنه‌هاست.

در نهایت، تنها سناریویی که می‌تواند پنجره واقعی مذاکره را باز کند، ورود ایران به مرحله «پسا‌خامنئی» است؛ زمانی که ساختار قدرت باید بازچینی شود و اقتصاد فرسوده و جامعه ناراضی، حکومت را به سمت امتیازدهی بیشتر سوق دهد.


یوسی کوهن: آرشیو هسته‌ای را دزدیدیم و ایرانی‌ها دچار هیستری شدند

نتانیاهو به اسناد آرشیو هسته‌ای ایران اشاره می‌کند؛ اسنادی که نقش محسن فخری‌زاده در برنامهٔ تسلیحات هسته‌ای تهران را آشکار می‌سازد (آرشیوی – رویترز)
نتانیاهو به اسناد آرشیو هسته‌ای ایران اشاره می‌کند؛ اسنادی که نقش محسن فخری‌زاده در برنامهٔ تسلیحات هسته‌ای تهران را آشکار می‌سازد (آرشیوی – رویترز)
TT

یوسی کوهن: آرشیو هسته‌ای را دزدیدیم و ایرانی‌ها دچار هیستری شدند

نتانیاهو به اسناد آرشیو هسته‌ای ایران اشاره می‌کند؛ اسنادی که نقش محسن فخری‌زاده در برنامهٔ تسلیحات هسته‌ای تهران را آشکار می‌سازد (آرشیوی – رویترز)
نتانیاهو به اسناد آرشیو هسته‌ای ایران اشاره می‌کند؛ اسنادی که نقش محسن فخری‌زاده در برنامهٔ تسلیحات هسته‌ای تهران را آشکار می‌سازد (آرشیوی – رویترز)

روزنامهٔ «الشرق الأوسط» امروز بخش دوم یک خوانش مفصل از کتاب مدیر پیشین سازمان اطلاعات اسرائیل (موساد)، یوسی کوهن، را منتشر می‌کند. این کتاب با عنوان «با نیرنگ‌ها برای خود جنگی می‌سازی» به زبان عبری منتشر شده است، اما عنوان نسخهٔ انگلیسی متفاوت است: «شمشیر آزادی: اسرائیل، موساد و جنگ پنهان».
بخش امروز به جزئیات سرقت آرشیو هسته‌ای ایران از قلب تهران و ترور دانشمند برجستهٔ هسته‌ای ایران، محسن فخری‌زاده، می‌پردازد.

در قلب ایران

موضوع سرقت آرشیو هسته‌ای مهم‌ترین دستاوردی است که کوهن در دوران ریاست خود بر موساد به آن رسیده است. او نمی‌تواند از توضیح این عملیات بگذرد؛ عملیاتی که جایگاه او را به عنوان فرمانده‌ای تثبیت می‌کند که بر عملیاتی عظیم، پیچیده، به‌شدت حساس و بسیار پرخطر نظارت کرده است. او این عملیات را الگویی برای بهترین فرمانده عملیات می‌داند. این پروژهٔ زندگی اوست؛ نردبانی که شاید در صورت ورود به کار سیاسی، او را به سمت نخست‌وزیری برساند. شیوه‌ای که کوهن داستان را روایت می‌کند، همچون نقشهٔ راهی مفصل است که با مهندسی دقیق ترسیم شده و بخش بزرگی از کتاب را به خود اختصاص می‌دهد؛ او در چند فصل به آن بازمی‌گردد و دوباره شرحش می‌دهد.
کوهن می‌گوید که از سال ۲۰۱۶ تصمیم به سرقت آرشیو هسته‌ای در تهران گرفته بود. او تأکید می‌کند که این تصمیم پس از حدود ده سال فعالیت در داخل ایران اتخاذ شد. او فاش می‌کند که یک هستهٔ موساد شامل مردان و زنان، شروع به فعالیت در خاک ایران کرد و به‌تدریج رشد کرد تا جایی که موفق شد به منظومهٔ حکومتی تهران نفوذ کند. او جزئیات زیادی ارائه نمی‌دهد، اما تصویری کلی مطرح می‌کند که بر این ایده بنا شده است: «فرض کن کارگردانی هستی که می‌خواهی برای چنین نفوذی سناریوی یک فیلم بنویسی؛ چه می‌کنی؟».
در اینجا او به ادعای ایرانی‌ها پاسخ می‌دهد که گفته بودند اسرائیل از طریق عوامل انسانی به ایران نفوذ نکرده و تنها از فناوری‌های بسیار پیشرفته استفاده کرده است. او می‌گوید که واقعاً از فناوری و هوش مصنوعی استفاده کرده‌اند، اما اضافه می‌کند: «موفقیت عملیات اسرائیل در ایران بدون استفاده از عنصر انسانی غیرممکن است». او تأکید می‌کند که «دانشمند هسته‌ای که با نهایت پنهانکاری کار می‌کرد، نمی‌دانست که دشمنش حتی در قلب تأسیسات هسته‌ای نطنز ــ که در سطح هزار دونم مربع و در عمق هشت‌متری زیر زمین ساخته شده ــ برایش مأمور کاشته است».

