فراخوان برای توقف پخش اعترافات اجباری زندانیان در صدا و سیما

دو نهاد مدافع حقوق بشر روز پنجشنبه (۲۵ ژوئن) اعلام کردند رژیم ایران باید پخش «اعترافات اجباری» زندانیان در صدا و سیما را متوقف کند.
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر در پاریس و سازمان عدالت برای ایران در لندن با انتشار گزارش مشترک افزودند پخش اعترافات اجباری یکی از ابزارهای شکنجه بوده و عاملان آن باید در خارج مورد بازخواست و اقدام قانونی قرار بگیرند.
این گزارش افزود «بنا به آمارهای این دو نهاد، صدا و سیما از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹ دست کم اعتراف های اجباری ۳۵۵ نفر را پخش کرده. محتوای اعترافات دستکم ۵۰۵ نفر افترا آمیز بوده است. این به اعتبار و وجهه صدا و سیما به عنوان موسسه خبری رسمی در ایران خدشه وارد کرده است.
عادل رحمان خان دبیر کل فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر گفت «حکومت ایران از اعترافات اجباری تلویزیونی در صدا و سیما برای سرکوب سیستماتیک اپوزیسیون در چندین دهه گذشته استفاده کرده است».
او افزود «زمان آن رسیده که جامعه جهانی به رژیم ایران برای توقف پخش اعترافات اجباری تلویزیونی فشار بیاورد. پخش اعترافات اجباری در صدا و سیما منشا بسیاری از موارد جدی نقض حقوق بشر است».
به گفته این گزارش اعترافات اجباری «به طور سیستماتیک از صدا و سیما پخش شده» و هدف آن «ارعاب و سرکوب مخالفان» است.
این بیانیه توضیح داد «قربانیان گفتند که برای اعتراف اجباری مورد شکنجه و بدرفتاری قرار گرفتند. این اعترافات جلوی دوربین عمدتا دروغ بود. قربانیان افزودند که پخش این اعترافات بدترین شکنجه روانی بوده است».
گزارش افزود زندانیان با ابزارهای متعدد شکنجه جسمی از قبیل شلاق و آویزان کردن و شوک الکتریکی مجبور به اعترافات ساختگی می شوند.
شکنجه و فشار روحی و روانی یکی دیگر از شیوه های گرفتن اعترافات اجباری است که شامل حبس انفرادی طولانی و اعدام مصنوعی و تهدید به تجاوز و نگهداری قربانیان در شرایط بد در زندان می شود.
فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران و فعالان اتنیکی و مخالفان سیاسی و دو تابعیتی ها هدف اعترافات اجباری تلویزیونی بودند.
زندانیان در جریان ضبط اعترافات اجباری روبروی دوربین به اتهامات خود اعتراف می کنند.
در برنامه های اعتراف گیری در صدا و سیما تهمت های ناروا و افترا آمیز علیه قربانیان مطرح می شود.
این گزارش صدا و سیما را متهم کرده که «مسئول اصلی تولید و پخش سیستماتیک اعترافات اجباری» و سرقت اطلاعات خصوصی و پخش محتوای افترا آمیز است.
دو سازمان حقوق بشری یادآور شدند «صدا و سیما از مدت ها پیش کارکرد و نقش خود را به عنوان نهاد رسانه ای از دست داده و ابزاری برای سرکوب مردم شده است».
در این گزارش اسم «پرس تی وی» شبکه برون مرزی وابسته به صدا و سیما ذکر شده که «اغلب اعترافات اجباری و برنامه های توهین و افترا علیه فعالان در ایران تولید و پخش می کند». پرس تی وی به زبان انگلیسی و فرانسوی برنامه پخش می کند.
سازمان عدالت برای ایران می گوید اعترافات اجباری دستکم هفتاد زندانی ایرانی در چند سال گذشته در پرس تی وی پخش شده است.
محمد نیری از مدیران عدالت برای ایران خواستار جلوگیری از ورود گزارشگران و مسئولان صدا و سیما در اروپا و توقف پخش این شبکه ها شد».
او افزود «رژیم ایران سالیان سال است که جوابگوی پخش اعترافات اجباری نیست. در حالی که تلویزیون دولتی ایران مرتب برنامه هایی درباره شکنجه و ارعاب پخش می کند گزارشگران صدا و سیما بدون بازخواست و آزادانه در اروپا کار و فعالیت می کند».
این دو نهاد حقوق بشری در این بیانه مشترک از جامعه جهانی خواستند که پخش اعترافات اجباری را به عنوان شکلی از شکنجه به رسمیت بشناسد و کشورهای خارجی قوانینی برای محاکمه عاملان آن در نظر بگیرند تا بدین ترتیب تخلفات صورت گرفته در دادگاه های قضایی بین المللی بررسی شود.