پنج شبه‌نظامی وابسته به ایران در شرق سوریه کشته شدند

 بمباران دیر الزور (آرشیویی - فرانس پرس)
بمباران دیر الزور (آرشیویی - فرانس پرس)
TT

پنج شبه‌نظامی وابسته به ایران در شرق سوریه کشته شدند

 بمباران دیر الزور (آرشیویی - فرانس پرس)
بمباران دیر الزور (آرشیویی - فرانس پرس)

دیده‌بان حقوق بشر سوریه امروز یکشنبه، اعلام کرد در حمله هواپیماهای ناشناس به مناطق صحرای آلبوکمال در شرق سوریه، پنج شبه نظامیان غیرسوری وابسته به کشته شدند.
به گزارش الشرق الاوسط، این نهاد حقوق بشری گفته‌است: «یک هواپیمای جنگی ناشناس، بعد از ظهر یکشنبه، وسایل نقلیه نظامی حامل مسلسل‌های سنگین متعلق به گروه‌های وفادار به ایران از ملیت‌های غیر سوری را در نزدیکی مرز عراق هدف قرار داد».
در بیانیه دیده‌بان آمده‌است: حمله به صحرای آلبوکمال منجر به «کشته شدن پنج عضو این گروه‌ها و آتش گرفتن ۳ خودروی زرهی» شده‌است.
به گزارش فرانس پرس، دیده‌بان حقوق بشر سوریه مسئول اجرای این حمله را اعلام نکرد، اما مدیر آن رامی عبدالرحمن گفت که احتمالاً اسرائیل مسئول این حمله است.
اسرائیل در سال‌های اخیر، بمباران‌های خود را در سوریه شدت بخشیده‌است و عمدتاً مواضع ارتش سوریه، ایران و «حزب‌الله» لبنان را هدف قرار داده‌است.
اسرائیل بارها گفته‌است به «تلاش ایران برای تحکیم حضور نظامی خود در سوریه و ارسال سلاح‌های پیشرفته به حزب‌الله»، پاسخ خواهد داد.
اسرائیل به ندرت مسئولیت عملیات در سوریه را برعهده می‌گیرد، اما معتقد است که حضور ایران در حمایت از رژیم بشار اسد، تهدیدی برای آن به‌شمار می‌رود و متعهد شده که عملیات خود را در سوریه را تا خروج ایران از آن ادامه دهد.
نیروهای ایرانی و عراقی که از رژیم سوریه حمایت می‌کنند، در منطقه گسترده‌ای در حومه شرقی دیرالزور، به ویژه بین شهرهای مرزی آلبوکمال و المیادین مستقر هستند.
طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر سوریه، در ۱۷ مه، حملات هوایی به سایت‌های متعلق به نیروهای ایرانی و گروه‌های مسلح وفادار به آنها در شرق سوریه، منجر به کشته شدن هفت پیکارجو شده‌است.
به گفته این مرکز، چند روز قبل از حمله پایگاه اصابت شده تقویت نظامی شده بود.
اسرائیل در مورد این حمله اظهارنظری نکرده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»