جلد نسخهٔ عبری کتاب

کوهن روایتش را با این سخن آغاز می‌کند که توانسته چندین ایرانی را به‌عنوان عامل جذب کند، وقتی خود را به‌عنوان یک وکیل و تاجر لبنانی با نام «اوسکار» معرفی کرده بود. یکی از کسانی که در دام او افتاد، یک دانشمند هسته‌ای بود که دستیار دانشمند مسئول پروژهٔ هسته‌ای، دکتر محسن فخری‌زاده، بود؛ همان کسی که در سال ۲۰۲۰ در قلب ایران ترور شد. او می‌گوید فخری‌زاده در غرب فردی حاشیه‌ای تلقی می‌شد، اما آرشیوی که از ایران سرقت شد نشان داد که او مرد شماره یک پروژهٔ هسته‌ای بوده است.
کوهن نام این دستیار فخری‌زاده را «فرید» می‌گذارد و می‌گوید فرید گزارشی دربارهٔ ساخت سانتریفیوژهای غنی‌سازی اورانیوم به او رسانده بود؛ گزارشی که نشان می‌داد، برخلاف تصور دستگاه‌های اطلاعاتی غرب دانش اصلی از پاکستان آمده بود، نه کرهٔ شمالی.
کوهن همچنین دربارهٔ واحد موساد که در خاک ایران فعالیت می‌کرد سخن می‌گوید؛ از بزرگی تعداد اعضای آن و نوع فعالیتشان، به‌گونه‌ای که خودش باور نمی‌کند چگونه این شبکه توانست سال‌ها فعالیت کند بدون آن‌که دستگاه اطلاعاتی ایران آن را کشف کند. او اشاره می‌کند که این شبکه شامل کارمندان ارشد، استادان دانشگاه، مهندسان و متخصصان بوده است.

ترور فخری‌زاده

او روایت می‌کند که چگونه ترور فخری‌زاده عملیاتی بود که ماه‌ها طول کشید تا آماده شود، پس از آن‌که از نقش او در مدیریت پروژهٔ هسته‌ای اطمینان حاصل شد. می‌گوید: «باید سلاح‌ها و تجهیزات به‌تدریج وارد خاک ایران می‌شد. سلاح‌هایی خودکار که با سیستم کنترل از راه دور عمل می‌کردند؛ یک تیربار که از راه دور فعال می‌شود و دارای رایانه‌ای مجهز به هوش مصنوعی است و وزن آن، همراه با تمام لوازم جانبی، کمتر از یک تُن نیست. همهٔ این تجهیزات تکه‌تکه قاچاق شد، با تغییر مسیرهای قاچاق تا کشف نشود. پس از سرهم‌بندی دوباره، لازم بود آن را به محل اجرای عملیات منتقل کنیم؛ روی پایهٔ یک کامیون، همراه با دستگاه خودتخریبی که تضمین کند آثار عملیات از بین برود.»
فخری‌زاده به سفر با کاروانی طولانی از خودروها عادت داشت. اما در روزهای جمعه، محافظانش به پنج خودرو اکتفا می‌کردند. او با لجاجت اصرار داشت خود، رانندگی کند؛ با خودرویی خانوادگی از نوع «نیسان تیانا» مشکی، که زرهی نبود و شیشه‌هایش ضدگلوله نبودند.
واحد موساد فعال در ایران گزارش می‌دهد که کاروان حرکت کرده است. عناصر این واحد ــ ایرانی و غیرایرانی ــ پراکنده می‌شوند. خودروی نخست محافظان طبق عادت با سرعت جلو می‌رود تا مسیر را بررسی کند، سپس سرعت کم می‌کند تا کاروان به آن برسد. فخری‌زاده ناچار می‌شود سرعتش را کاهش دهد تا بدون مزاحمت در خیابان، به مقصدش برسد؛ درست همان‌گونه که موساد پیش‌بینی کرده بود.
از نقطه‌ای دور، جایی که تک‌تیرانداز نشسته و همه‌چیز را با پخش زنده زیر نظر دارد ــ پخش زنده‌ای که در تل‌آویو هم دیده می‌شد ــ تیراندازی آغاز می‌شود. خودرو متوقف می‌شود و فخری‌زاده از ماشین پیاده می‌شود تا پشت درِ آن پناه بگیرد، اما تک‌تیرانداز تیراندازی را ادامه می‌دهد. پانزده گلوله او را به‌سختی مجروح می‌کند. و او می‌میرد.
همسرش که کنار او در خودرو بود و حتی خراشی برنداشته بود، به‌سویش دوید و سرش را در آغوش گرفت. اسرائیلی‌ها از تل‌آویو، به‌صورت زنده دیدند که چگونه محافظان پریشان رسیدند و سر هم فریاد کشیدند؛ تا آن‌که انفجار کامیونی که چند ده متر دورتر بود ــ بخشی از برنامهٔ خودتخریبی ــ صدایشان را خاموش کرد. با آن انفجار، جنگی داخلی میان دستگاه اطلاعاتی و سپاه پاسداران نیز آغاز شد: چه کسی مسئول این نفوذ امنیتی است؟

عکسی از فرماندهان و دانشمندان کشته‌شده

تصاویر فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای ایرانی که در حملات اسرائیل در جنگ اخیر کشته شدند، در قبرستان بهشت زهرا، جنوب تهران، ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵ ( رويترز)

سرقت آرشیو هسته‌ای

کوهن دوباره به موضوع آرشیو هسته‌ای بازمی‌گردد و می‌گوید واحد موساد در ایران پس از تکمیل آمادگی برای یورش و سرقت آرشیو، دریافت که مقامات ایرانی آرشیو را با سه کامیون به ساختمانی دیگر در محلهٔ «شهرباد» [کهریزک]تهران منتقل کرده‌اند. این اتفاق در ژانویه ۲۰۱۷ رخ داد. بنابراین مجبور شد دوباره نقشهٔ عملیات را بازطراحی کند و یک پایگاه مراقبت تازه بنا کند.
او توضیح می‌دهد که چنین عملیاتی به صدها نفر نیاز دارد: گروهی برای مراقبت نه تنها از مقر آرشیو، بلکه از کل محله؛ محله‌ای که باید طی چند ماه زیر نظر می‌گرفتند تا رفتار ساکنان آن شناخته شود و با نیروهای بیرونی که ممکن است عملیات را مختل کنند اشتباه گرفته نشوند. گروهی دیگر که در پناهگاه‌هایی با کامیون‌ها برای پشتیبانی موساد مستقر شوند.
تیمی حرفه‌ای متخصص در یورش به اماکن سری محافظت‌شده و باز کردن قفل ۳۲ گاوصندوق.
تیم محافظت امنیتی. تیمی برای مدیریت لجستیک و برنامه‌ریزی واکنش در صورت کشف عملیات.
ابزارهای کار، دستگاه‌های انتقال و تجهیزات اختلال سیستم‌ها.
کوهن فاش می‌کند که یکی از ابزارهای مورد استفاده موساد در عملیات، جرثقیلی با ارتفاع ۶ متر بود. او می‌گوید تیم او در ایران میدانی تمرینی تشکیل داد که در آن همهٔ جنبه‌های عملیات را تمرین کردند. بخشی از اعضا کنار گذاشته شدند، چون نتوانستند در تمرین‌ها دوام بیاورند.
بر اساس گفتهٔ کوهن، تیم عملیاتی باید این مأموریت را در مدت زمانی بسیار کوتاه، از ساعت ده شبِ ۳۱ ژانویه تا پنج صبح انجام می‌دادند و سپس سریعاً می‌گریختند؛ زیرا نگهبانان شیفت بعدی قرار بود ساعت هفت صبح برسند. در نهایت، نیروهای موساد عملیات را در ساعت ۵:۰۰ منهای یک دقیقه، یعنی ۴:۵۹ بامداد به پایان رساندند. او فاش می‌کند که عملیات در حالت عادی به زمان بیشتری نیاز داشت، اما اطلاعاتی رسیده بود که نشان می‌داد مقامات ایرانی تصمیم گرفته‌اند آرشیو را دوباره به انباری سوم منتقل کنند. بنابراین، اجرای عملیات تسریع و برای روز ۳۰ ژانویه برنامه‌ریزی شد، اما فرماندهٔ میدانی درخواست زمان بیشتری کرد. کوهن تنها یک روز اضافه به او داد، و به همین ترتیب عملیات در ۳۱ ژانویه انجام شد.
کوهن می‌گوید که از آغاز تا پایان عملیات در جریان جزئیات اجرای آن بود؛ زیرا همه‌چیز به‌صورت پخش زنده به تل‌آویو منتقل می‌شد (همان‌گونه که بعدها در ترور فخری‌زاده نیز تکرار شد).
به دلیل حجم بسیار زیاد اسناد، اعضای تیم بخشی از آن‌ها را فیلم‌برداری می‌کردند تا تیم کارشناسی در اتاق عملیات تل‌آویو بررسی کند؛ اگر تأیید می‌شد آن سند را می‌بردند و اگر تأیید نمی‌شد در محل باقی می‌گذاشتند. برای احتیاط، اسناد هم فیلم‌برداری و هم روی دیسک‌ها اسکن شدند، و نیروهای موساد نسخهٔ اصلی را با خود بردند تا در برابر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سندیت داشته باشد.
کوهن می‌گوید ایرانی‌ها اسناد را در پوشه‌هایی با رنگ‌بندی نگه می‌داشتند، و او دستور داده بود تمام اسناد قرمز و سیاه جمع‌آوری شود؛ زیرا می‌دانستند این رنگ‌ها نشان‌دهندهٔ بالاترین درجهٔ حساسیت و خطر اسناد است.

صاروخ إيراني يعرض بجانب لافتة تحمل صورة المرشد علي خامنئي وقادة من «الحرس الثوري» بأحد شوارع طهران قُتلوا في هجمات إسرائيلية (رويترز)

حاصل «غنیمت» عملیات: ۵۵ هزار سند و ۱۸۳ دیسک که شامل ۵۲ هزار سند دیگر می‌شد. او تأکید می‌کند که بیشتر اسناد مهم به‌صورت اصلی به اسرائیل منتقل شد و دربردارندهٔ شواهدی است مبنی بر این‌که ایران برای یک پروژهٔ کامل تسلیحات هسته‌ای برنامه‌ریزی کرده بود، از جمله ساخت کلاهک‌های هسته‌ای برای موشک‌ها.
در ادامه، کوهن روایت می‌کند که ایرانی‌ها پس از عملیات چگونه رفتار کردند. او می‌گوید: «بعد از آن‌که واحد ما همراه با آرشیو محل را ترک کرد، همچنان آن محل را زیر نظر داشتیم. می‌دیدیم که چگونه شوکه شدند و دچار هیستری. ده‌ها هزار نیروی پلیس، اطلاعات و سپاه پاسداران را بسیج کردند تا نیروهای ما را پیدا کنند؛ نیروهایی که تنها ۲۵ نفر بودند و از چندین ملیت گوناگون. آنان ایست‌های بازرسی ایجاد کردند، حرکت زمینی و پروازها را متوقف کردند. بعدها فهمیدیم که رهبر عالی، علی خامنه‌ای، سرقت آرشیو را یک فاجعهٔ ملی دانسته بود.»
کوهن می‌گوید نیروهای اسرائیلی از فاصلهٔ دو ساعته (از ساعت پنج تا هفت صبح) برای ناپدید شدن استفاده کردند. او فاش می‌کند که نیروها فوراً در چند منطقهٔ مختلف تهران پراکنده شدند؛ برخی در آپارتمان‌هایی که از قبل آماده شده بود پنهان شدند، برخی بلافاصله از کشور خارج شدند، و بقیه با وجود همهٔ تدابیر امنیتی ایران، بعدها قاچاقی خارج شدند.
مدیر پیشین موساد می‌گوید که یک دقیقه پس از پایان عملیات، جریان را به نتانیاهو اطلاع داده و سپس با وزیر خارجهٔ آمریکا، مایک پومپئو ــ که پیش‌تر رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) بود ــ تماس گرفته است. پومپئو در واکنش گفت: «این یکی از جسورانه‌ترین عملیات‌های اطلاعاتی در تاریخ است.» سپس نتانیاهو با رئیس‌جمهوری دونالد ترامپ تماس گرفت و او را از سرقت آرشیو هسته‌ای ایران باخبر کرد. بعد از آن، نسخه‌ای از مواد آرشیو ایران، همراه با گزارشی ۳۶ صفحه‌ای که محتویات اسناد را به‌طور کامل توضیح می‌داد و تردید برخی دستگاه‌ها دربارهٔ واقعیت برنامهٔ هسته‌ای ایران را برطرف می‌کرد، به سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا، بریتانیا، روسیه، فرانسه، آلمان و چین و نیز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تحویل داده شد.
در ۳۰ آوریل، نتانیاهو در یک کنفرانس مطبوعاتی رسمی، عملیات را با عنوان: «ایران دروغ می‌گوید» اعلام کرد. و هشت روز بعد از آن، ترامپ خروج از توافق هسته‌ای با ایران را اعلام نمود.


واشنگتن فشار منطقه‌ای علیه ایران را تشدید می‌کند

جان هیرلی، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده (رویترز)
جان هیرلی، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده (رویترز)
TT

واشنگتن فشار منطقه‌ای علیه ایران را تشدید می‌کند

جان هیرلی، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده (رویترز)
جان هیرلی، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده (رویترز)

جان هیرلی، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده در امور مبارزه با تروریسم و اطلاعات مالی، اعلام کرد که به‌منظور اجرای کارزار فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران، سفری به خاورمیانه و اروپا انجام خواهد داد.

در بیانیه وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمده است که جان هیرلی – که بالاترین مقام مسئول تحریم‌ها در این وزارتخانه است – در نخستین سفر خود به خاورمیانه از زمان تصدی این سمت، به اسرائیل، امارات متحده عربی، ترکیه و لبنان سفر می‌کند.

پس از آغاز دومین دوره ریاست‌جمهوری، دونالد ترامپ بار دیگر کارزار «فشار حداکثری» علیه ایران را اعمال کرد؛ کارزاری که شامل تلاش‌هایی برای جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای است. در ماه ژوئن گذشته، ایالات متحده مواضع هسته‌ای ایران را هدف حمله قرار داد.

در این بیانیه آمده است که سفر هیرلی «بر تقویت همکاری با شماری از شرکای کلیدی برای اجرای کارزار فشار حداکثری رئیس‌جمهور دونالد ترامپ علیه ایران و افزایش تدابیر با هدف جلوگیری از دسترسی گروه‌های تروریستی به نظام مالی جهانی» متمرکز است.

هیرلی همچنین با شرکای خود «برای اجرای تحریم‌ها و اقداماتی که سازمان ملل متحد به‌دلیل ناتوانی ایران در عمل به تعهدات بین‌المللی‌اش بار دیگر اعمال کرده، همکاری خواهد کرد».

هیرلی در بیانیه‌ای اظهار کرد: «رئیس‌جمهور ترامپ به‌روشنی اعلام کرده است که فعالیت‌های تروریستی و بی‌ثبات‌کننده ایران باید با فشاری مستمر و هماهنگ مواجه شود». وی افزود: «مشتاق دیدار با شرکایمان هستم تا تلاش‌هایمان را برای محروم‌سازی تهران و نمایندگانش از دسترسی مالی که برای دور زدن تحریم‌های بین‌المللی، تأمین مالی خشونت و تضعیف ثبات منطقه به آن وابسته‌اند، هماهنگ کنیم».

تحریم‌های سازمان ملل

دونالد ترامپ در دوره نخست ریاست‌جمهوری خود دستور خروج ایالات متحده از توافق سال ۲۰۱۵ میان ایران و قدرت‌های جهانی را صادر کرد؛ توافقی که محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای بر فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم در تهران اعمال می‌کرد و در مقابل، تحریم‌ها را کاهش می‌داد.

در ماه سپتامبر گذشته، سازمان ملل متحد پس از پایان اعتبار قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت – که توافق هسته‌ای را تصویب کرده بود – بار دیگر تحریم‌های بین‌المللی علیه تهران را اعمال کرد. این قطعنامه منجر به تعلیق شش قطعنامه پیشین سازمان ملل شده بود که شامل تحریم‌های گسترده‌ای از جمله ممنوعیت تجارت تسلیحات با ایران می‌شد.

قدرت‌های غربی ایران را متهم می‌کنند که برنامه‌ای مخفی برای توسعه توانایی ساخت سلاح هسته‌ای از طریق غنی‌سازی اورانیوم تا سطح بالایی از خلوص شکافت‌پذیر دارد. این کشورها می‌گویند این سطوح از غنی‌سازی فراتر از آن چیزی است که برای یک برنامه غیرنظامی انرژی هسته‌ای قابل توجیه باشد. تهران تأکید دارد که برنامه هسته‌ای‌اش کاملاً برای اهداف غیرنظامی است.

در جریان حضور هیرلی در اسرائیل، بیانیه وزارت خزانه‌داری اشاره کرد که وی درباره راه‌های تقویت همکاری میان دو کشور برای حمایت از کارزار فشار حداکثری علیه ایران، به‌ویژه در مقابله با نمایندگان منطقه‌ای آن، گفت‌وگو خواهد کرد.

در امارات متحده عربی، هیرلی «بر اهمیت شراکت قوی میان ایالات متحده و امارات در چارچوب فشار حداکثری علیه ایران و مبارزه با پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم» تأکید خواهد کرد. همچنین «نشان خواهد داد که چگونه تقویت و اجرای مؤثر کنترل‌های مربوط به تأمین مالی غیرقانونی، به تعمیق روابط اقتصادی میان دو کشور کمک می‌کند و جایگاه امارات را به‌عنوان یک مرکز مالی جهانی در قرن آینده تقویت می‌کند».

در ترکیه، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده اعلام کرد که هیرلی درباره راه‌های همکاری میان واشنگتن و آنکارا «برای مهار نفوذ مخرب منطقه‌ای و جلوگیری از دور زدن تحریم‌ها» گفت‌وگو خواهد کرد. همچنین بر «اهمیت اجرای کنترل‌های قوی بر تأمین مالی غیرقانونی همراه با اجرای مؤثر» تأکید خواهد کرد.

اعلام طرح دولت ترامپ برای تشدید فشارهای حداکثری پس از آن صورت گرفت که دهلی‌نو اعلام کرد از ایالات متحده مهلتی ۶ ماهه دریافت کرده است تا پیش از خروج از سرمایه‌گذاری شرکت‌های هندی در بندر چابهار ایران، وضعیت آن‌ها را سامان دهد؛ پیش از آنکه مشمول تحریم‌ها شوند. این موضوع را وزارت امور خارجه هند اعلام کرد.

در همین حال، جیم ریش، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس سنای ایالات متحده، هشدار داد که ایران «در پی تجدید تسلیحات است و تهدیدی برای جامعه جهانی به‌شمار می‌رود» و خواستار «بستن شکاف‌های موجود در نظام تحریم‌های اعمال‌شده علیه این کشور به‌صورت فوری» شد.

ریش روز جمعه در پیامی در پلتفرم «ایکس» نوشت: «ایران و چین نمی‌توانند کسی را فریب دهند»؛ اشاره‌ای به گزارش‌هایی مبنی بر واردات مقادیر زیادی از ماده «پِرکلرات سدیم» از چین توسط تهران در سال ۲۰۲۵. این ماده در تولید سوخت موشک کاربرد دارد.

رهبری ایران به‌شدت بر سیاست «اقتصاد مقاومتی» به عنوان راهبردی برای خودکفایی در برابر تحریم‌های غربی و تقویت تجارت با چین، روسیه و برخی کشورهای همسایه تکیه دارد.